Προφανώς δεν θα προσφύγω στο πειθαρχικό καμιάς ΕΣΗΕΑ, ούτε σε εισαγγελείς και δικολάβους, για να καταγγείλω μια απ' όλες τις παραπλανητικές «ειδήσεις», κοινώς, μια ακόμα πατάτα, πολλών και συγκεκριμένων ΜΜΕ, για το δυσβάστακτο ύψος φόρων και ασφαλιστικών εισφορών (60% του μισθού) που δήθεν πληρώνει ο Έλληνας εργαζόμενος.
του Δημήτρη Τρίμη
Στις 31 Μαρτίου 2016 λοιπόν, υποτίθεται ότι τα δαιμόνια ελληνικά Μέσα βρήκαν μελέτη του ΟΟΣΑ στην οποία δήθεν αποδεικνύεται πως ο Έλληνας μισθωτός πληρώνει «σε φόρους και εισφορές το 60% του μισθού του» Πού το είχαν βρεί αυτό; Είναι «απλό», πουθενά: Διέπραξαν εν ψυχρώ το αδίκημα της λαθροχειρίας με ιδιοτελή σκοπό την εξαπάτηση του κοινού τους. Πρόσθεσαν δηλαδή αυθαιρέτως περίπου 20 ποσοστιαίες μονάδες στα αποτελέσματα της (δημοσιευμένης στις εφημερίδες στις 5 Μαΐου του 2015, ένα χρόνο πριν, δηλαδή) μελέτης του ΟΟΣΑ (για το 2014), που έλεγε ότι για κάθε Έλληνα εργαζόμενο των 2.850 ευρώ τον μήνα! (αυτή ήταν η επιστημονική παραδοχή!), με δύο παιδιά, σπίτια, Ι.Χ. κ.λπ, το 43,4% του ονομαστικού μισθού του πάνε σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές (τις δικές του συν του εργοδότη!), ενώ στο Βέλγιο και στη Γαλλία οι κρατήσεις είναι 40,6% και 40,5%, αντίστοιχα. Οι δε ατομικές ασφαλιστικές εισφορές του εργαζόμενου στην Ελλάδα είναι 16%, ποσοστό χαμηλότερο από αυτό χωρών του ΟΟΣΑ όπως Σλοβενία, Γερμανία, Ουγγαρία, Αυστρία και Πολωνία, όπου οι μισθωτοί πληρώνουν παραπάνω. Αυτά τότε.
Και έρχεται σήμερα το πλήρωμα του χρόνου και δημοσιοποιείται, μέσω του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ), επισήμως η πραγματική έκθεση του ΟΟΣΑ για το θέμα με στοιχεία του 2015 («Taxing Wages 2016»): «Η μέση επιβάρυνση των μισθών στην Ελλάδα από τον φόρο εισοδήματος και τις εισφορές στην κοινωνική ασφάλιση (εργαζομένων και εργοδοτών) μειώθηκε το 2015 κατά 1,3 ποσοστιαίες μονάδες», λέει η έκθεση. Προκύπτει επίσης από τα ίδια στοιχεία, ότι η Ελλάδα είχε τη μεγαλύτερη μείωση του φορολογικού βάρους των μισθών (1,2 ποσοστιαίων μονάδων). Ο δε μέσος πραγματικός μισθός στην Ελλάδα, προ πληρωμής φόρου εισοδήματος και εισφορών στην ασφάλιση, αυξήθηκε το 2015 κατά 0,2%. Η επιβάρυνση για έναν Έλληνα μισθωτό, άγαμο χωρίς παιδιά και με μέσο μισθό, διαμορφώθηκε στο 39,3% του συνολικού κόστους εργασίας, κυρίως λόγω των εργοδοτικών εισφορών (19,7%) και των εισφορών των εργαζομένων (12,4%), ενώ μικρότερη είναι η επιβάρυνση από τον φόρο εισοδήματος (7,1%). Η επιβάρυνση μειώθηκε κατά 1,27 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με το 2014, λόγω της υποχώρησης των εργοδοτικών εισφορών (-0,92 ποσοστιαίας μονάδας), των εισφορών των εργαζομένων (-0,25) και του φόρου εισοδήματος (-0,09). Οι πληρωμές για φόρο εισοδήματος και εισφορά στην κοινωνική ασφάλιση αντιστοιχούσαν πέρυσι στο 24,3% των ακαθάριστων αποδοχών του άγαμου μισθωτού χωρίς παιδιά.
Υ.Γ. Συμπέρασμα: Τόση «δημοσιογραφία του περίπου», τόσες λαθροχειρίες, τόση καθημερινή διαστροφή της αλήθειας και τόση «ό,τι να 'ναι» αντιπολίτευση, δεν παλεύονται... ούτε από τους ίδιους τους Γιακωβίνους με τις καλογιαλισμένες Γκιλοτίνες τους. Τι να λέμε τώρα για τη φοβερή και τρομερή απόφαση του πειθαρχικού μιας Ένωσης της οποίας τα μέλη είναι επίσης «ό,τι να 'ναι» (και που συνήθως δεν κάνει ή δεν μπορεί να κάνει τίποτα, αρκούμενη να διυλίζει τον κώνωπα και καταπίνει την κάμηλο). Και οι πλέον προβεβλημένοι εξ αυτών των μελών αυτής της ΕΣΗΕΑ, που μιλούν για τις ελευθερίες τους, στην πραγματικότητα εννοούν ότι δεν δίνουν λογαριασμό σε καμιά ηθική αρχή του σωματείου τους, για τον τρόπο που βγάζουν λεφτά. Και πορεύονται μαζί με όλους τους άλλους ως «συνάδελφοι» στην ΕΣΗΕΑ σε ένα διαταξικό - αντιφατικό κουβάρι που το «ενώνει» με την εργοδοσία και το βαθύ κράτος, αποκλειστικά το «ειδικό ασφαλιστικό σύστημα» με την «οιονεί εργοδοτική εισφορά», δηλαδή με τα χρήματα του «Αγγελιοσήμου»: Μαζί στην ΕΣΗΕΑ και οι εργοδότες και τα μεγαλοστελέχη τους με τα μπόνους που χαράζουν τη γραμμή των ΜΜΕ. Μαζί και οι επιχειρηματίες με ή χωρίς offshore, οι συνταξιούχοι και οι πολυθεσίτες του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Μαζί και οι υπεύθυνοι σε δημόσιες σχέσεις και στη διαχείριση διαφημιστικού χρήματος. Μαζί και οι αργόμισθοι και τα γραφεία Τύπου. Μαζί όμως -όλοι αυτοί- με τους ανασφαλείς και τους απλήρωτους χαμηλόμισθους και τους ανέργους που πληρώνουν το λογαριασμό για τις ανεπανόρθωτες ζημιές στην αξιοπιστία του επαγγέλματος, ως θλιβερό αποτέλεσμα των διαρκών ηθικών και κοινωνικών εγκλημάτων στα οποία προϊστανται οι διασημότεροι των εργοδοτών και των «συναδέλφων» τους.
efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου