Το γενικό καλό

του Γιώργου Κυρίτση

Τριάντα χρόνια νεοφιλελεύθερης μονοκαλλιέργειας και ηγεμονίας είχαν αποτέλεσμα να επιστρέφουν τώρα, επί Ν.Δ., ως αυτονόητα και φυσιολογικά, σειρά από ευθέως αντικοινωνικά μέτρα, θετικά μόνο για την οικονομική ελίτ και αρνητικά για όλη την υπόλοιπη κοινωνία. Το σύνολο των μέχρι τώρα νομοθετικών πρωτοβουλιών της κυβέρνησης κινούνται σε αυτήν τη λογική.

Θέσεις όπως «οι χαμηλότεροι φορολογικοί συντελεστές αυξάνουν τα φορολογικά έσοδα», «η χαμηλότερη φορολογία οδηγεί σε αύξηση των επενδύσεων», «οι χαμηλότεροι μισθοί οδηγούν σε αύξηση των προσλήψεων» είναι αξιώματα που δεν υποστηρίζονται από την πραγματικότητα. Η αντίληψη δηλαδή ότι οι χαριστικές ρυθμίσεις προς τα ρετιρέ ωφελούν σε τελική ανάλυση τους υπόλοιπους ορόφους της κοινωνικής πολυκατοικίας δεν είναι παρά εξαπάτηση της μεγάλης κοινωνικής πλειονότητας, η οποία έχει εκπαιδευτεί επί δεκαετίες να θεωρεί τη φορολογία, το Δημόσιο, τα εργασιακά δικαιώματα ως κάτι το αρνητικό.

Στην πραγματικότητα, αυτό που ισχύει είναι πως ο καλύτερος τρόπος για να κρύψουν οι πλούσιοι τα συμφέροντα και τα χρήματα τους είναι να τα βάλουν μαζί με των φτωχών. Έτσι, μπορεί μια δεξιά κυβέρνηση να λέει μειώνω των ΕΝΦΙΑ και να εννοεί ότι μειώνει κατά 20 ευρώ τον ΕΝΦΙΑ των φτωχών και χαρίζει ταυτόχρονα πέντε χιλιάδες στους μεγαλοϊδιοκτήτες. Πέντε χιλιάδες που θα λείψουν από τις προσλήψεις καθηγητών στα σχολεία ή θα οδηγήσουν σε απολύσεις γιατρών από τα νοσοκομεία.

Επίσης έτσι μπορεί να πει μια κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι καταργείται η ομηρεία των πολιτών από τις καθυστερήσεις της Δικαιοσύνης και να εννοεί ότι επιστρέφει δεσμευμένα λεφτά, δεκάδες εκατομμύρια, σε λαμόγια και φοροφυγάδες που έχουν επιτύχει μακρές καθυστερήσεις, αναβολές και παρατάσεις. Ή ότι μειώνει τη φορολογία της μεσαίας τάξης και να εννοεί εισοδήματα άνω των 50 χιλιάδων ευρώ.

Ή μπορεί να λέει ο Άδωνις ότι με τον αναπτυξιακό νόμο γλιτώνει τους πολίτες από τη γραφειοκρατία και στην πραγματικότητα να απαλλάσσει τις μεγάλες επιχειρήσεις από κάθε έλεγχο νομιμότητας. Ή το αμίμητο του Βρούτση, ότι η κατάργηση της αιτιολόγησης των απολύσεων προστατεύει τους εργαζόμενους από τον στιγματισμό

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. δουλεύει για λογαριασμό των πλουσίων και εναντίον των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας. Και το κάνει εν χορδαίς και οργάνοις από τα ΜΜΕ ιδιοκτησίας των πλουσίων.

Η μάχη που έχει να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρωτίστως ιδεολογική. Η κοινωνική πλειονότητα, παραδομένη στο Σύνδρομο της Στοκχόλμης, πιστεύει ότι το γενικό καλό περνάει μέσα από την εύνοια υπέρ των πιο πλούσιων στρωμάτων. Είναι δουλειά του ΣΥΡΙΖΑ να εξηγήσει ότι ισχύει το ακριβώς αντίθετο.

αυγη