του Πέτρου Κατσάκου
Δεν είναι δυνατόν, λέει, να βαφτίσουμε ρατσιστές και φασίστες τους κατοίκους μιας ολόκληρης πόλης, ούτε να καταδικάζουμε μια τοπική κοινωνία επειδή μια χούφτα γραφικοί και ακραίοι βγαίνουν και τραμπουκίζουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που η κυβέρνηση μεταφέρει στην περιοχή τους, σε δομές φιλοξενίας που είτε υπάρχουν είτε πρόκειται να δημιουργηθούν.
Δεν είναι δίκαιο ούτε και πολιτικά ορθό, λέει, μια ηχηρή μειοψηφία, που ουρλιάζει και απειλεί ακόμα και με χρήση όπλων τους «λαθροέποικους», να ατιμάζει το όνομα μιας πόλης με σαφή προοδευτικά χαρακτηριστικά και δημοκρατικό παρελθόν.
Σύμφωνοι. Ούτε δίκαιο ούτε και ορθό είναι να πούμε πως τα Βρασνά, τα Γιαννιτσά, το Ναύπλιο, η Σκύδρα και η Καλαμαριά κατοικούνται από ξενοφοβικούς, από ρατσιστές και φασίστες. Σύμφωνοι, δεν είναι αυτή η ηχηρή μειοψηφία των μισανθρώπων που με πέτρες, με καδρόνια, με βρισιές, με απειλές, με τερατώδη ψέματα και υπερβολές εμποδίζει στην πράξη ή στα λόγια τη φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών στις πόλεις τους.
Σύμφωνοι και πάλι σύμφωνοι, με όλα αυτά τα περί μειοψηφιών που με τον θόρυβό τους αμαυρώνουν την τιμή και την υπόληψη κάποιων πόλεων, καθώς οι εκεί πλειοψηφίες προτιμούν την σιωπή. Αυτές οι σιωπηλές πλειοψηφίες είναι που κάνουν τις κραυγές και τις απειλές των ολίγων ακόμη πιο εκκωφαντικές. Γιατί κανείς δε μιλά. Γιατί κανείς δεν αντιμιλά σε αυτούς τους λίγους τους ρατσιστές και τους φασίστες με τις πέτρες, τα καδρόνια και τις καραμπίνες.
Δεν είδαμε βλέπεις και τις αυτοδιοικητικές Αρχές να καταδικάζουν αυτές τις γραφικές μειοψηφίες, ούτε τους τοπικούς άρχοντες να υψώνουν το ανάστημά τους στους τραμπουκισμούς και στις αθλιότητες περί μεταναστών που το Πάσχα θα σουβλίζουν σκύλους. Ακόμα και στις περιπτώσεις που κάποιοι πολίτες τόλμησαν και άνοιξαν το στόμα τους κόντρα στην ξενοφοβική μαυρίλα των ολίγων ακραίων, στοχοποιήθηκαν και αυτοί την επόμενη κιόλας στιγμή από τους προστάτες των ιερών, των οσίων και του DNA της φυλής.
Και κάπως έτσι είναι που στο τέλος θα μείνει η ξενοφοβική και η ρατσιστική ρετσινιά στις πόλεις και τις τοπικές κοινωνίες των σιωπηλών πλειοψηφιών. Εκεί όπου οι πολλοί επιλέγουν τη σιωπή αντί την καταδίκη. Εκεί όπου οι πολλοί επιλέγουν την ανοχή αντί την αντίδραση. Εκεί που οι πολλοί επιλέγουν να κοιτάξουν τη δουλίτσα τους αντί να μπλέξουν.
avgi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου