Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019

Το μούσι της μαϊμούς!


Το μούσι της μαϊμούς!

του Τάσου Παππά
Το ποσοστό της Ν.Δ ανεβαίνει-είναι πάνω και απ' αυτό που πήρε στις εθνικές εκλογές. Θρίαμβος. Δεν έχει ξαναγίνει.
Έχει προβλήματα η κυβέρνηση; Έχει.
-Στο Μακεδονικό κυβίστηση. Ο Έλληνας πρωθυπουργός αυτός που δεν θα καλούσε ποτέ τον ομόλογο του της Βόρειας Μακεδονίας να επισκεφτεί επισήμως την Ελλάδα, τον προσφωνεί στη Θεσσαλονίκη «αγαπητέ Ζόραν» και αποκαλεί τη χώρα του, Βόρεια Μακεδονία νέτα-σκέτα. Την ίδια στιγμή πιέζει τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν να βάλει νερό στο κρασί του και να αποσύρει τις ενστάσεις του για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία.
-Στο θέμα της αριστείας γελάει ο κάθε πικραμένος με τους διορισμούς στα νοσοκομεία αποτυχημένων πολιτευτών και προέδρων τοπικών οργανώσεων του κόμματος. Τους ξεφωνίζουν ακόμη και τα δικά τους μέσα ενημέρωσης, ακόμη και οι πιο κραγμένες περιπτώσεις δημοσιολόγων που μέχρι τώρα έκαναν το μαύρο άσπρο και το γκρι θαλασσί. Τους την είπε ακόμη και το ΚΙΝ.ΑΛΛ: «δεν είναι αδέξιοι, είναι δεξιοί» δήλωσε η κ. Γεννηματά. Είχα να ακούσω κριτική από το ΠΑΣΟΚ στη Νέα Δημοκρατία τέτοιου επιπέδου από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου.
-Στο προσφυγικό έχουν χαθεί στο μέτρημα και στην αναζήτηση των ενόχων. Τους βρίζουν οι δεξιοί περιφερειάρχες, τους βρίζουν οι δεξιοί οι δήμαρχοι που εξελέγησαν με τις σημαίες του κόμματος. «Μας κοροϊδέψατε» τους λένε γιατί άλλα μας είχατε υποσχεθεί και άλλα κάνετε.
-Η λεγόμενη μεσαία τάξη, δηλαδή το κίνημα της γραβάτας, το φυσάει και δεν κρυώνει. Περίμενε λαγούς με πετραχήλια και βλέπει ρυθμίσεις στο φορολογικό και στο ασφαλιστικό που κάθε άλλο παρά την ευνοούν. Προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ.
-Το πρόγραμμα Φιλόδημος πάει περίπατο. Ο αρμόδιος υπουργός κόβει τα λεφτά από τους δήμους που ήταν προγραμματισμένα για έργα υποδομής.
-Οι τοπικοί άρχοντες της Δεξιάς και οι αρμόδιοι κρατικοί παράγοντες αποδίδουν τις καταστροφές από τις πλημμύρες στην κλιματική αλλαγή, στην αυθαίρετη δόμηση και στο μπάζωμα των ρεμάτων. Μ' άλλα λόγια μιλούν σαν τους Συριζαίους, τους οποίους όμως τότε κατηγορούσαν για ανεπάρκεια και ανικανότητα και ζητούσαν με πάθος την παραπομπή τους στη Δικαιοσύνη.
*Όμως δεν τρέχει τίποτε, δεν υπάρχει λόγος για ανησυχία, όλα πάνε πρίμα για την επιτελική κυβέρνηση των αρίστων. Απόδειξη; Δείτε την τελευταία δημοσκόπηση. Δεν εντοπίζονται κοψοχέρηδες. Το ποσοστό της Ν.Δ ανεβαίνει-είναι πάνω και απ' αυτό που πήρε στις εθνικές εκλογές. Θρίαμβος. Δεν έχει ξαναγίνει. Η λαοφιλής κυβέρνηση παίζει μόνη της στο γήπεδο. Έχει κάνει με τα κρεμμυδάκια τους αντιπάλους της. Γκολ αυτή, σέντρα οι άλλοι. Μια ερώτηση: «Παιδιά το γκάλοπ που το κάνατε; Στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας;».
efsyn

Γελιέται όποιος νομίζει ότι τελειώσαμε με τους Δοξιάδηδες


Η κριτική για την παρέμβαση Δοξιάδη και την αξίωσή του να απολυθεί ο δημοσιογράφος Δημήτρης Μανιάτης από «Τα Νέα» δοκίμασαν τα δημοκρατικά αντανακλαστικά μεγάλης μερίδας του κόσμου για την κυνική εκφορά του, πλην όμως, το πραγματικό νόημα και οι προθέσεις του, πάνε πολύ πιο πέρα από αυτό που φαινομενικά εξέφρασε.
Για όσους θυμούνται την ελληνική πραγματικότητα, ο Απόστολος Δοξιάδης είχε προκαλέσει σάλο το 1992 ως διορισμένος σύμβουλος του Υπουργείου Πολιτισμού, όταν σε συνεργασία με τον τότε συμπολιτευόμενο τύπο και κάποιους ευκαιριακούς συμμάχους της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είχε στοχοποιήσει τη σκηνοθέτιδα Φρίντα Λιάππα με μια προσχηματική αιτιολογία. Ζητούσε την εξαίρεσή της από τα κρατικά βραβεία και, ουσιαστικά, την καλλιτεχνική της εξόντωση, μια υπόθεση που προκάλεσε τεράστιο θόρυβο.
Ο Δοξιάδης «ξαναχτυπά» τώρα, μόλις τρεις μέρες μετά το διορισμό του σε άλλη μια κρατική θέση και με αντίστοιχη αυταρχικότητα στοχοποιεί τον Μανιάτη, επειδή δεν εγκρίνει σχόλιό του στα κοινωνικά δίκτυα. Προφανώς μετά τη σφοδρή αντίδραση είναι πολύ λίγες οι πιθανότητες να ικανοποιηθεί,  όμως η παρέμβασή του έχει το χαρακτήρα μιας πολύ επικίνδυνης προειδοποίησης: Όπως τότε με τον πατέρα Μητσοτάκη στην εξουσία και με το ρεβανσισμό μετά από μια φρενήρη  ΠΑΣΟΚική οκταετία έτσι και τώρα μετά από 4,5 χρόνια Αριστεράς που αμφισβήτησαν τη Δεξιά «ιδιοκτησία» της χώρας, ο Δοξιάδης επιχειρεί να στείλει το μήνυμα πως όσοι δεν συντάσσονται με την κυβέρνηση, θα βρίσκουν κλειστές τις πόρτες, είτε πρόκειται για τις σχέσεις με το κράτος, το οποίο νέμονται οι «αντικρατιστές» της ΝΔ, είτε ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα, όταν ανήκει στα συμφέροντα που στηρίζουν τον Μητσοτάκη. Ο Δοξιάδης, επηρμένος προφανώς από τη δεξιά «κανονικότητα» επιχειρεί να θέσει ένα νέο μετεμφυλιακό καθεστώς που θα απαιτεί πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων.
Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά. Τότε την Φρίντα Λιάππα υπερασπίστηκαν η Μερκούρη, ο Αγγελόπουλος, ο Ντασέν, ο Κούνδουρος, ο Ραφαηλίδης, πνευματικοί ογκόλιθοι με τεράστια, συχνά διεθνή, ακτινοβολία, οι οποίοι με το κύρος τους απομόνωσαν τις περιθωριακές απόψεις. Σήμερα όμως, που είναι οι πνευματικοί άνθρωποι της χώρας για να υπερασπιστούν ανοιχτά αυτήν την πρωτοφανή απόπειρα εξόντωσης; Δυστυχώς αυτοί δεν υπάρχουν, είτε επειδή βιολογικά έχουν εκλείψει και οι συνθήκες της μεταπολίτευσης δεν δημιούργησαν αντίστοιχα μεγάλες μορφές, είτε γιατί η κόπωση της κρίσης περιόρισε την έκφραση και κυριάρχησε η φτήνια, από την οποία αντλεί και τη δύναμή της η αστική παράταξη.
Όταν λοιπόν ο Δοξιάδης στοχοποιεί μη αποδεκτές πολιτικά απόψεις και όταν ο Βορίδης μιλά για το τέλος της «ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς» εκφράζουν τα ίδια σύνδρομα πνευματικής κατωτερότητας αλλά και το ίδιο μοχθηρό σύνθημα ρεβανσισμού της Δεξιάς για τη συντριβή ή τη συνθηκολόγηση του δημοκρατικού κόσμου. Αυτός ήταν πάντα το πρόβλημά τους, όχι η Λιάππα ούτε ο Μανιάτης. 
tvxs

Ο φόβος τρώει τα σωθικά

Μια δημοσκόπηση για τα άγχη και τις ανησυχίες του ελληνικού λαού

του Χρήστου Ξανθάκη

Ο Φασμπίντερ που τα είχε πει όλα στην τόσο σύντομη και τόσο ταραχώδη ζωή του, είχε βγάλει και τον τέλειο τίτλο για την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας:
Ο φόβος τρώει τα σωθικά!

Αυτός ο φόβος που μας ποτίζουν και μας ταΐζουν σε καθημερινή βάση τα κάθε είδους ΜΜΕ σήμερα..
(ναι, ναι, το ξέρω ότι υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, γάμησέ μας με τις φωτεινές εξαιρέσεις) και μας έχει μετατρέψει σε αξιολύπητα και αξιοθρήνητα και αξιοδάκρυτα πλάσματα που αναζητούν την πλησιέστερη τρύπα για να κρύψουν το κωλαράκι τους. Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες, αλλά οι Έλληνες τρέμουν και σκιάζονται ακόμη κι ως την πλατεία να πάνε για φρέντο…
Τα λέω τα ανωτέρω και τα σκέπτομαι, όχι γιατί αγχώθηκα από την σχεδόν αιματηρή επίδειξη μαχητικού πνεύματος εκ μέρους του Απόστολου Δοξιάδη, αλλά γιατί έπεσε στα χέρια μου το χθεσινό φύλλο της Εφημερίδας των Συντακτών που φιλοξενούσε έρευνα της εταιρείας ProRata για την Ασφάλεια, την Καταστολή και τη Δημόσια Τάξη. Κι έκατσα και τη διάβασα και σας μεταφέρω μερικά από τα ευρήματά της. Λα τα μινόρια:
  • Το 57 % των ερωτηθέντων δεν θεωρεί ότι η Ελληνική Αστυνομία ασκεί υπερβολική βία.
  • Το 58 % θα αισθανόταν πιο ασφαλές με παρεμβάσεις εντός πανεπιστημιακών χώρων από την αστυνομία.
  • Το 58 % θα αισθανόταν πιο ασφαλές με εκκενώσεις κατειλημμένων κτιρίων από την αστυνομία
  • Το 55 % θεωρεί ότι το προσφυγικό/μεταναστευτικό συνδέεται με την αύξηση της εγκληματικότητας.
  • Το 45 % θεωρεί ότι το προσφυγικό/μεταναστευτικό είναι μέσα στα δύο μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα σήμερα. Με δεύτερη στη σειρά τη Διαφθορά, που αγγίζει ποσοστό μόλις 22 % και τρίτη την ανεργία με 21 %...
Εννοείται βέβαια ότι προκύπτουν και αντιφάσεις από την έρευνα, όπως το 89 % «ναι» στην ερώτηση «είναι η Ελλάδα ασφαλής χώρα» και το 49 % «όχι» στην ερώτηση «προστατεύει η αστυνομία τον πολίτη», αλλά το στόρι είναι πιο σαφές και από τους διορισμούς των διοικητών στα νοσοκομεία:
Η κουλτούρα της τρομολαγνείας που προωθούν τα media εδώ και έτη πολλά, πέρασε ελαφρά στη φλέβα που θα έλεγε και ο ποιητής. Και κατοχυρώθηκε ως κυρίαρχη άποψη σε μια χώρα που ακόμη και σήμερα εν έτει 2019 έχει καταφέρει να αποφύγει τις κτηνωδίες και τις δυστυχίες άλλων Δυτικών κρατών. Με τα περισσότερα και βαρύτερα εγκλήματα να προέρχονται από το οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον των θυμάτων και όχι από τους κακόμοιρους τύπους που θαλασσοπνίγονται για να γλυτώσουν από τις σφαίρες και τις οβίδες…
Δεν ξέρω που θα μας βγάλει αυτό κι έχω την εντύπωση πως πολύ βιαστήκαμε να πανηγυρίσουμε για την διάλυση της Χρυσής Αυγής. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, πιο ευφάνταστοι για να διαδοθεί το δηλητήριο και κάθε μέρα εφευρίσκονται καινούριοι. Προσωπικά το βρίσκω δείγμα μέγιστης αδυναμίας και παράλυσης σε μια κοινωνία που δεν βαρέθηκε ποτέ να μελετάει τον αφαλό της. Όταν κάποια στιγμή ξυπνήσει, αν κάποια στιγμή ξυπνήσει θα καταλάβει ίσως πόσο κορόιδο την πιάσανε.

Υ.Γ.: Στην ίδια εφημερίδα, στο ίδιο πρωτοσέλιδο ο τίτλος:
«Άρειος Πάγος: Δικαίωσε μετά από οκτώ χρόνια παράνομα απολυμένο εργαζόμενο». Κι ύστερα σου φταίει ο Αβδούλ, κόπανε…
 newpost.gr

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019

Οι ακαθαρσίες της γάτας

Τα social media γίνονται αμυντικό ανάχωμα όταν η ημιθανής δημοσιογραφία ακολουθεί το ντέφι της κυβέρνησης.
του Νίκου Παπαδογιάννη
Ο 80χρονος πολιτευτής που διορίστηκε σκανδαλωδώς διοικητής του νοσοκομείου Καρδίτσας παραιτήθηκε μετά την κατακραυγή που ξέσπασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η επιλογή του σε συνδυασμό με τις κατόπιν εορτής δηλώσεις του αποκαλύπτουν το πραγματικό πρόσωπο της κυβέρνησης και στον τελευταίο τάχα «παραπλανημένο», αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση.
Ο μικρούλης Παναγιώτης-Ραφαήλ στάλθηκε σε νοσηλευτικό κέντρο των ΗΠΑ για να υποβληθεί σε πρωτοποριακή θεραπεία για τον καρκίνο, μετά την κατακραυγή που ξέσπασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η αρχική άρνηση της Πολιτείας επειδή η αγωγή «δεν είχε πολλές πιθανότητες επιτυχίας» φανερώνει το απάνθρωπο προσωπείο της κυβέρνησης, αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση.
Η Κατερίνα Γκαγκάκη παραιτήθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο των ταλαίπωρων Αθηναίων και από την Τεχνόπολη μετά την κατακραυγή που ξέσπασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τις  αισχρότητες που προβλήθηκαν στην τηλεοπτική εκπομπή της. Η ίδια η εκλογή της σε θέση ευθύνης δείχνει την παιδεία και το ώριμο κριτήριο του ψηφοφόρου της ΝΔ (και όχι μόνο), αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση.
Η Δήμητρα Αγγελή-Λυκούδη απομακρύνθηκε από το ίδιο Δημοτικό Συμβούλιο μετά την κατακραυγή που ξέσπασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την παρουσία της σε συλλαλητήριο της Χρυσής Αυγής. Η σπουδή του Κώστα Μπακογιάννη να τη διορίσει σε έμμισθη θέση στο «Αθηναϊκό Αέριο» την επόμενη μέρα απομυθοποιεί την «ευθιξία» ενός Δημάρχου που είναι πολύ πιο Μητσοτάκης από ό,τι πλασάρει. Αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση.
Η περίφημη ερευνήτρια της NASA Ελένη Αντωνιάδου γκρεμοτσακίστηκε από το προσκήνιο μετά την κατακραυγή που ξέσπασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το απατηλό βιογραφικό της. H ευκολία με την οποία το υπουργείο Παιδείας κατάπιε αμάσητο το παραμύθι της κυρίας υπενθυμίζει σε όλους ότι έχουμε μία κυβέρνηση που διαβάζει μόνο «Μπλεκ». Αυτή, όμως, είναι άλλη συζήτηση.
Στελέχη που λανσάρονται ως εκλεκτοί εκπρόσωποι μίας νέας γενιάς πεφωτισμένων πολιτευτών,  όπως ο Κυρανάκης και η Δόμνα, παροπλίστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, μετά την κατακραυγή που ξέσπασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το απίστευτο κοκτέιλ ασχετοσύνης και κυνισμού με τον οποίο πορεύονται. Η νέα δεξιά είναι χτισμένη πάνω σε τέτοιους, αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση.
Εγκλήματα «της διπλανής πόρτας», όπως εκείνο που έστειλε στον άλλο κόσμο τον δύσμοιρο Ζακ Κωστόπουλο, παραμένουν στην επικαιρότητα χάρη στην κατακραυγή που ξέσπασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την ξεδιάντροπη στρατηγική συγκάλυψης. Η δικαιοσύνη κουκουλώνει φονιάδες και η κυβέρνηση απλώνει στη χώρα πέπλο αστυνομοκρατίας, αλλά αυτή είναι άλλη, θλιβερή συζήτηση.
Στην εποχή απόλυτης άλωσης της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας, η οποία ποτίζει επίμονα τα μυαλά των νοικοκυραίων με αδιαφορία και άγνοια, τα social media φαίνεται ότι είναι το τελευταίο αποκούμπι.
Όσο η κοινωνία ροχαλίζει και οι τα φαιά φορούντες κλείνουν ανερυθρίαστα το μάτι στους ημέτερους, το Facebook και το Twitter έχουν τη δύναμη να δρομολογήσουν εξελίξεις. Περιορισμένη δύναμη, αλλά δύναμη.  
Τα έμμισθα και άμισθα τρολ της αυτοδύναμης εξουσίας εκτοξεύουν από το δικό τους ηλεκτρονικό μετερίζι άμμο ώστε να σκεπάσουν τα περιττώματα σαν χεσμένες γάτες, αλλά υπάρχουν και ανήσυχοι πολίτες, που ορθώνουν ανάστημα μέσα από το πληκτρολόγιο.
Πόσοι εγκληματίες σαν τους άστολους και ένστολους δολοφόνους του Ζακ πέρασαν στο απυρόβλητο –αν όχι σε θέσεις εξουσίας- επειδή δεν είχαν δυνατή φωνή;  
Η γραβάτα, το γουνάκι, το πηλίκιο και το γυαλί συνασπίζονται για να φιμώσουν κάθε οργισμένη κραυγή διαμαρτυρίας, σε έναν εξωφρενικό για τον 21ο αιώνα συνδυασμό Μακαρθισμού και Μακιαβελισμού.
Το τελευταίο αμυντικό ανάχωμα πριν επιστρέψουμε νοερά στη ζοφερή εποχή του πατέρα Μητσοτάκη είναι τα κινητά τηλέφωνα και οι υπολογιστές.
Και ας μη φτάνει η οθόνη τους, να φωτίσει τα καφενεία της επαρχίας ή τα μυαλά των αγράμματων που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την αλήθεια από το ψέμα.
Με το καλό να κάνουμε σύντομα και εκείνη την άλλη συζήτηση, που λέγαμε…
κουτιπανδωρας

Η ΕΣΗΕΑ και η «σπάθη»



του Θανάση Καρτερού
Μια χαρά τα λέει η ΕΣΗΕΑ για τον δημοσιογράφο Δημήτρη Μανιάτη, την κεφαλή του οποίου ζήτησε επί πίνακι, δημοσίως και χωρίς να ντρέπεται, ο συνεργάτης και φίλος του Μητσοτάκη Δοξιάδης
Γιατί, εδώ που φτάσαμε, σε λίγο θα κρεμούν τα αγύριστα δημοσιογραφικά κεφάλια, μαζί με τα πληκτρολόγιά τους, στους φανοστάτες του Συστήματος. Αλλά, συγγνώμη κιόλας. Όταν η ΕΣΗΕΑ δηλώνει με στόμφο στην ανακοίνωσή της ότι «οι φορείς της εξουσίας οφείλουν να καταλάβουν ότι η πολυφωνία είναι το οξυγόνο της δημοκρατίας κι αντί να κραδαίνουν την σπάθη της τιμωρίας, καλό θα είναι να προσαρμοστούν στις αρχές της πολυφωνίας...», μας κάνει πλάκα; Γιατί καταντάει προσβλητική η υποκρισία του «καλό θα είναι» όταν το κακό έχει πάρει την ενημέρωση αμπάριζα.
Δεν βλέπει η ΕΣΗΕΑ ότι η σπάθη θερίζει εδώ και καιρό; Δεν έζησε μαζί με όλους μας το δημοψήφισμα, το δράμα του ’15, τις διαπραγματεύσεις, το όργιο των fake news, της παραπληροφόρησης, της δολοφονίας χαρακτήρων, από ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, που βρίσκονται επί των επάλξεων κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα;
Δεν έχει πάρει χαμπάρι την ανωμαλία, σήμερα που μιλάμε, η συντριπτική πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης, αντί να ελέγχουν την εξουσία, να ελέγχονται από αυτή; Δεν έχει πέσει στην αντίληψή της ότι ΜΜΕ που θα έπρεπε να υπηρετούν την ενημέρωση του πολίτη, καθένα από τη δική του πολιτική σκοπιά φυσικά, υπηρετούν με χυδαίο και απροκάλυπτο τρόπο τα συμφέροντα, ακόμα και τις ποινικές υποθέσεις του ιδιοκτήτη τους;
Πώς αντιδρά η ΕΣΗΕΑ στην πιο πρόσφατη εκδήλωση κρατικής και παρακρατικής «σπάθης» - στην επικήρυξη του Βαξεβάνη; Πώς βλέπει απαθής μια εφημερίδα, το “Documento”, στην οποία εργάζονται δεκάδες μέλη της, να υφίσταται οικονομικό στραγγαλισμό και ο εκδότης της θύελλα μηνύσεων, αγωγών, τρομοκρατίας και κρατικής συκοφαντίας; Δεν καταλαβαίνει ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με βάρβαρη καταπάτηση των αρχών της πολυφωνίας; Δεν ακούει τον ανατριχιαστικό ήχο της «σπάθης» όχι της τιμωρίας, αλλά της εκδίκησης που πέφτει στο κεφάλι του απείθαρχου; Ή δεν καταλαβαίνει ότι η «σπάθη» πέφτει για έναν λόγο: επειδή η συγκεκριμένη εφημερίδα αποκαλύπτει όσα άλλοι κρύβουν, και βρίσκεται απέναντι στη Δεξιά του Μητσοτάκη;
Κρείττον σιγάν; Εντάξει. Αλλά μετά μην διαμαρτυρόμαστε όταν μας κράζουν αλήτες και ρουφιάνους...
αυγη

Black Friday: Ένα πάρτι καταναλωτισμού και απάτης


της Μάρθας Κίσκιλα
Ατελείωτες ουρές κόσμου, επίδοξοι αγοραστές που θεωρούν «ευκαιρία» να ικανοποιήσουν τις καταναλωτικές τους ανάγκες και πανικός γιατί «όποιος πρόλαβε πρόλαβε» να βρει αυτό που θέλει στο εκάστοτε πολυκατάστημα. Η «Μαύρη Παρασκευή» ή όπως είναι γνωστή «Black Friday» είναι ένα αμερικάνικο καταναλωτικό έθιμο που με τα χρόνια άρχισε να γίνεται δημοφιλές σε όλο τον κόσμο, ενώ από το 2016 έκανε την εμφάνιση του και στη Ελλάδα. Η μεγαλύτερη γιορτή του καπιταλισμού που προκαλεί καταναλωτική φρενίτιδα όμως, κρύβει απάτες που καλό θα είναι να γνωρίζουν όλοι πριν κάνουν τις αγορές τους.
H «Black Friday» έχει καθιερωθεί σε αρκετές χώρες, την τέταρτη Παρασκευή του Νοεμβρίου και αυτή τη μέρα τα καταστήματα, και κυρίως οι μεγάλες αλυσίδες, πραγματοποιούν πολύ μεγάλες εκπτώσεις και προσφορές, έως 80%. Από νωρίς το πρωί οι καταναλωτές σχηματίζουν τεράστιες ουρές για να εξασφαλίσουν την τέλεια προφορά και να μην τους πάρουν το ποθητό προϊόν «μέσα από τα χέρια». Πως όμως ξεκίνησε αυτό το καταναλωτικό έθιμο;
Οι «σκοτεινές» ιστορίες
Η Black Friday είναι το ανεπίσημο όνομα της ημέρας που ακολουθεί την Ημέρα των Ευχαριστιών στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία έχει θεωρηθεί ως η αρχή της περιόδου των Χριστουγεννιάτικων αγορών στην χώρα από το 1952. Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του όρου «Black Friday» όμως δεν χρησιμοποιήθηκε για τις αγορές την περίοδο των διακοπών, αλλά για τη χρηματοπιστωτική κρίση και ειδικότερα στην συντριβή της αμερικανικής αγοράς στις 24 Σεπτεμβρίου 1869.
Δύο φημισμένοι χρηματιστές της Wall Street, ο Jay Gould και ο Jim Fisk, συνεργάστηκαν για να αγοράσουν όσο περισσότερο χρυσό μπορούσαν, ελπίζοντας να οδηγήσουν την τιμή του στα ύψη και να τον πουλήσουν για βγάλουν κέρδος. Όμως εκείνη την Παρασκευή του Σεπτεμβρίου, η συνωμοσία τελικά αποκαλύφθηκε, δημιουργώντας κατακόρυφη πτώση στην χρηματιστηριακή αγορά και χρεοκοπώντας όλους τους «βαρόνους» της Wall Street.
Η πιο γνωστή ιστορία πίσω από την παράδοση της «Μαύρης Παρασκευής» συνδέεται όμως με τα λογιστικά φύλλα και τις αποδείξεις στις αρχές της δεκαετίας του ’60, που εκείνη την περίοδο ήταν χειρόγραφα και τα καταστήματα χρησιμοποιούσαν δύο χρώματα μελανιού για να καταγράψουν τα στοιχεία. Ειδικότερα, χρησιμοποιούσαν το κόκκινο χρώμα για τις  ημέρες με αρνητικό ισολογισμό πωλήσεων και το μαύρο για τις μέρες που είχαν μεγάλα κέρδη. Καθιερώθηκε έτσι η τελευταία Παρασκευή του Νοέμβρη, ως η πρώτη ημέρα των πωλήσεων της χριστουγεννιάτικης περιόδου με σημαντικά αυξημένο τζίρο.

Τα τελευταία χρόνια, ένας άλλος μύθος έχει εμφανιστεί και δίνει μια ιδιαίτερα άσχημη εκδοχή στην παράδοση, υποστηρίζοντας ότι το 1800 οι ιδιοκτήτες των νότιων φυτειών μπορούσαν να αγοράσουν σκλάβους με έκπτωση μετά την ημέρα των ευχαριστιών. Αν και αυτή η έκδοση των ριζών της «Μαύρης Παρασκευής» έχει οδηγήσει κάποιους να ζητούν το μποϊκοτάζ των αγορών εκείνη τη μέρα, η ιστορία δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα.
Η αληθινή ιστορία πίσω από τη μαύρη Παρασκευή, ωστόσο, δεν είναι τόσο «λαμπερή» όσο οι συσκευασίες των προϊόντων που αγοράζουμε εκείνη τη μέρα. Τη δεκαετία του 1950, η αστυνομία στην πόλη της Φιλαδέλφειας χρησιμοποίησε τον όρο για να περιγράψει το χάος που ακολούθησε την ημέρα μετά την ημέρα των ευχαριστιών, όταν ορδές αγοραστών από τα προάστια και τουρίστες πλημμύρισαν την πόλη πριν από ένα μεγάλο μεγάλο αγώνα, ενώ η αστυνομία αδυνατούσε να βάλει «τάξη» στν χαμό.

Μέχρι το 1961, η «Μαύρη Παρασκευή» είχε αρνητική έννοια στη Φιλαδέλφεια, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που οι έμποροι προσπαθούσαν ανεπιτυχώς να την αλλάξουν για να αφαιρέσουν την αρνητική της σημασία. Το 1975 ο όρος χρησιμοποιήθηκε επίσημα από τους «New York Times», ενώ άρχισε να διαδίδεται σε όλες τις ΗΠΑ το 1985.
Ωστόσο, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, οι έμποροι λιανικής πώλησης βρήκαν έναν τρόπο να δώσουν στον όρο έναν θετικό χαρακτήρα και έκτοτε η Black Friday σηματοδότησε την Παρασκευή μετά την «Ημέρα των Ευχαριστιών», μια ημέρα που τα καταστήματα της Αμερικής περιμένουν όλο τον χρόνο διότι πετυχαίνουν μεγάλα κέρδη. Οι έμποροι άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι μπορούν να προσελκύσουν πλήθος πελατών με τις εξαιρετικά χαμηλές τιμές και η Black Friday καθιερώθηκε ως η ιδανικότερη μέρα κατά τη διάρκεια της οποίας επιτυγχάνονται περισσότερες πωλήσεις κι από τη χριστουγεννιάτικη περίοδο.
Καταναλωτική φρενίτιδα

Οι σκοτεινότερες ρίζες της «Μαύρης Παρασκευής» γρήγορα ξεχάστηκαν στη Φιλαδέλφεια στο βωμό της καπιταλιστικής μανίας. Τα καταστήματα άρχισαν να ανοίγουν όλο και νωρίτερα εκείνη την Παρασκευή και τώρα οι πλέον οι αφοσιωμένοι αγοραστές στήνονται σε ουρές ακόμα και μετά το παραδοσιακό γεύμα των Ευχαριστιών.
Σύμφωνα με μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, εκτιμάται ότι 135,8 εκατομμύρια Αμερικανοί σκοπεύουν να αγοράσουν το Σαββατοκύριακο των Ευχαριστιών (58,7% των ερωτηθέντων), αν και ακόμη περισσότεροι, δηλαδή το 183,8 εκατομμύρια ή 79,6%, θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τις online προσφορές της Cyber ​​Mondey (τη Δευτέρα, μετά την αμερικανική ημέρα των Ευχαριστιών, είθισται να  προσφέρονται διαδικτυακές ευκαιρίες, αντίστοιχες με εκείνες της «Μαύρης Παρασκευής», αλλά αποκλειστικά για αγορές μέσω διαδικτύου).
Αξίζει να σημειωθεί, ότι έχουν υπάρξει αναφορές για βία μεταξύ πελατών την ημέρα αυτή. Ειδικότερα, από το 2006 έχουν αναφερθεί επτά θάνατοι και 98 τραυματισμοί σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι σύνηθες φαινόμενο να στρατοπεδεύουν καταναλωτές έξω από καταστήματα την αργία των Ευχαριστιών, επιχειρώντας να εξασφαλίσουν θέση στην πρώτη γραμμή και έτσι περισσότερες πιθανότητες να βρουν αυτά που θέλουν να αγοράσουν. Αυτές οι πρακτικές, από κατάληψη λωρίδων έκτακτης ανάγκης και πυρόσβεσης μέχρι και χρήση προπανίου και γεννητριών σε πιο εξεζητημένες περιπτώσεις, δημιουργούν σημαντικό κίνδυνο για την ασφάλεια του κοινού.
Η γιορτή της απάτης
Στόχος τις ημέρες των εκπτώσεων και των προσφορών όπως η «Black Friday» είναι οι καταναλωτές να εξασφαλίσουν την καλύτερη δυνατή τιμή. Όμως πολλές φορές υπάρχει ο κίνδυνος, οι προσφορές που θα κυκλοφορήσουν να είναι μεν ελκυστικές αλλά να κρύβουν και πολλές «παγίδες» και γι΄ αυτό οι καταναλωτές χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί τη συγκεκριμένη μέρα, προκειμένου να αποφευχθούν παραπλανητικά φαινόμενα, όπως δήθεν «εκπτώσεις» σε πλασματικές αρχικές τιμές.
Αυτά τα ερωτήματα για το αν η μέρα αυτή είναι πραγματικά η κατάλληλη για την αναζήτηση ευκαιριών από τους καταναλωτές προσπαθεί να απαντήσει και μια νέα έρευνα από τον βρετανικό σύνδεσμο καταναλωτών Which? που είδε πριν λίγες μέρες το φως της δημοσιότητας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μόλις μία στις 20 εκπτώσεις που προσφέρθηκαν από τις επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου κατά την περσινή Black Friday στη Βρετανία ήταν γνήσια, με τα περισσότερα προϊόντα να διατίθενται φθηνότερα ή στην ίδια τιμή και σε άλλες περιόδους στα καταστήματα.
Για τις ανάγκες της έρευνας η Which παρακολούθησε τις τιμές 83 προϊόντων (49 προϊόντων της αλυσίδας ηλεκτρονικών ειδών Currys PC World, 20 προϊόντων της Amazon, 12 από το πολυκατάστημα, John Lewis, και δύο από τα Boots, μίας αλυσίδας ειδών υγιεινής, ομορφιάς και φαρμάκων). Ειδικότερα, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι περίπου τα μισά από τα προϊόντα (48%) πουλήθηκαν σε χαμηλότερη τιμή μετά την Black Friday, ενώ ακόμη ένα 47% αυτών στην ίδια τιμή. Το 95% των προϊόντων που εξετάστηκαν δεν είχαν τη φτηνότερη τιμή του έτους στη διάρκεια της Black Friday, ενώ το 61% των προϊόντων ήταν φτηνότερα ή είχαν ίδια τιμή τόσο πριν όσο και μετά την Black Friday. Εκτός αυτού, μόνο 4 από τα 83 προϊόντα που εξετάστηκαν ήταν φθηνότερα την Black Friday σε σύγκριση με τις τιμές πώλησης 6 μήνες πριν και 6 μήνες μετά.
Την ίδια στιγμή οι ειδικοί ασφαλείας προειδοποιούν τους καταναλωτές να είναι σε ετοιμότητα για πιθανές hacking επιθέσεις κατά τη διάρκεια του Black Friday και του Cyber Monday. Οι hackers θα δημιουργήσουν ψεύτικες ιστοσελίδες όπου νομίζετε ότι είναι μια ιστοσελίδα ενός καταστήματος που γνωρίζετε, η οποία συνδέεται με τον ψεύτικο ιστότοπο, στον οποίον μόλις εισέλθετε και πληκτρολογήσετε τα στοιχεία σας, θα σας κλέψει ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα (π.χ. κωδικούς social media, κωδικούς πιστωτικών και χρεωστικών καρτών).
Το μόνο σίγουρο είναι ότι καμία τηλεόραση, κανένα macbook και κανένα smartphone δεν θα μας κάνει πιο ευτυχισμένους. Μήπως τελικά πρέπει να αναθεωρήσουμε την φράση «καταναλώνω άρα υπάρχω» και να σκεφτούμε ότι έτσι συμβάλλουμε στη δημιουργία μεγαλύτερων κοινωνικών χασμάτων και αντιθέσεων, ενώ παράλληλα απειλούμε με λουκέτα τα μικροκαταστήματα;
TVXS

Αυτούς είχαν, αυτούς έβαλαν


Αυτούς είχαν, αυτούς έβαλαν

του Τάσου Παππά
Η αντιπολίτευση ζητάει την παραίτηση ενός υπουργού για συγκεκριμένους λόγους: αν το όνομά του έχει εμπλακεί σε υποθέσεις που έχουν και ποινική διάσταση. Αν με δημόσιες δηλώσεις του ή με τη συμπεριφορά του παραβιάζει τους κώδικες ηθικής και πολιτικής δεοντολογίας. Δεν μπορεί να ζητά από τον υπουργό να παραιτηθεί ή να καλεί τον πρωθυπουργό να τον απομακρύνει επειδή εφαρμόζει μια πολιτική με την οποία δεν συμφωνεί.
Ο υπουργός Υγείας κ. Κικίλιας -αυτός είναι ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ λόγω των διορισμών διοικητών στα νοσοκομεία- δεν διέπραξε κάτι παράνομο, δεν έκανε ενέργειες που ζημιώνουν το δημόσιο ταμείο. Απλώς υλοποιεί την πολιτική του κόμματός του. Διόρισε επικεφαλής στα νοσοκομεία της χώρας πανάσχετους ανθρώπους. Για την ακρίβεια τοποθέτησε κομματικά στελέχη δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Αυτούς είχε, αυτούς έβαλε.
Πού είναι το ποινικώς κολάσιμο; Δυσκολεύομαι να το εντοπίσω. Λέτε να το έκανε ερήμην του πρωθυπουργού; Αστείο ερώτημα. Αλλωστε ο αποπεμφθείς διοικητής νοσοκομείου αποκάλυψε ότι του είχε υποσχεθεί το πόστο ο κ. Μητσοτάκης για αντίδωρο στην απόφασή του να επιστρέψει στη Ν.Δ. Ετσι γίνονται οι σωστές δουλειές επί Δεξιάς. Δώσε μου για να σου δώσω. Τίποτε δεν είναι δωρεάν.
Ο κ. Κικίλιας, όπως και όλοι οι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης, λειτουργεί κατ’ εντολήν του αρχηγού του. Δεν έχει αποκτήσει -και είναι μάλλον απίθανο ότι θα καταφέρει κάποτε να αποκτήσει- το πολιτικό ανάστημα και το κομματικό εκτόπισμα που θα του επιτρέπουν να οικοδομήσει μια σχέση αυτονομίας με την ηγεσία της παράταξής του.
Το ίδιο ισχύει και για τους περισσότερους συναδέλφους του στην κυβέρνηση. Τόσους μηχανισμούς έχει φτιάξει ο πρωθυπουργός για να ελέγχει τους υπουργούς του. Τέτοια συγκέντρωση εξουσιών στα χέρια του πρωθιερέα της κυβέρνησης (άτιμη ανασφάλεια) δεν υπήρχε ούτε την περίοδο που κυβερνούσε τη χώρα ο πάπας του εγχώριου αστισμού Κωνσταντίνος Καραμανλής, ούτε την εποχή που ήταν στα πράγματα ο χαρισματικός και λαοφιλής Ανδρέας Παπανδρέου.
Οπότε το αμυντικό επιχείρημα που διακινούν οι δημοσιολόγοι της Δεξιάς, ότι τάχα ακόμα και ο κ. Μητσοτάκης αιφνιδιάστηκε δυσάρεστα με τις επιλογές του υφισταμένου του και εξέφρασε τη διαφωνία του (φυσικά εκ των υστέρων και φυσικά μέσω κύκλων), είναι για τους καφενέδες της επικράτειας. Εκεί μπορεί να πιάσει, υπό την προϋπόθεση ότι οι θαμώνες θα έχουν καταναλώσει αρκετές ποσότητες τσίπουρου ώστε να έχει πέσει σε γλυκό λήθαργο η κριτική τους σκέψη.
Δεν αποδίδει όμως όταν τίθεται στη δημόσια συζήτηση. Μόνο σε ένα πεδίο είναι εκτεθειμένος ο υπουργός Υγείας. Μπορεί να κατηγορηθεί για χλευασμό των δεσμεύσεων του κόμματός του στα θέματα της αξιολόγησης και της αριστείας. Με τις αποφάσεις του στο επίμαχο ζήτημα γελοιοποίησε τον αρχηγό του, ο οποίος είχε κάνει σημαία του κόμματός του την αξιοκρατία και την αριστεία.
Αλλά πώς θα ζητήσει ο κ. Μητσοτάκης από τον υπουργό του να παραιτηθεί, αφού ο ίδιος είναι ο πρώτος διδάξας; Αυτός δεν διόρισε φίλους και συγγενείς σε νευραλγικά πόστα; Αυτός δεν άφησε υπουργούς του να πράξουν το ίδιο στις περιοχές ευθύνης τους; Πώς λοιπόν θα ζητήσει σήμερα τα ρέστα από τον καημένο υπουργό Υγείας;
Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζω να μην υιοθετήσει την πρακτική της Νέας Δημοκρατίας όταν ήταν στην αντιπολίτευση και να αρχίσει να καλεί τον Μητσοτάκη να διώξει από την κυβέρνηση πότε τον έναν και πότε τον άλλο υπουργό για ψύλλου πήδημα. Δεν είναι αυτή σοβαρή αντιπολίτευση. Με το συγκεκριμένο μοντέλο διακυβέρνησης που έχει επιβληθεί υπεύθυνος για όλα, ακόμα και για τα μικρά, είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Ανάγωγα

Για το Μάτι και τη Μάνδρα έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Για τις καταστροφές μετά τις 7 Ιουλίου 2019 φταίει η κλιματική αλλαγή. Για τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές μέχρι τις 7 Ιουλίου 2019 ένοχος ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Για τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές μετά τις 7 Ιουλίου 2019 η Ευρώπη πρέπει να κάνει την αυτοκριτική της γιατί δεν είναι και τόσο αλληλέγγυα, δεν βάζει χέρι στον Ερντογάν και αφήνει ένα πρόβλημα, που είναι γεωπολιτικό, να οξύνεται. Για τη δημαγωγία και τον λαϊκισμό της Δεξιάς άραγε ποιος πρέπει να κατηγορηθεί; Μα φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί αυτός απελευθέρωσε το μικρόβιο, το οποίο μόλυνε τη φιλελεύθερη παράταξη.
efsyn

Ο θρίαμβος των επιθυμιών (με αφορμή την Black Friday)


Ο θρίαμβος των επιθυμιών (με αφορμή την Black Friday)

του Δημήτρη Μακροδημόπουλου
Η εκτόξευση της χρηματιστηριακής αξίας της Apple πάνω από το 1 τρισ. δολάρια τον περασμένο χρόνο μονοπώλησε τα ΜΜΕ, διότι είναι η πρώτη παγκοσμίως εταιρεία που υπερέβη αυτό το όριο. Πώς όμως μια εταιρεία που το 1996, όταν ανέλαβε τα ηνία της ο Στιβ Τζομπς, άξιζε 3 δισ. δολάρια, εκτινάχθηκε πάνω από το 1 τρισ. δολάρια;
Πριν από χρόνια σε συνέντευξή του ο Στιβ Τζομπς είχε πει: «Πολλές φορές οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι θέλουν μέχρι να τους το δείξεις». Οταν μάλιστα ρωτήθηκε σε ποιο βαθμό η Apple ερευνά τι θέλουν οι πελάτες της, απάντησε: «Καθόλου. Δεν είναι δουλειά των πελατών να ξέρουν τι θέλουν… Εμείς βρίσκουμε τι θέλουν»! Αγοράζει λοιπόν ο κόσμος κάτι που υπερβαίνει τις πραγματικές του ανάγκες; Διότι η φρενίτιδα που συνοδεύει κάθε φορά την κυκλοφορία ενός νέου μοντέλου iPad ή iPhone αυτό φανερώνει.
«Η κοινωνία μας», λέει ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ, «υποχρεώθηκε να κάνει μια υπαρξιακή επιλογή. Είτε θα έπρεπε να χαλιναγωγηθεί η οικονομική λογική της συσσώρευσης κεφαλαίου, για να είναι εφικτή η ελεύθερη ανάπτυξη των ανθρώπινων ικανοτήτων και δυνάμεων έξω από την τυραννία της αγοράς και της εργασίας, είτε η οικονομική λογική θα έπρεπε να αυξάνει τις ανάγκες των καταναλωτών τουλάχιστον εξίσου γρήγορα με την παραγωγή εμπορευμάτων και εμπορευματοποιημένων υπηρεσιών».
Ετσι, σύμφωνα με τον δρόμο που επιλέχθηκε, «η παραγωγή δεν έχει πια στόχο να ικανοποιεί με τον πιο αποδοτικό τρόπο τις υπάρχουσες ανάγκες», λέει ο Aντρέ Γκορζ. «Αντιθέτως, οι ανάγκες θα πρέπει να έχουν όλο και περισσότερο στόχο να επιτρέπουν στην παραγωγή να αναπτύσσεται». Το αποτέλεσμα ήταν παράδοξο: «…Επρεπε να γκρεμιστούν τα σύνορα ανάμεσα στις ανάγκες, τους πόθους και τις επιθυμίες…
Επρεπε να δημιουργηθεί η επιθυμία για ακριβότερα προϊόντα ίσης ή κατώτερης αξίας χρήσης από εκείνα που χρησιμοποιούσαν προηγουμένως οι άνθρωποι και στους πόθους έπρεπε να δοθεί ο χαρακτήρας επείγουσας ανάγκης. Με λίγα λόγια έπρεπε να δημιουργηθεί ζήτηση… μέσα από την επιτάχυνση των καινοτομιών και της απαρχαίωσης των προϊόντων» – που εξηγεί την ταχύτατη προώθηση νέων μοντέλων, με την απαξίωση των παλαιοτέρων, παρόλο που εξυπηρετούν τις ανάγκες των χρηστών. Ετσι η δημιουργία αναγκών απέκτησε μεγαλύτερη σημασία από την ικανοποίηση των αναγκών της μεγάλης μάζας των ανθρώπων.
Χρειαζόταν λοιπόν ένας αλλοτριωτικός καταναλωτισμός. Αυτός ο καταναλωτισμός είναι βαθιά ξένος προς την ικανοποίηση ανθρώπινων ελλείψεων και αναγκών. Τον προωθούν οι εμπορικοί διαφημιστές που πάντα παρουσιάζουν τα εμπορεύματα σαν να περιέχουν ένα στοιχείο πολυτέλειας, περιττής σπατάλης και φαντασίας και χαρακτηρίζουν τον αγοραστή ως «ευτυχισμένο και προνομιούχο άτομο». Γιατί όμως οι άνθρωποι ανταποκρίνονται σε αυτές τις υπερβολές αφού οι αξίες χρήσης των νέων μοντέλων (κινητά iPhone, ταμπλέτες iPad, υπολογιστές Mac εν προκειμένω) δεν θα αναβαθμίσουν σε τίποτα τη ζωή της συντριπτικής πλειονότητας των αγοραστών, δεδομένου ότι τα μοντέλα που ήδη κατέχουν ικανοποιούν τις ανάγκες τους;
Μας το εξηγεί πάλι ο Aντρέ Γκορζ: «Οι άνθρωποι τα επιθυμούν», μας λέει, «για το γεγονός ότι είναι άχρηστα, γιατί ακριβώς αυτό το στοιχείο του άχρηστου συμβολίζει την απόδραση του αγοραστή από ένα συλλογικό σύμπαν σε ένα καταφύγιο ατομικής κυριαρχίας». Είναι το status symbol, δηλαδή το «σύμβολο κατάστασης», με άλλα λόγια σύμπτωμα φαινομενολογίας πλούτου ή κοινωνικής θέσης, που ώθησε πέρυσι 10 χιλιάδες Ελληνες να αγοράσουν μόλις στις τρεις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας τους τα νέα μοντέλα της Apple iPhone Xs και iPhone Xs Max, αξίας 1.300-1.600 ευρώ, ξοδεύοντας πάνω από 15 εκατ. ευρώ.
Το ιδεολογικό πλαίσιο που τα θεμελίωσε όλα αυτά έχει βαθιές ρίζες. Οπως γράφει ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν, ο καπιταλισμός επικράτησε όταν στη φάση της μετανεωτερικότητας -μετά τον Β’ Παγκόσμιο πάνω κάτω- εγκατέλειψε τον ανταγωνισμό του με τον κομμουνισμό πάνω στην ικανοποίηση του συνόλου των ανθρώπινων αναγκών, οι οποίες θεωρούνταν πεπερασμένες, σταθερές και υπολογίσιμες, και οι προσπάθειές του επικεντρώθηκαν έκτοτε στη φροντίδα για την απεριόριστη ανάπτυξη των επιθυμιών: «Επιθυμίες που επιθυμούν περισσότερη επιθυμία», όπως γράφει, «και όχι την ικανοποίησή τους, τον πολλαπλασιασμό τους αντί τη βελτίωση ευκαιριών και επιλογών».
Το αποτέλεσμα; Ο θρίαμβος των επιθυμιών! Διότι «στην ανιαρότητα και την γκριζάδα της ζωής, υπό ένα καθεστώς που σφετεριζόταν το δικαίωμα και διεκδικούσε την ικανότητα να θεσπίζει το μέγεθος και το περιεχόμενο των ανθρώπινων αναγκών», όπως συνεχίζει ο Μπάουμαν, «στη δικτατορία των αναγκών», όπως χαρακτηρίστηκε ο κομμουνισμός από την Αγκνες Χέλερ, αντιπαρέθεσε ο καπιταλισμός «τον διαγωνισμό ομορφιάς στο ολοένα και περισσότερο πολύχρωμο και σαγηνευτικό καπιταλιστικό παζάρι» των επιθυμιών.
Μόνο που σύμφωνα με τα λεγόμενα του Στιβ Τζομπς, επειδή «δεν είναι δουλειά των πελατών να ξέρουν τι θέλουν… εμείς βρίσκουμε τι θέλουν», ούτε σήμερα υπάρχει ουσιαστικά η δυνατότητα των επιλογών, αφού αυτές υπαγορεύονται με πολλούς τρόπους, ενώ παράλληλα οι ανθρώπινες ανάγκες που αντιμετώπιζε ο κομμουνισμός μέσα από την «ανιαρότητα και την γκριζάδα της ζωής» αυξάνονται και πολλαπλασιάζονται ακόμη και σε στοιχειώδη θέματα επιβίωσης.
efsyn

Νέο Ασφαλιστικό: Η επαναφορά των κλάσεων κι ο «τζόγος» της επικουρικής


του Αλέξανδρου Ζέρβα
Σοβαρές αντιδράσεις αλλά και εύλογα ερωτήματα έχουν προκληθεί μετά τα «αποκαλυπτήρια» των κυβερνητικών σχεδίων για το νέο ασφαλιστικό.
Κι αυτό γιατί η επανακαθιέρωση των κλάσεων -επτά στον αριθμό-, την οποία προανήγγειλε ο υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, αποτελεί μια επιστροφή σε ένα παρελθόν αδικίας, όπου το ύψος των εισφορών ήταν αποσυνδεδεμένο από το εισόδημα του εκάστοτε  ασφαλισμένου. Κάπως έτσι στο έξης όλοι (τόσο δηλαδή εκείνοι που ανήκουν στα κατώτερα στρώματα όσο κι αυτοί που έχουν υψηλά εισοδήματα) θα καλούνται -ως επί το πλείστον- να πληρώνουν τις ίδιες εισφορές. Μόνο που τα πράγματα φαίνεται πως είναι ακόμη χειρότερα για τους μη έχοντες…
Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Γιάννης Βρούτσης, στο εν λόγω νομοσχέδιο, το οποίο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή τον Ιανουάριο, προβλέπεται η επιβάρυνση για τις καθεμιά από τις επίμαχες κλάσεις θα έχει ως εξής:
  • Έως 5 έτη: 126 ευρώ
  • Α επίπεδο: 210 ευρώ
  • Β επίπεδο: 252 ευρώ
  • Γ επίπεδο: 302 ευρώ
  • Δ επίπεδο: 363 ευρώ
  • Ε επίπεδο: 435 ευρώ
  • ΣΤ επίπεδο: 566 ευρώ
Όπως σημείωσε μάλιστα ο υπουργός Εργασίας, στις αρχές κάθε νέου έτους, ο επαγγελματίας θα επιλέγει το επίπεδο της εισφοράς και να το αλλάζει αν το επιθυμεί, καθώς το σύστημα θα είναι απόλυτα ελεύθερο.
Η αδικία στο σύστημα των κατηγοριών και τα χαμηλότερα στρώματα που θα «πληρώσουν το μάρμαρο»
Σε αυτό το σημείο είναι που εκφράζονται οι βασικές ενστάσεις της αντιπολίτευσης, αλλά και όσων παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις στο ασφαλιστικό.
Όπως σημειώνουν, με βάση τα σχέδια της κυβέρνησης θα υπάρξει σημαντική επιβάρυνση για όσους έχουν χαμηλά εισοδήματα, συγκεκριμένα για το 85% των μη μισθωτών, το οποίο θα δει τις εισφορές του να μειώνονται κατά 20%, ενώ αντίθετα κερδισμένα αναμένεται να βρουν τα ψηλά πατώματα, καθώς όσοι ανήκουν σε αυτά θα έχουν πλέον την ελευθερία να επιλέξουν κάποια κλάση με μικρό αντίτιμο.
Πίνακας με σχετικά παραδείγματα:
«Ένα από τα πιο θετικά σημεία του νόμου Κατρούγκαλου -του νόμου 4387- ήταν η σύνδεση των εισφορών με το εισόδημα. Σήμερα με το σχέδιο της η κυβέρνηση επαναφέρει το σύστημα των κλάσεων» σημειώνει χαρακτηριστικά μιλώντας στο tvxs ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην διοικητής του ΙΚΑ, Διονύσης Καλαματιανός, και προσθέτει: «Αυτό συνεπάγεται κατευθείαν αυξήσεις των ασφαλιστικών εισφορών για το 85% των ελευθέρων επαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων και των επιστημόνων. Η αύξηση υπολογίζεται ότι θα είναι γύρω στο 20%».
Σε ό,τι έχει να κάνει με το ποιοι θα «πληρώσουν το μάρμαρο» αυτής της αύξησης ο κύριος Καλαματιανό είναι σαφής: «Ιδιαίτερα θα πληγούν όσοι βρίσκονται στα χαμηλά εισοδήματα. Δηλαδή τα εισοδήματα μέχρι 10-15 χιλιάδες ευρώ θα πληγούν πάρα πολύ, αφού η κατώτερη εισφορά, που πληρώνουν αυτή τη στιγμή είναι στα 175 ευρώ, θα ανέβει στα 210 ευρώ» σημειώνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι η εν λόγω αύξηση των εισφορών είναι εντελώς αναίτια, υπενθυμίζοντας ότι «ακόμη και το ΔΝΤ είχε αναγνωρίσει το ασφαλιστικό με το νόμο 4387 είναι βιώσιμο έως το 2060». Παράλληλα, προσθέτει ότι «το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματική την εισφορά του 20% στην κύρια σύνταξη, που ήταν το αρχικό ποσοστό του νόμου Κατρούγκαλου. Από τις αρχές του 2019 αυτή η εισφορά έχει πέσει στο 13%, έχει αλλάξει με νόμο του ΣΥΡΙΖΑ. Και για αυτό το λόγο δεν υπήρχε καμιά ανάγκη να υπάρξει αύξηση στις εισφορές».
«Η επαναφορά των κατηγοριών είναι άδικη  είναι ότι ο καθένας θα συνεισφέρει πλέον ανεξάρτητα από το εισόδημά του. Όχι δηλαδή ανάλογα με τις δυνάμεις του» τονίζει ο κύριος Καλαματιανός και συνεχίζει: «Με την επαναφορά των κλάσεων επανερχόμαστε στο πολύ άδικό σύστημα, καθώς τα πολύ χαμηλά εισοδήματα 7,8, 10 χιλιάδες ευρώ θα έχουν την ίδια επιβάρυνση με εκείνα των 40, 50, 60 χιλιάδων ευρώ. Ουσιαστικά, έρχεται να μειώσει τις εισφορές για όσους έχουν υψηλά εισοδήματα».
Η «ώρα του τζόγου» για την επικουρική ασφάλιση
Την ίδια στιγμή όμως η κυβέρνηση δείχνει να ετοιμάζεται για τα επόμενα βήματα της στο εν λόγω ζήτημα. Αφού αναγκάστηκε (σε πρώτη φάση τουλάχιστον) να μαζέψει τα περί ιδιωτικοποίησης της επικουρικής ασφάλισης, μετά το «μπλόκο» εκ μέρους το ΣτΕ, το οποίο επιβεβαίωσε με την πρόσφατη απόφασή του ότι αυτή αποτελεί μέρος του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος, ενώ «το κράτος έχει εγγυητική ευθύνη και σε σχέση με την επικουρική ασφάλιση», προχωράει στο plan Β.
Αυτό έχει να κάνει με την μετεξέλιξη του χαρακτήρα του πυλώνα της επικουρικής ασφάλισης από αναδενιαμητικό σε κεφαλαιοποιητικό. Με άλλα λόγια, την είσοδο της επικουρικής ασφάλισης στο πεδίο του τζόγου.
Τι σημαίνει κάτι τέτοιο; Ουσιαστικά σηματοδοτεί την µετατροπή της Επικουρικής Ασφάλισης σε ατοµική υπόθεση του κάθε ασφαλισµένου, ο οποίος θα έχει τον ατοµικό του λογαριασµό στο ΕΤΕΑΕΠ, το οποίο πλέον θα είναι ταυτόχρονα διαχειριστής των λογαριασµών αλλά και επενδυτής. ∆ηλαδή, το ΕΤΕΑΕΠ θα λειτουργεί πλέον µε πλήρες κεφαλαιοποιητικό σύστηµα, τοποθετώντας τις εισφορές των ασφαλισµένων του σε αµοιβαία κεφάλαια και µετοχές. Οι ασφαλισµένοι θα µπορούν να επιλέξουν όποιον επενδυτικό φορέα επιθυµούν και ταυτόχρονα σε ποια κατηγορία χρηµατιστηριακών προϊόντων θα θέλουν να τζογάρουν τις εισφορές τους: σε χαµηλού, µεσαίου ή υψηλού ρίσκου.
Αποκαλυπτικός αναφορικά με τα κυβερνητικά σχέδια υπήρξε άλλωστε πριν από λίγες μέρες ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Νότης Μηταράκης, ο οποίος μιλώντας σε σχετική ημερίδα αναφέρθηκε στην επικείμενη διαχείριση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από ιδιώτες της ΑΕΔΑΚ (Ανώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης Αποθεματικών Κεφαλαίων).
Ειδικότερα, αναφερόμενος στην πρόταση του υπουργείου Εργασίας για ολοκληρωτική κεφαλαιοποίηση των εισφορών της επικουρικής σύνταξης για τους νέους εργαζόμενους από το 2021 (μισθωτοί, επαγγελματίες και αγρότες) σημείωσε ότι οι ασφαλισμένοι «θα έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν οι ίδιοι τον τρόπο αξιοποίησης των εισφορών τους, ορίζοντας το επενδυτικό προφίλ με το οποίο ο αρμόδιος φορέας θα διαχειρίζεται τις αποταμιεύσεις τους». Παράλληλα, πρόσθεσε ότι στον δεύτερο πυλώνα (επαγγελματικά ταμεία), στον οποίο θα εντάσσονται υποχρεωτικά οι νέοι εργαζόμενοι από την 1η Ιανουαρίου του 2021, θα υπάρχει για τους ασφαλισμένους «η δυνατότητα επιλογής επαγγελματικού παρόχου επενδυτικών προϊόντων (με τον τρόπο αυτό θα ενισχυθεί η εγχώρια αγορά των θεσμικών επενδυτών, καθώς σε πλήρη ανάπτυξη θα συγκεντρωθεί προς διαχείριση ποσό άνω των 100 δισ. ευρώ), αλλά και ο εργαζόμενος θα επιλέγει τη σχέση ρίσκου - απόδοσης των χρημάτων του».
Μάλιστα, όπως ανέφερε, «τη σχέση αυτή θα μπορεί να τη μεταβάλλει όποτε το επιθυμεί. Για τον λόγο αυτόν σχεδιάζονται διαφορετικά επενδυτικά προϊόντα, ανάλογα με το ρίσκο που θα εμπεριέχουν. Σχεδιάζεται επίσης και ένα μοντέλο 'κύκλου ζωής', όπου το ρίσκο θα είναι υψηλότερο κατά τα πρώτα χρόνια της ασφάλισης και θα αποκλιμακώνεται σταδιακά, όσο ο εργαζόμενος θα βαδίζει προς τη συνταξιοδότησή του».
«Από τέτοιου είδους πρακτικές σίγουρα δε βγαίνουν κερδισμένοι οι ασφαλισμένοι - Αμφιβάλλω αν θα μπορέσουν να τα εφαρμόσουν όλα αυτά»
«Όλα αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με την κοινωνική ασφάλιση» επισημαίνει σχολιάζοντας τα εν λόγω σχέδια ο πρώην υπουργός Εργασίας και πρώην διοικητής του ΟΑΕΕ, Τάσος Πετρόπουλος, και προσθέτει: «Δεν μπορείς να συνδέσεις το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης με τις επιδόσεις της αγοράς στα επενδυτικά προγράμματα που προσφέρουν διάφορες επενδυτικές ευκαιρίες, διότι τότε δεν υπάρχει εξασφαλισμένη παροχή, τουλάχιστον εκείνης που καλύπτει το όριο φτώχειας. Δηλαδή η παροχή μπορεί να πέσει και κάτω από το συγκεκριμένο όριο;».
«Αυτοί μιλάνε για τζόγο, δηλαδή για προγράμματα  υψηλού ή χαμηλού κινδύνου. Τα βάζεις όλα τα λεφτά και τα χάνεις όλα τα λεφτά. Από αυτή την πρακτική εκείνοι που αρέσκονται σε επενδύσεις σε τέτοιου είδους πακέτα. Κι αυτοί σίγουρα δεν είναι οι ασφαλισμένοι» τονίζει χαρακτηριστικά ο κύριος Πετρόπουλος.
Παράλληλα όμως εκφράζει σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσο τα εν λόγω σχέδια θα μπορέσουν να τεθούν σε εφαρμογή. «Αμφιβάλλω αν μπορούν να το εφαρμόσουν. Επίσης, αμφιβάλλω αν θα τους επιτραπεί να το εφαρμόσουν, καθώς έρχεται σε σύγκρουση με τις βασικές αρχές που προβλέπονται  και από το Σύνταγμα αναφορικά με τoν αναδιεναμητικό χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης. Θα καταρριφθούν λοιπόν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο» υπογραμμίζει με νόημα.
Τέλος, θεωρεί δεδομένη την προσφυγή στα δικαστήρια εφόσον η κυβέρνηση επιχειρήσει να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση.  «Δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπάρξει προσφυγή στα δικαστήρια. Εγώ προσωπικά προτίθεμαι να κινηθώ δικαστικά» τονίζει με νόημα.
tvxs

Τα ΜΜΕ βρήκαν χειροβομβίδα στα Εξάρχεια... του Β' Παγκοσμίου Πολέμου



Η είδηση κυκλοφόρησε - σχεδόν - παντού. Βρέθηκε χειροβομβίδα στα Εξάρχεια. Ποιος ξέρει τι ετοιμάζουν πάλι αυτοί οι αλήτες.
της Συραγώς Λιάτσικου
Το γύρο του διαδικτύου κάνει η είδηση ότι βρέθηκε χειροβομβίδα σε σπίτι στα Εξάρχεια.
«Βρέθηκε βομβίδα σε κτήριο στα Εξάρχεια», «Συναγερμός στα Εξάρχεια - Εντοπίστηκε ύποπτο αντικείμενο σε κτίριο», «Βρέθηκε χειροβομβίδα σε σπίτι στα Εξάρχεια (pics)», «Συναγερμός σε σπίτι στα Εξάρχεια για ύποπτο αντικείμενο», είναι μερικοί ενδεικτικοί τίτλοι με τους οποίους εμφανίστηκε η είδηση μπροστά στα μάτια των αναγνωστών, δημιουργώντας ένταση και αγωνία.
Ο συνειρμός που κάνει ο αναγνώστης διαβάζοντας τους παραπάνω «αθώους» τίτλους είναι προφανής: Εξάρχεια, ανομία, χειροβομβίδα... τι ετοίμαζαν πάλι τα κωλόπαιδα;
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ουσία της είδησης κρύβεται μια σημαντική λεπτομέρεια η οποία αν είχε όντως αποτυπωθεί, οι θεαματικοί αυτοί τίτλοι δε θα πετύχαιναν το σκοπό των τρομολαγνικών ΜΜΕ. Αρκούσε μόνο ο χρονικός προσδιορισμός του ύποπτου αντικειμένου.
Ότι δηλαδή επρόκειτο, για μια χειροβομβίδα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που βρέθηκε σε εγκαταλειμμένο κτίριο. Αλλά στα Εξάρχεια. Ο νέος ιδιοκτήτης του κτιρίου βρήκε σήμερα το «ύποπτο αντικείμενο» κάτω από μια σκάλα και ειδοποίησε τις Αρχές. Το Τμήμα Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών έφτασε στο σημείο και διαπίστωσε ότι πρόκειται για χειροβομβίδα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενεργή αλλά οξειδωμένη, που σύμφωνα με πληροφορίες προέρχεται από τις μάχες τον Δεκέμβρη του 1944, στην περιοχή των Εξαρχείων.
Φυσικά αν η είδηση είχε αποτυπωθεί όπως ήταν, δε θα έκανε καθόλου τη «δουλειά» για τα συστημικά ΜΜΕ που εναρμονισμένα με την επικοινωνιακή τακτική της κυβέρνησης εντοπίζουν και ανασύρουν τα «Εξάρχεια» για οτιδήποτε «παραβατικό» θέλουν. 
Η λέξη «Εξάρχεια» φαίνεται ότι αρκεί, για να δημιουργηθεί η εντύπωση μιας άλλης ιστορίας, που έχει ως λέξεις-κλειδιά τις βόμβες και τα Εξάρχεια. Τα υπόλοιπα όποιος θέλει ας τα φανταστεί μόνος του. Άλλωστε, η «γραμμή» είναι καταναλώστε ειδήσεις, δε χρειάζεται να ενημερωθείτε επαρκώς κιόλας, σε τι εποχή ζούμε πια; Η αλήθεια είναι επίσης, πως βολεύει περισσότερο στη σημερινή συγκυρία μια τέτοια λογική και δε χρειάζεται καν κόπος.
Με το δόγμα «νόμος και τάξη» να διατηρεί τα πρωτεία στην κυβερνητική ατζέντα, αλλά και την ατζέντα της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ που περήφανα τη διαμεσολαβούν, έπρεπε κάπως να επανέλθει η συζήτηση γύρω από τα Εξάρχεια. Πόσο μάλλον τις τελευταίες μέρες που η κάνουλα που διοχετεύει τρομοκρατία έχει στερέψει - τουλάχιστον προσωρινά - ενώ παράλληλα στην επικαιρότητα κυριαρχούν θέματα που κάθε άλλο παρά βολικά για το κυβερνητικό στρατόπεδο είναι, όπως οι αποκαλύψεις για τον στρατό πολιτευτών της ΝΔ που βάλθηκαν απροκάλυπτα να διορίσουν στις διοικήσεις των νοσοκομείων, για να ξεπληρώσουν προεκλογικές χάρες.
Έτσι λοιπόν, για λίγα «αθώα» κλικ παραπάνω σε κάποιο σάιτ και για μια - καθόλου αθώα - συνέχεια στο χτίσιμο μιας ιστορίας που θέλει τα Εξάρχεια να είναι γεμάτα από «γιάφκες» που είναι έτοιμος να εξολοθρεύσει με «τελεσίγραφα», αστυνομοκρατία και μπόλικο ξύλο ο Χρυσοχοΐδης, άλλη μια πραγματικότητα παραμορφώθηκε και τα Εξάρχεια είναι γεμάτα από βόμβες, από τον Β' Παγκόσμιο μέχρι σήμερα.
κουτιπανδωρας