Ας μην αφήσουμε την ευκαιρία να χαθεί

Η ΝΔ εργαλειοποιεί τον φόβο του θανάτου σε μια αδιανόητη πολιτική κοινωνιοπάθεια την οποία δεν μπορούμε να αφήσουμε να επικρατήσει..

του Γιώργου Πετρόπουλου*

Η πανδημία, απλώνει πάνω στις ζωές των ανθρώπων τον φόβο της ασθένειας και του θανάτου. Δημιουργεί εκ των πραγμάτων μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης,  όπου οι πολίτες είναι ευάλωτοι σε έναν αυταρχικό, ιατρικοποιημένο πολιτικό λόγο και είναι έτοιμοι να παραδώσουν άνευ συζήτησης ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες προκειμένου να διαφυλάξουν τα υπέρτερα αγαθά της υγείας και της ζωής.

Αυτή η ιδιαίτερη συνθήκη χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση έτσι ώστε να παγιώσει το “καθεστώς εξαίρεσης”, τον περιορισμό δηλαδή των δημοκρατικών ελευθεριών που φτάνουν ακόμη και στην ακραία εκδοχή, αναστολής θεμελιωδών άρθρων του Συντάγματος, όπως αυτή που επιχειρήθηκε με αφορμή την απαγόρευση των συναθροίσεων κατά την διάρκεια του εορτασμού της επετείου του Πολυτεχνείου.

Την ίδια ώρα βέβαια, με την κοινωνία παραλυμένη από τις στατιστικές του θανάτου, και την κοινωνική διαμαρτυρία απονομιμοποιημένη, εξελίσσεται σε πλήρη ανάπτυξη το πολιτικό και οικονομικό σχέδιο της ΝΔ. Αυτό συνίσταται στην αναδιανομή πλούτου από τα μικρομεσαία στρώματα των επαγγελματιών-τα οποία μάλιστα αποτέλεσαν  την “σπονδυλική στήλη” της εκλογικής επικράτησης της ΝΔ- αλλά και από την μισθωτή εργασία, προς όφελος της παρασιτικής οικονομικής ελίτ της χώρας. Ενδέχεται μάλιστα, η επιχειρούμενη οικονομική αναδιάρθρωση να υπερβεί ακόμη και αυτήν της εποχής των Μνημονίων. Παράλληλα αποδιαρθώνεται ότι είχε απομείνει από τα εργασιακά, ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα.

«Oι πολίτες είναι ευάλωτοι σε έναν αυταρχικό, ιατρικοποιημένο πολιτικό λόγο και είναι έτοιμοι να παραδώσουν άνευ συζήτησης ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες»
Ο χουντικός νόμος για τον περιορισμό της κοινωνικής διαμαρτυρίας, ο νέος πτωχευτικός κώδικας και το υπό κατάθεση νομοσχέδιο για τα “εργασιακά” επέχουν κεντρική θέση στην αντικοινωνική πολιτική της ΝΔ.

Την ώρα που θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα η φροντίδα ανάταξης του ΕΣΥ και η προστασία του πληθυσμού από την υγειονομική και η οικονομική κρίση, η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να περιορίσει την δυνατότητα συλλογικής οργάνωσης, να ποινικοποιήσει την απεργία, και να καταργήσει το οκτάωρο 100 χρόνια μετά την καθιέρωσή του.

Η ΝΔ εργαλειοποιεί τον φόβο του θανάτου σε μια αδιανόητη πολιτική κοινωνιοπάθεια την οποία δεν μπορούμε να αφήσουμε να επικρατήσει..

Η  συγκρότησης ενός μετώπου κοινωνικής σωτηρίας δεν μπορεί πια να είναι μια πολιτικά κοινότοπη και συνεχώς επαναλαμβανόμενη επίκληση, αλλά επιτακτική ανάγκη.

Αυτό το μέτωπο αφορά τις κοινωνικές δυνάμεις, φορείς, αλλά και συνδικαλιστικές και πολιτικές συλλογικότητες.

Αυτή Θα μπορούσε να οικοδομηθεί σχηματικά πάνω σε τρείς προτεραιότητες:

-Την προστασία των ανθρώπων από την υγειονομική κρίση, με την άμεση ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας

-Την προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Την προάσπιση, εμπέδωση και ενίσχυση των δημοκρατικών ελευθεριών. Τον γενικότερο εκδημοκρατισμό της χώρας

-Την πραγματική προστασία του εισοδήματος και της περιουσίας των στρωμάτων που πλήττονται από την οικονομική κρίση. Την  διασφάλιση των εργασιακών, μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των δυνάμεων της μισθωτής εργασίας.

«Η  συγκρότησης ενός μετώπου κοινωνικής σωτηρίας δεν μπορεί πια να είναι μια πολιτικά κοινότοπη και συνεχώς επαναλαμβανόμενη επίκληση, αλλά επιτακτική ανάγκη»
Η πανδημία ως ακραία συνθήκη, πέραν του φόβου επιτρέπει την ριζοσπαστική αναθεώρηση της ζωής μας και των συνθηκών που οδήγησαν στην υγειονομική και οικονομική κρίση. Επιτρέπει παράλληλα και την ριζοσπαστική αναθεώρηση της αφήγησης των πολιτικών υποκειμένων, πέρα από τις βεβαιότητες και τις “πειθαρχίες” του παλιού “πανδημικού” κόσμου. Ας μην αφήσουμε την ευκαιρία να χαθεί

*Γιώργος Πετρόπουλος, μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ

politicalbank.gr