Κόμματα και πτώματα

H κυβέρνηση καταγγέλλει την αξιωματική αντιπολίτευση ότι επενδύει στην καταστροφή, ότι αναζητά πολιτικά κέρδη στην έξαρση της πανδημίας, στον εφιαλτικό ρυθμό των θανάτων και των διασωληνώσεων.

Είναι η πιο χυδαία μορφή συκοφάντησης του πολιτικού αντιπάλου: Δίκη προθέσεων και αμφισβήτηση της ηθικής του προκειμένου να αποδομηθεί η κριτική του, όχι με πολιτικά επιχειρήματα αλλά με διέγερση του θυμικού των αποδεκτών του μηνύματός του.

Δεν είναι κάτι καινούργιο για την ΝΔ η επιλογή της τοξικότητας ως βασικής μεθόδου πολιτικής επιβίωσης. Η εκλογική της επιτυχία στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στην καλλιέργεια μίσους εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο χρέωσε όλα τα δεινά που χτύπησαν τη χώρα, ανάμεσά τους και τους νεκρούς στο Μάτι. 

Ηταν ίσως η πιο μαύρη σελίδα του αφηγήματος Μητσοτάκη: Παρόλο που εκ των υστέρων αναγνώρισε ως αιτία της τραγωδίας τα ακραία καιρικά φαινόμενα που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, όσο ήταν καυτά τα δάκρυα για τις συγκλονιστικές απώλειες ανθρώπινων ζωών, η ΝΔ έφερε τα φέρετρα στο κέντρο του πολιτικού παιχνιδιού.

Κάτι ανάλογο επιχειρεί και τώρα. Καραδοκεί για να βρει κάτι, ο,τιδήποτε, που θα χρησιμοποιηθεί από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της για να υποστηρίξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μετέχει της συλλογικής οδύνης για τα θύματα της πανδημίας αλλά ψάχνει στους τάφους πέτρες για να τις πετάξει στην κυβέρνηση.

Είναι μακάβριο, είναι ασεβές προς τους ανθρώπους που υποφέρουν και προς εκείνους που δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή, είναι κατώτερο των περιστάσεων, άδικο για την ελληνική κοινωνία που δοκιμάζεται σκληρά, επικίνδυνο για την ποιότητα της ελληνικής δημοκρατίας.

Οταν κανείς δεν σωπαίνει ούτε μπροστά στον θάνατο, σημαίνει πως δεν υπάρχουν αναστολές ούτε καν προσχήματα. Ηταν ο εκπρόσωπος της ΝΔ Ν. Ρωμανός που αντιπαρέβαλε πρώτος δημοσκοπικά ποσοστά με την εξέλιξη των θανάτων από την πανδημία και τον ξεπέρασε ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης που πανηγύρισε στην τηλεόραση γιατί  έχουμε λιγότερους θανάτους από το Βέλγιο κατ αναλογία πληθυσμού.

 

Στο Βέλγιο η κατάσταση είναι τραγική και η πρώτη αιτία συνδέεται με το γεγονός ότι είναι η κατεξοχήν χώρα transit - πηγαινοέρχεται συνεχώς πάρα πολύς κόσμος κι αυτό κάνει εξαιρετικά δύσκολο τον έλεγχο της διάδοσης του νέου ιού. Σημαντικός παράγοντας είναι ότι οι περισσότεροι ηλικιωμένοι δεν ζουν σε σπίτια αλλά σε γηροκομεία και εκεί δημιουργήθηκαν οι μεγαλύτερες εστίες υπερμετάδοσης. Οι βελγικές αρχές υποστηρίζουν ότι κάνουν καταμέτρηση θανάτων σε νοσοκομεία και κέντρα φροντίδας, αλλά συμπεριλαμβάνουν στα στοιχεία τους και τους θανάτους σε κέντρα φροντίδας που είναι ύποπτοι ως περιπτώσεις Covid-19, χωρίς ωστόσο να έχουν επιβεβαιωθεί.

Οποιοι και αν είναι οι λόγοι της πολύ κακής υγειονομικής κατάστασης στο Βέλγιο, το να πανηγυρίζει με οπαδικό τρόπο υπουργός για τις ελληνικές επιδόσεις, την ώρα που οι ΜΕΘ στην Θεσσαλονίκη εξαντλήθηκαν, σε όλη την επικράτεια έχουν φτάσει σε πληρότητα πάνω από 85% και απελπισμένοι γιατροί περιγράφουν καταστάσεις κόλασης στα νοσοκομεία, είναι απλά ύβρις.

"Σταματήστε την πτωματολογία! Και εμείς πονάμε, δεν πονάτε μόνο εσείς!", φώναξε, έξαλλος, ο Αδωνις Γεωργιάδης.

Πράγματι, πονάνε. Για το πολιτικό κόστος που θα έχει η αποτυχία τους στη διαχείριση της φοβερής κρίσης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Και αυτός είναι ένας πόνος οξύς που δεν περνάει ούτε με μιντιακά ούτε με δημοσκοπικά αναλγητικά. Είναι αθεράπευτος.

tvxs