Στη χώρα των ανθρωποφάγων

Πόσο μακριά είναι άραγε το κυβερνητικό αφήγημα περί «ατομικής ευθύνης» από την ανθρωποφαγία;

της Συραγούς Λιάτσικου

Λίγες μόλις αφορμές ήταν αρκετές κι ο δρόμος για ν' αρχίσει να ξεδιπλώνεται ο κοινωνικός αυτοματισμός, χαράχτηκε. Mένει να δούμε που θα μας βγάλει.

Το επαναλαμβανόμενο μοτίβο «για όλα φταίει η χαλάρωση των πολιτών» έπαιζε σε επανάληψη καθ' όλη τη διάρκεια του τριημέρου, κατά τη διάρκεια του οποίου όποιος τόλμησε να βρέξει τα πόδια του σε κάποια θάλασσα, πέρασε αυτομάτως στην άλλη πλευρά, αυτή των ανεύθυνων που θα φταίνε για όλα τα δεινά που μέλλει να αντιμετωπίσουμε.

Το δάχτυλο του «μάτσο» Νίκου Χαρδαλιά συνεχίζει να κουνιέται επικριτικά προς το μέρος μας, ενοχοποιώντας κατά το δοκούν ανθρώπινες συμπεριφορές. Μόνο που αυτή τη φορά, δε μιλάει ο ίδιος μέσα από το «κουτί» της τηλεόρασης που συνήθιζαν να λένε οι «παλιοί», αλλά μέσα από τον διπλανό μας.

Ενώ κατά τη διάρκεια του lock down η κυβέρνηση ήταν αυτή που καρπώθηκε, σύμφωνα πάντα με το δικό της αφήγημα και των φιλικών σε αυτή ΜΜΕ, την «επιτυχία» του περιορισμού του ιού στην Ελλάδα, τώρα υπεύθυνος είσαι εσύ.

Όπου εσύ, βλέπε, όλοι οι «ανεύθυνοι πολίτες» που έρχονται να φορτωθούν στις πλάτες τους την αποκλειστική ευθύνη για την αύξηση των κρουσμάτων. Εσύ που πήγες για μπάνιο, εσύ που βγήκες στην πλατεία, εσύ που πήγες στο μπαρ, εσύ που βγήκες για φαγητό με φίλους σου που ήρθαν από τη Γερμανία.

Στο πυρ το εξώτερο έστειλαν όλοι οι μετα - lockdown ηθικολόγοι και κορονοϊολόγοι το ζευγάρι στο Βόλο που συνάντησε φίλους από τη Γερμανία φέρνοντας τον καταραμένο ιό στην καθαρή από κορονοϊό – αλλά όχι από τραμπούκους - Μαγνησία. Κι έτσι, βρέθηκαν διάφοροι πρόθυμοι ιεροεξεταστές – μιμούμενοι τους τρόπους του Αχιλλέα Μπέου – να τους δικάσουν.

Άραγε δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό όλων αυτών των ανθρώπων, που με τόσο μεγάλη ευκολία κρίνουν τον διπλανό τους, ότι για τη διαχείριση της πανδημίας, τον τρόπο με τον οποίο αίρονται τα μέτρα, το πώς ορίζεται πλέον το πλαίσιο της κοινωνικής ζωής... για όλα αυτά, είναι υπεύθυνη η κυβέρνηση η οποία είναι αρμόδια για να λαμβάνει αποφάσεις.

Γιατί δε χρειάζεται να σπαταλήσει κανείς ποσότητες φαιάς ουσίας για να καταλάβει πως υπάρχει τεράστια αντίφαση όταν ως κυβέρνηση επιλέγεις να ανοίξεις τομείς της οικονομίας όπως μπαρ και εστιατόρια ενώ την ίδια ώρα στοχοποιείς τον κόσμο που επιλέγει να τα επισκεφτεί.

Οι βιαστικές κινήσεις που στόχο δεν έχουν στο επίκεντρο τη δημόσια υγεία και η κυβερνητική λογική του «ανοίγουμε και σας περιμένουμε στο greek summer» σε συνδυασμό με το «αν κολλήσετε, εσείς φταίτε», διαχέει στην αιμοσταγή κοινωνία τον απαραίτητο κανιβαλισμό για να ψάξει να βρει στον διπλανό του, τον «φταίχτη». 

Χωρίς κανέναν σχεδιασμό αλλά μόνο χρησιμοποιώντας επικοινωνιακά τρικ, μια κυβέρνηση σε ρόλο πανικόβλητου κράχτη που κυνηγά πελάτες θεωρεί ότι μπορεί να κρύψει τις δομικές αδυναμίες της μέσω ενός κακόγουστου και προχειροφτιαγμένου «διαίρει και βασίλευε» για να κυλήσει η τουριστική σεζόν...

koutipandoras