Οι… “Αιρετικοί Εξωτερικού” και τα “Τζιζ”

Γράφει ο Διονύσης Ελευθεράτος

«Μακριά από τα οπίσθιά μας κι όπου θέλει ας είναι» διατείνεται (περίπου έτσι…) η γνωστή ρήση. Κατά τα φαινόμενα την ενστερνίζονται πολλά εγχώρια ΜΜΕ:

Με… συγκινητική κατανόηση ή και συμπάθεια σχολιάζουν κοινωνικές μάχες εναντίον της ανέχειας και της λιτότητας, αρκεί να διεξάγονται στο Βέλγιο ή τη Βουλγαρία…

Ενθουσιώδης έδειχνε γνωστός σχολιαστής του «Μέγκα», όταν κοινοποιούσε ένα απόφθεγμα που «γεννήθηκε» στην εξεγερμένη Βουλγαρία: «Το άδειο ψυγείο νίκησε την τηλεόραση». Όπερ μεθερμηνευόμενο, τη στάση της βουλγαρικής κοινωνίας την καθόρισε το κράμα ανέχειας – οργής κι όχι τα καθεστωτικά προπαγανδιστικά ψέματα. Σωστά, αλλά ο ίδιος σχολιαστής – το εγγυάται η όλη «θητεία» του- θα επέλεγε κάτι μεταξύ… ξινισμένης γκριμάτσας και φιλολογιών περί «λαϊκισμού», εάν η σημερινή ελληνική κυβέρνηση κινδύνευε να καταρρεύσει εξ αιτίας δυναμικών, λαϊκών κινητοποιήσεων. Άλλοι, χειρότεροι εκείνου, θα ωρύονταν εναντίον της «οχλοκρατίας» ζητώντας «επιβολή του νόμου και της τάξης» – με όσα αυτό θα συνεπαγόταν. Αλλά, είπαμε: αν δεν γίνουν ολίγον «αιρετικοί»… εξωτερικού οι πραιτοριανοί (της πολιτικής και των ΜΜΕ) εσωτερικού, πού στην ευχή θα αναζητήσουν τα ψήγματα «έξωθεν καλής μαρτυρίας», που κάποια στιγμή χρειάζονται ακόμη και τα πιο… ξεφωνημένα «παπαγαλάκια»; Γιατί νομίζετε ότι προσδιορίζεται με το «έξωθεν» η «καλή μαρτυρία»; Διότι την αναζητάς στα του εξωτερικού…
Πλάκα έχει! Εκδήλωσαν… λελογισμένη «συμπάθεια» για τους ξεσηκωμένους Βουλγάρους, ποιοί; Εκείνοι που στα καθ’ ημάς θα κατηγορούσαν για «πριμοδότηση της βίαιης ανομίας» οιονδήποτε ψέλλιζε ακόμη κι αυτό το «δεν μπορώ να βλέπω φράχτες γύρω από τη Βουλή», το οποίο εκστόμισε υποκριτικά ο πρωθυπουργός Μπορίσοφ, ως εισαγωγή στην παραίτηση – ελιγμό και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Εκείνοι που στην καλύτερη περίπτωση περιέβαλαν με «ευμενή ουδετερότητα» – διότι στη χειρότερη υπερθεμάτιζαν- το πρόσφατο ακροδεξιό παραλήρημα της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ανακήρυξε σε «ισοδύναμο» της τρομοκρατίας την εκπεφρασμένη άποψη ενός βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ότι τη σημερινή κυβέρνηση πρέπει να ανατρέψουν λαϊκές κινητοποιήσεις! Είπαμε: Αν συμβαίνει το «κακό» μακριά από τον απαυτό τους, βγάζουν και… άλλον εαυτό τους. Ψεύτικο, φυσικά.
Δεν φοβούνται ότι εισάγουν καινά δαιμόνια; Όχι, όσο βλέπουν εδώ εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να αναρωτιούνται «πώς τα ανεχόμαστε όλα αυτά;», οικτίροντας κι ενοχοποιώντας τον… διπλανό τους. Επειδή όμως η διελκυστίνδα ιδεών και πολιτικών θέσεων ενέχει κινδύνους για την κυρίαρχη τάξη πραγμάτων, τα «παπαγαλάκια» συνδέουν τη «συμπάθεια» προς τους Βουλγάρους με την -σχεδόν απόλυτη- απάθεια για το ίδιο το έναυσμα της εξέγερσής τους! Διότι… κάνει «τζιζ» αυτή η θρυαλλίδα, δηλαδή οι ανατιμήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος που ακολούθησαν την ιδιωτικοποίηση του τομέα της ενέργειας και την εκχώρησή του σε ξένες εταιρείες. Κάνει «τζιζ», επειδή κάτι εξόχως σημαντικό έχει να πει και σε εμάς, τούτη την περίοδο…
Έτσι λοιπόν, η ίδια η… ηλεκτρική αφορμή του ξεσηκωμού των Βουλγάρων (εξ ης και οι ηλεκτρικές συσκευές, ψυγείο και τηλεόραση, ως «μονομάχοι» στο προαναφερθέν απόφθεγμα), στα δικά μας ΜΜΕ υποβαθμίστηκε στα όρια μιας μικρής «λεπτομέρειας», από την οποία μπορείς να απαλλαγείς με το κλασσικό, γενικόλογο και… παντός καιρού «άλλο αυτό». Ναι, όλα είναι «άλλα», παντού και πάντοτε- κι εμείς «έθνος ανάδελφον», οι μυστήριες ιδιαιτερότητες του οποίου καθιστούν άχρηστο κάθε συμπέρασμα που απορρέει από «εκεί έξω». Από τα γενικά (πώς στην ευχή ξεμπέρδεψαν με τους τοκογλύφους τόσες χώρες), μέχρι τα ειδικά, όπως η ενέργεια. Ένα λακωνικό «άλλο αυτό» υποκαθιστά τον ξερόβηχα που είθισται να προδίδει την απορία κάθε «ψάλτου» – καθεστωτικού ιεροκήρυκα. «Άλλο αυτό»… Το άκουγες και το 2001, τότε που όλος ο κόσμος συζητούσε για το φιάσκο της «απελευθέρωσης» της ηλεκτρικής ενέργειας στην Καλιφόρνια: Συνεχή μπλακ- άουτ, ένα εκ των οποίων άφησε χωρίς ρεύμα 1, 5 εκατομμύριο κόσμο. Αύξηση των τιμών χονδρικής του ρεύματος κατά 800% (από τον Απρίλιο έως τον Δεκέμβριο του 2000) και της λιανικής κατά 240%!
Το φοβερό είναι ότι προσφάτως ακούστηκε το «άλλο αυτό», μαζί με τη συνακόλουθη προτροπή να μην βλέπουμε και να μην συμπεραίνουμε, στην περίπτωση των δικών μας … αστέρων της «απελευθέρωσης», δηλαδή των – νυν υπόδικων- εταιρειών «Energa» και «Hellas Power»! Ε, κατόπιν τούτου αντιλαμβανόμαστε ότι το ηλεκτρικό μαρτύριο των Βουλγάρων είναι μια εξ ορισμού… εξωτική περιπέτεια. Βλέπετε, η δική τους τηλεόραση είναι αυτή που ηττήθηκε από το άδειο ψυγείο. Η δική μας, κρατάει ακόμη.
Αντί επιλόγου: «Συγκίνησης» συνέχεια… Τις… δημοκρατικές ευαίσθητες χορδές των η-ΜΜΕ- τερων σχολιαστών αγγίζει και η Ιταλία. Ακούστηκαν στην ελληνική TV ειρωνικά σχόλια σε βάρος του Μόντι που ζήτησε από τους συμπατριώτες του να τον ψηφίσουν, σκεπτόμενοι ότι αυτόν (κι όχι την ξέπνοη ιταλική κεντροαριστερά) προτιμά το Βερολίνο. Ω, ναι… Για λογαριασμό των Ιταλών θυμήθηκαν κάμποσοι δικοί μας «αιρετικοί εξωτερικού» τις έννοιες «κυρίαρχη χώρα» και «εθνική αξιοπρέπεια». Εμπνεύστηκαν ίσως από το «ούνα φάτσα -ούνα ράτσα». Εμείς θυμόμαστε τη δική τους φάτσα να γίνεται πιο απειλητική κι από το βλέμμα του Τζακ Νίκολσον στη «Λάμψη», κάθε φορά που επικαλούνταν – και συνεχίζουν να επικαλούνται- τη βούληση Γερμανών, δανειστών και αγορών για να μας πείσουν ότι είναι αναπόφευκτη η δεύτερη, τέταρτη ή δέκατη περικοπή του μισθού μας. Ξέρουμε, ξέρουμε. «Άλλο αυτό»…

Πηγή: ΠΡΙΝ