Ήδη από το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε πως θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, και από τις ευρωεκλογές του 2014 γνώριζε και πότε θα συμβεί αυτό. Και προετοιμαζόταν. Κατά πώς φαίνεται όμως, πλημμελώς.
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΤΣΗ
Στον χρόνο που διέρρευσε έκτοτε, ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση και ως πολιτικός οργανισμός δεν ασχολήθηκε όσο έπρεπε -πρακτικά δεν ασχολήθηκε παρά ελάχιστα- με το να επεξεργαστεί σχέδιο και διαδικασίες που θα επέτρεπαν τη διατήρηση της πολιτικής του φυσιογνωμίας, τον σχεδιασμό της κυβερνητικής του προσπάθειας και την εκπόνηση ενός διαφορετικού τρόπου διακυβέρνησης που θα αξιοποιούσε τα ιδιαίτερα κινηματικά και αλληλέγγυα χαρακτηριστικά του. Με ασύγγνωστη επιπολαιότητα υποτιμήθηκε η δυσκολία της μετάπτωσης από τη θέση της ελάσσονος σε αξιωματική αντιπολίτευση και ακόμα περισσότερο το προφανές: Ότι θα καλούνταν δηλαδή να λειτουργήσει την κυβέρνηση και τη διοίκηση που είχαν σχεδιάσει οι άλλοι στα μέτρα τους, όντας η πρώτη αριστερή κυβέρνηση έβερ στην Ελλάδα. Θεωρήθηκε απολύτως λανθασμένα ότι το αγώγι πάει τον αγωγιάτη και ότι το μεγαλείο των ιδεών της Αριστεράς και η έξωθεν καλή μαρτυρία αρκούσαν για να προστατέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του από τη φθορά της διακυβέρνησης, χωρίς να επιχειρηθεί η εκ βάθρων αλλαγή του περιεχομένου της.
Αυτή η αντίληψη δεν ήταν μόνον λαθεμένη, ήταν και παιδαριώδης, της έλειπε ακόμα και η πιο στοιχειώδης πολιτική εκτίμηση γι' αυτό που θα συναντούσε: Λυσσαλέα αντίδραση απο τις ευρωπαϊκές ελίτ και από το λουμπεναριό που λέγεται ελληνική αστική τάξη και τα ΜΜΕ της.
Τα αποτελέσματα είναι αυτά που ζούμε σήμερα: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κατορθώσει να ελέγξει το κράτος παρά μόνο ελάχιστα, με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτος σε προβοκάτσιες ή σε κάθε εγκατεστημένη νοοτροπία της διοίκησης. Δεν έχει φροντίσει να διατηρήσει, να καλλιεργήσει και να αξιοποιήσει την πλούσια εμπειρία που απέκτησε κάνοντας "πολιτική των μικρών πραγμάτων" επί δεκαετίες. Τα στελέχη του βολοδέρνουν από τον βολονταρισμό στην αυτοενοχοποίηση, αισθάνονται όπως τα ψάρια έξω από το νερό, αναγκασμένα να αποδεικνύουν κάθε στιγμή ότι δεν είναι ελέφαντες. Αν σε αυτά προστεθεί η πραγματικότητα της μειωμένης κυριαρχίας της χώρας, στην οποία αναγκάστηκε να προσαρμοστεί μετά το περασμένο καλοκαίρι, καταλαβαίνει κανείς ότι η διακυβέρνηση λειτουργεί εν πολλοίς διαλυτικά. Οπότε δύο τινά: Ή ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του ανακτούν την αυτοεκτίμηση και την αποφασιστικότητα για να δώσουν τις μάχες που είναι μπροστά ή να επιστρέψει στην αντιπολίτευση, να κάνει και κάνα σπρώξιμο στα λουλουδάδικα μια στο τόσο, και να δώσει πίσω τη χώρα στους "νόμιμους ιδιοκτήτες της".
https://left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου