Αποχώρηση Αυλωνίτη και βολές Τρεπεκλή στον προϋπολογισμό του Δήμου

Ψηφίστηκε ο προϋπολογισμός του Δήμου Κέρκυρας. Αποχώρηση της παράταξης Αυλωνίτη, αιχμές από το Δήμαρχο Γ. Τρεπεκλή. Παρών ψήφισε ο Ερ. Καρύδης.

Με μοναδικό θέμα στη συνεδρίαση την ψήφιση του προϋπολογισμού εσόδων – εξόδων 2013 και του ετήσιου προγράμματος δράσης έτους 2013 του Δήμου Κέρκυρας, συνεδρίασε το βράδυ της Κυριακής 24 Φεβρουαρίου 2013, το Δημοτικό Συμβούλιο Κέρκυρας.
Σπ. Μωραϊτης: Ρεαλιστικός ο προϋπολογισμός
Την εισήγηση έκανε ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών Σπύρος Μωραϊτης, ο οποίος χαρακτήρισε τον προϋπολογισμό ρεαλιστικό και εκτίμησε ότι τα έσοδα θα εισπραχθούν από τη Δημοτική Αρχή, παρά το γεγονός ότι είναι κατά τι μεγαλύτερα από εκείνα του 2012, χωρίς όμως να αυξηθεί η φορολογία. Ο κ. Μωραϊτης τόνισε ότι θα υπάρξει εξορθολογισμός στα κονδύλια των εσόδων, ενώ αναφορικά με τα δάνεια που είχαν ληφθεί ενημέρωσε ότι με την επιμήκυνση που πέτυχε η δημοτική αρχή μπορούν να εξυπηρετηθούν. Ο προϋπολογισμός του Δήμου Κέρκυρας είναι ισοσκελισμένος (όπως επιβάλλει η νομοθεσία) και ανέρχεται στα 139 εκ. ευρώ.
Αποχώρησε ο Αυλωνίτης, αιχμές Τρεπεκλή
Για προϋπολογισμό που δεν ανταποκρίνεται στις βασικές ανάγκες της καθημερινότητας έκανε λόγο ο επικεφαλής της παράταξης “Συμπαράταξη Ευθύνης” Αλέκος Αυλωνίτης, η παράταξη του οποίου αποχώρησε από την ψήφιση του προϋπολογισμού, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την αντιμετώπιση της αντιπολίτευσης, όπως δήλωσε ο επικεφαλής.
“Είναι λυπηρό να αποχωρεί παράταξη από τη συζήτηση ενός τόσου σοβαρού θέματος. Ο σεβασμός που έχει δείξει το προεδρείο αλλά και ο Δήμαρχος στην αντιπολίτευση είναι πρωτοφανής. Όσα θέματα έχουν προταθεί έχουν συμπεριληφθεί στην ημερήσια διάταξη και συζητηθεί”, δήλωσε στο Σώμα ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Ιωάννης – Ανδρέας Ρίγγας.
“Εμείς δείχνουμε τον σεβασμό μας με έργα. Σεβόμαστε το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και επιπρόσθετα σεβόμαστε ότι η Τ.Α. έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Προχωράμε σε τεντωμένο σκοινί για να σώσουμε το θεσμό. Επιχειρούμε με συνθήκες πρωτόγνωρες. Για παράδειγμα οι επιχορηγήσεις που είχε ο Δήμος το 2009 ήταν 76 εκ. και το 2012 μόλις 23 εκ. Παρά ταύτα συνεχίζουμε και σεβόμαστε και παλιές οφειλές αλλά και προτάσεις που κατατίθενται”, δήλωσε ο Δήμαρχος Κέρκυρας Γιάννης Τρεπεκλής.
Όχι της αντιπολίτευσης, παρών του Ερ. Καρύδη
Για πλασματικό προϋπολογισμό ως προς τα μεγέθη έκανε λόγο ο εισηγητής της παράταξης “Λαϊκή Συσπείρωση” Γιάννης Πιέρρης, για έλλειψη διαβούλευσης και νέων έργων μίλησε η Μερόπη Υδραίου, για αποσπασματικά έργα κατηγόρησε τη δημοτική αρχή ο Γιώργος Ραιδεστινός.
Το θέμα ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία, με το “παρών” του Ερ. Καρύδη και τις αρνητικές ψήφους των παρατάξεων της αντιπολίτευσης.

Οι… “Αιρετικοί Εξωτερικού” και τα “Τζιζ”

Γράφει ο Διονύσης Ελευθεράτος

«Μακριά από τα οπίσθιά μας κι όπου θέλει ας είναι» διατείνεται (περίπου έτσι…) η γνωστή ρήση. Κατά τα φαινόμενα την ενστερνίζονται πολλά εγχώρια ΜΜΕ:

Με… συγκινητική κατανόηση ή και συμπάθεια σχολιάζουν κοινωνικές μάχες εναντίον της ανέχειας και της λιτότητας, αρκεί να διεξάγονται στο Βέλγιο ή τη Βουλγαρία…

Ενθουσιώδης έδειχνε γνωστός σχολιαστής του «Μέγκα», όταν κοινοποιούσε ένα απόφθεγμα που «γεννήθηκε» στην εξεγερμένη Βουλγαρία: «Το άδειο ψυγείο νίκησε την τηλεόραση». Όπερ μεθερμηνευόμενο, τη στάση της βουλγαρικής κοινωνίας την καθόρισε το κράμα ανέχειας – οργής κι όχι τα καθεστωτικά προπαγανδιστικά ψέματα. Σωστά, αλλά ο ίδιος σχολιαστής – το εγγυάται η όλη «θητεία» του- θα επέλεγε κάτι μεταξύ… ξινισμένης γκριμάτσας και φιλολογιών περί «λαϊκισμού», εάν η σημερινή ελληνική κυβέρνηση κινδύνευε να καταρρεύσει εξ αιτίας δυναμικών, λαϊκών κινητοποιήσεων. Άλλοι, χειρότεροι εκείνου, θα ωρύονταν εναντίον της «οχλοκρατίας» ζητώντας «επιβολή του νόμου και της τάξης» – με όσα αυτό θα συνεπαγόταν. Αλλά, είπαμε: αν δεν γίνουν ολίγον «αιρετικοί»… εξωτερικού οι πραιτοριανοί (της πολιτικής και των ΜΜΕ) εσωτερικού, πού στην ευχή θα αναζητήσουν τα ψήγματα «έξωθεν καλής μαρτυρίας», που κάποια στιγμή χρειάζονται ακόμη και τα πιο… ξεφωνημένα «παπαγαλάκια»; Γιατί νομίζετε ότι προσδιορίζεται με το «έξωθεν» η «καλή μαρτυρία»; Διότι την αναζητάς στα του εξωτερικού…
Πλάκα έχει! Εκδήλωσαν… λελογισμένη «συμπάθεια» για τους ξεσηκωμένους Βουλγάρους, ποιοί; Εκείνοι που στα καθ’ ημάς θα κατηγορούσαν για «πριμοδότηση της βίαιης ανομίας» οιονδήποτε ψέλλιζε ακόμη κι αυτό το «δεν μπορώ να βλέπω φράχτες γύρω από τη Βουλή», το οποίο εκστόμισε υποκριτικά ο πρωθυπουργός Μπορίσοφ, ως εισαγωγή στην παραίτηση – ελιγμό και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Εκείνοι που στην καλύτερη περίπτωση περιέβαλαν με «ευμενή ουδετερότητα» – διότι στη χειρότερη υπερθεμάτιζαν- το πρόσφατο ακροδεξιό παραλήρημα της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ανακήρυξε σε «ισοδύναμο» της τρομοκρατίας την εκπεφρασμένη άποψη ενός βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ότι τη σημερινή κυβέρνηση πρέπει να ανατρέψουν λαϊκές κινητοποιήσεις! Είπαμε: Αν συμβαίνει το «κακό» μακριά από τον απαυτό τους, βγάζουν και… άλλον εαυτό τους. Ψεύτικο, φυσικά.
Δεν φοβούνται ότι εισάγουν καινά δαιμόνια; Όχι, όσο βλέπουν εδώ εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να αναρωτιούνται «πώς τα ανεχόμαστε όλα αυτά;», οικτίροντας κι ενοχοποιώντας τον… διπλανό τους. Επειδή όμως η διελκυστίνδα ιδεών και πολιτικών θέσεων ενέχει κινδύνους για την κυρίαρχη τάξη πραγμάτων, τα «παπαγαλάκια» συνδέουν τη «συμπάθεια» προς τους Βουλγάρους με την -σχεδόν απόλυτη- απάθεια για το ίδιο το έναυσμα της εξέγερσής τους! Διότι… κάνει «τζιζ» αυτή η θρυαλλίδα, δηλαδή οι ανατιμήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος που ακολούθησαν την ιδιωτικοποίηση του τομέα της ενέργειας και την εκχώρησή του σε ξένες εταιρείες. Κάνει «τζιζ», επειδή κάτι εξόχως σημαντικό έχει να πει και σε εμάς, τούτη την περίοδο…
Έτσι λοιπόν, η ίδια η… ηλεκτρική αφορμή του ξεσηκωμού των Βουλγάρων (εξ ης και οι ηλεκτρικές συσκευές, ψυγείο και τηλεόραση, ως «μονομάχοι» στο προαναφερθέν απόφθεγμα), στα δικά μας ΜΜΕ υποβαθμίστηκε στα όρια μιας μικρής «λεπτομέρειας», από την οποία μπορείς να απαλλαγείς με το κλασσικό, γενικόλογο και… παντός καιρού «άλλο αυτό». Ναι, όλα είναι «άλλα», παντού και πάντοτε- κι εμείς «έθνος ανάδελφον», οι μυστήριες ιδιαιτερότητες του οποίου καθιστούν άχρηστο κάθε συμπέρασμα που απορρέει από «εκεί έξω». Από τα γενικά (πώς στην ευχή ξεμπέρδεψαν με τους τοκογλύφους τόσες χώρες), μέχρι τα ειδικά, όπως η ενέργεια. Ένα λακωνικό «άλλο αυτό» υποκαθιστά τον ξερόβηχα που είθισται να προδίδει την απορία κάθε «ψάλτου» – καθεστωτικού ιεροκήρυκα. «Άλλο αυτό»… Το άκουγες και το 2001, τότε που όλος ο κόσμος συζητούσε για το φιάσκο της «απελευθέρωσης» της ηλεκτρικής ενέργειας στην Καλιφόρνια: Συνεχή μπλακ- άουτ, ένα εκ των οποίων άφησε χωρίς ρεύμα 1, 5 εκατομμύριο κόσμο. Αύξηση των τιμών χονδρικής του ρεύματος κατά 800% (από τον Απρίλιο έως τον Δεκέμβριο του 2000) και της λιανικής κατά 240%!
Το φοβερό είναι ότι προσφάτως ακούστηκε το «άλλο αυτό», μαζί με τη συνακόλουθη προτροπή να μην βλέπουμε και να μην συμπεραίνουμε, στην περίπτωση των δικών μας … αστέρων της «απελευθέρωσης», δηλαδή των – νυν υπόδικων- εταιρειών «Energa» και «Hellas Power»! Ε, κατόπιν τούτου αντιλαμβανόμαστε ότι το ηλεκτρικό μαρτύριο των Βουλγάρων είναι μια εξ ορισμού… εξωτική περιπέτεια. Βλέπετε, η δική τους τηλεόραση είναι αυτή που ηττήθηκε από το άδειο ψυγείο. Η δική μας, κρατάει ακόμη.
Αντί επιλόγου: «Συγκίνησης» συνέχεια… Τις… δημοκρατικές ευαίσθητες χορδές των η-ΜΜΕ- τερων σχολιαστών αγγίζει και η Ιταλία. Ακούστηκαν στην ελληνική TV ειρωνικά σχόλια σε βάρος του Μόντι που ζήτησε από τους συμπατριώτες του να τον ψηφίσουν, σκεπτόμενοι ότι αυτόν (κι όχι την ξέπνοη ιταλική κεντροαριστερά) προτιμά το Βερολίνο. Ω, ναι… Για λογαριασμό των Ιταλών θυμήθηκαν κάμποσοι δικοί μας «αιρετικοί εξωτερικού» τις έννοιες «κυρίαρχη χώρα» και «εθνική αξιοπρέπεια». Εμπνεύστηκαν ίσως από το «ούνα φάτσα -ούνα ράτσα». Εμείς θυμόμαστε τη δική τους φάτσα να γίνεται πιο απειλητική κι από το βλέμμα του Τζακ Νίκολσον στη «Λάμψη», κάθε φορά που επικαλούνταν – και συνεχίζουν να επικαλούνται- τη βούληση Γερμανών, δανειστών και αγορών για να μας πείσουν ότι είναι αναπόφευκτη η δεύτερη, τέταρτη ή δέκατη περικοπή του μισθού μας. Ξέρουμε, ξέρουμε. «Άλλο αυτό»…

Πηγή: ΠΡΙΝ

Η επικείμενη καταστροφή και οι παπαγάλοι

«ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ & ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ»

Υπέρμαχος του ξεπουλήματος και της καταστροφής του Ερημίτη ο πρόεδρος της Ο.Ε.Β.ΕΚ. αξιότιμος κ. Κιτσάκης, καθώς και ο επίσης αξιότιμος πρόεδρος του επιμελητηρίου κ. Χονδρογιάννης!
Θέλουν, λένε, μεγάλες επενδύσεις στην περιοχή (η περιοχή μας ως έχει προσελκύει πολύ σοβαρές επενδύσεις) αλλά δεν μπαίνουν στον κόπο να εξηγήσουν στον Κερκυραϊκό λαό και στα μέλη τους, τι είδους επενδύσεις επιδιώκουν και προς όφελος ποιων;
Μια πολύ μεγάλη επένδυση π.χ. θα ήταν και η ανέγερση πολυώροφων πολυκαταστημάτων στην Κέρκυρα, όπως τα Mall, τα jambo, ή το ΙΚΕΑ, και ας εξηγήσουν τέλος πάντων, οι κ. κ. Πρόεδροι, αν μια τέτοια επένδυση θα ήταν προς το συμφέρον του επιχειρηματικού κόσμου της Κέρκυρας και γενικά της οικονομίας της…
Το εγχείρημα «επενδύσεις και αξιοποίηση της περιοχής Ερημίτη» (διάβαζε ξεπούλημα, οικονομική και οικολογική καταστροφή της Β.Α. Κέρκυρας) είναι αντίστοιχο με το παραπάνω παράδειγμα και κάθε σκεπτόμενος Κερκυραίος, που αγαπάει τη δουλειά του και το τόπο του, πιστεύουμε, δεν θα μπορούσε ποτέ να συμφωνήσει στη λογική (;) τους.
Κερκυραίοι συμπολίτες, η ταυτότητα του Ερημίτη σαν οικοσύστημα, η αξία του συνολικά για το νησί μας, σαν στοιχείο της φυσικής πολιτιστικής μας κληρονομιάς και η συμβολή του σαν οικολογικό πάρκο στη ήπια τουριστική ανάπτυξη, όχι μόνο της περιοχής μας είναι γνωστή, απ’ όλους αναγνωρισμένη και αναμφισβήτητη, που προσελκύει διαρκώς επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ, σε ήπιας μορφής και ποιοτικές τουριστικές υποδομές στην Β.Α. Κέρκυρα.
Ερώτημα: κατά την άποψη των αξιότιμων κ. κ. προέδρων είναι ανάπτυξη η τσιμεντοποίηση ολόκληρης της παραλιακής ζώνης του Νησιού και η ανεπίστρεπτη καταστροφή της;
Η N.C.H. Capital, η εταιρεία στην ποία σκανδαλωδώς το ΤΑΙΠΕΔ και η κυβέρνηση παραχωρούν τον Ερημίτη, για τσιμεντοποιήσει και για 100 χρόνια, είναι ένας πολυεθνικός κερδοσκοπικός όμιλος που στα επενδυτικά του σχέδια είναι, η κατασκευή τουριστικών κατοικιών, ξενοδοχείου, λιμανιού, εμπορικό κατάστημα, super market, café, spa, bar, κομμωτήρια, εστιατόρια, αθλητικές και ψυχαγωγικές εγκαταστάσεις και ότι άλλο χρειάζεται για τις ανάγκες και την ψυχαγωγία των πελατών του, ώστε αυτοί να εξαντλούν τις διακοπές τους εντός. (εμείς μετά θα μεταναστεύσουμε – αδιάφορο βέβαια για τους κ.κ. Κιτσάκη & Χονδρογιάννη)
Αυτά τα επενδυτικά σχέδια είναι παρόμοια με εκείνα ενός άλλου πολυεθνικού κερδοσκοπικού ομίλου της N.D.H. capital η οποία «έχει βάλει χέρι» στο πόρτο Χέλι, στη Τζιά και στην Τριόπετρα και γνωρίζουμε πολύ καλά, πως κατασκευάστηκαν και πως λειτουργούν τα εκεί συγκροτήματα, με ποιες εργασιακές σχέσεις και αν άνοιξαν θέσεις εργασίας.
Όλες τις οικοδομικές δραστηριότητες ανέλαβε μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρία, η οποία χρησιμοποίησε εξ ολοκλήρου αλλοδαπούς εργαζόμενους με 20 ευρώ ημερομίσθιο, χωρίς ωράριο και ανασφάλιστους.
Στη συνέχεια, στη λειτουργία των συγκροτημάτων, το 85% του προσωπικού είναι αλλοδαποί που δουλεύουν χωρίς ωράριο, με ελάχιστες απολαβές, σιτίζονται και διαμένουν μέσα.
Οι λίγοι Έλληνες που εργάζονται σαν συντηρητές, πέραν του ότι είναι πολύ χαμηλά αμειβόμενοι, παραμένουν απλήρωτοι από ένα έως δύο χρόνια.
Η πελατεία αυτών των συγκροτημάτων δεν έχει καμία σχέση και καμιά συναλλαγή με τις έξω από τα συγκροτήματα αγορές.
Χρησιμοποιούν τις υποδομές του τόπου, αεροδρόμιο, λιμάνι, και όλα τα δίκτυα χωρίς κανένα αντισταθμιστικό όφελος και τα χρήματα τους όλα φεύγουν κατευθείαν στο εξωτερικό.
Αυτή είναι αγαπητοί συμπολίτες η ανάπτυξη που προωθεί για τον Ερημίτη και την Β.Α. Κέρκυρα η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ η οποία είναι αντίστοιχη του Μπαγκλαντές, της Ινδίας του 1961, της Νότιας Αφρικής του απαρτχάϊντ, και την οποία άκριτα υιοθετούν και προπαγανδίζουν οι αξιότιμοι πρόεδροι κ. κ. Κιτσάκης και Χονδρογιάννης. Η στάση τους στην κρίση σας!
Εμείς ευθαρσώς λέμε στους παπαγάλους και τα παπαγαλάκια του ΤΑΙΠΕΔ ότι: την περιοχή μας, το μέλλον των παιδιών μας και την οικονομία μας, που είναι συνδεδεμένα με το οικοσύστημα του Ερημίτη, θα τα υπερασπιστούμε και θα τα προστατέψουμε με κάθε μέσο και με συμπαραστάτη μας ολόκληρο το Κερκυραϊκό λαό.

Από τη
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ της «ΚΙΝΗΣΗΣ…»

Σκουριές, σαπίλες, μπόχες και άλλα όμορφα !!!

Και ξαφνικά η ελληνική κοινωνία έμαθε ότι σε μια περιοχή της Χαλκιδικής που ονομάζεται Σκουριές, έχουν έρθει να μας φέρουν την ανάπτυξη, μέσω της εξόρυξης χρυσού και κάποιοι διαμαρτύρονται και γίνονται τρομοκράτες. Αυτό πέρασε μέσω των ΜΜΕ. Που κάποια απ’ αυτά, ονόματα δε λέμε, βρίσκονται μέσα στην ίδια την επένδυση.
Το τι γίνεται στη Χαλκιδική και τη Θράκη δε θα το περιγράψω εδώ. Όποιος θέλει να μάθει, γκουγκλάρει και του έρχονται στα μούτρα οι…άπειρες πληροφορίες για το θέμα. Για ένα σχόλιο πέρασα, επειδή βλέπω πως πάνε να μας πείσουν με έντεχνο τρόπο, ότι αυτοί που φταίνε είναι αυτοί που αντιστέκονται. Αυτοί είναι οι τρομοκράτες κι από αυτούς κινδυνεύει η κοινωνία μας.
Πέρα από το ότι φτάνουν ως το έγκλημα (και παραδόξως, ενώ η αστυνομία στην περιοχή τους έχει από κοντά, αυτή τη φορά δεν άφησαν ούτε ίχνη, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) μαθαίνουμε από τις εταιρείες και τα φερέφωνά τους, ότι πίσω τους κρύβονται σκοτεινά συμφέροντα. Που όσο και να ψάξει ο λογικός ο άνθρωπος, δεν πρόκειται να τα ξετρυπώσει.
Λες να θέλουν το χρυσό για πάρτη τους, να τα κονομήσουν αυτοί εις βάρος των εταιρειών που καβάτζωσαν κοψοχρονιά το μέρος; Γιατί, όσο κι αν δεν της φαίνεται, η χώρα μας είναι πλούσια. Κι αυτό το ανακάλυψαν οι ξένοι και γι’ αυτό έρχονται για επενδύσεις. Κι ο χρυσός είναι πρώτος στις προτιμήσεις τους. Κι αυτό το άτιμο το ευγενές το μέταλλο, που καμία σχέση δεν έχει με τη σκουριά, όμως με τη σαπίλα το κάνεις και συνώνυμο, πάει και χώνεται μέσα σε κάτι δρυμούς και κάτι δάση με σπάνια χλωρίδα και πανίδα τα οποία πρέπει να καταστραφούν και να μείνει πίσω το σεληνιακό τοπίο που πάντα μένει μετά από τέτοιους άγριους βιασμούς στο περιβάλλον. Όμως αυτό είναι η μικρότερη ζημιά που μπορεί να γίνει.
Κάποιοι έχουν μείνει μόνοι τους να αντιστέκονται ενώ όλοι είναι στραμμένοι εναντίον τους. Πρώτος και καλύτερος, ο πρωθυπουργός, ο οποίος δηλώνει χωρίς καμιά ντροπή, έτσι, λίγο να κοκκινίσει και να μασήσει τα λόγια του, ότι θα προστατεύσει τις ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα με κάθε κόστος. Όσο πιο μεγάλο είναι το ζόρι, τόσο πιο πολλά βρακιά κατεβασμένα συναντούμε. Όλοι οι φορείς, έχοντας βάλει στο στόχαστρο αυτούς που αντιδρούν, στηρίζουν τις εταιρείες. Για την ανάπτυξη, βρε.
Έχουμε υπόψη μας τι σημαίνει ανάπτυξη από εξόρυξη χρυσού; Έχουμε δει πολλές περιοχές να αναπτύσσονται μέσα από τέτοιες δραστηριότητες. Η μόνη ανάπτυξη γίνεται στην εταιρεία. Η πλούσια Αφρική, με τα χρυσάφια της και τα διαμάντια της και το φτωχό λαό της, είδε πουθενά ανάπτυξη τόσα χρόνια; Εμείς γιατί να δούμε; Θα μας σεβαστούν για το ένδοξο παρελθόν μας; Θα σεβαστούν τη γη του Αριστοτέλη με αυτούς τους άχρηστους απογόνους που κουνάνε την ουρά μπροστά στο ξεροκόμματο;
Ανάπτυξη υπάρχει μόνο για τους Καναδούς και τους εδώ συνεργάτες τους, που προσπαθούν να μας πείσουν πως δημιουργούν θέσεις εργασίας σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Δηλαδή βρήκαν ευκαιρία να χαρακτηρίσουν θεάρεστο έργο το ότι πετάνε το ξεροκόμματο βουτηγμένο στα σκατά, στους εξαθλιωμένους αυτόχθονες.
Αυτούς για τους οποίους δεν ισχύει το ότι «πουλάνε και τη μάνα τους» γιατί η μάνα τους έτσι κι αλλιώς δε θα υπάρχει όταν θα ξεζουμίσουν τελείως το μέρος. Για αυτούς ισχύει κάτι χειρότερο: Δηλητηριάζουν τα παιδιά τους. Και τα εξοντώνουν. Σιχαμένη φάρα. Τελικά δεν τους αξίζει τίποτα περισσότερο από δουλειά σε μεταλλείο. Όμως για τους υπόλοιπους αξίζει να γίνουμε Αφρική;

πηγη pinkfroyd - PAGANELI

Νοοτροπίες και πρακτικές δικτατορίας στις Σκουριές

Συνταγματική εκτροπή και τρομοκρατία των κατοίκων καταγγέλλουν οι συνήγοροι «απαχθέντων» κατοίκων στη ΒΑ Χαλκιδική

Δικηγόροι, υπερασπιστές κατοίκων της βορειοανατολικής Χαλκιδικής, απειλούν να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταγγέλλοντας την αστυνομία για νοοτροπίες και πρακτικές δικτατορίας στο «πλαίσιο των ερευνών» για τους δράστες της εμπρηστικής επίθεσης στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός»

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στη Θεσσαλονίκη, οι δικηγόροι έκαναν λόγο για παρακολούθηση πολιτών και τρομοκράτησή τους και κατήγγειλαν:
- έντονη παρουσία ένοπλων-κουκουλοφόρων αστυνομικών καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας σε δρόμους και πλατείες,
- τυφλές προσαγωγές πολιτών και αναίτιες κρατήσεις,
- παράνομη λήψη γενετικού υλικού (DNA) υπό την απειλή του καταλογισμού της κατηγορίας της..
απείθειας,
- παράνομες ανακρίσεις χωρίς προηγούμενη απαγγελία κατηγοριών και απουσία δικηγόρων,
- παρεμπόδιση του έργου των συνηγόρων,
- ακόμη και εξαφανίσεις -«απαγωγές» προσαχθέντων που αγνοούνται για αρκετές ώρες.
«Για πρώτη φορά στην Ελλάδα έγινε παράνομη και μαζική συλλογή γενετικού υλικού από την Αστυνομία, χωρίς να γνωστοποιηθεί στους προσαχθέντες ο σκοπός συλλογής του υλικού και χωρίς να τους απαγγελθεί καμία κατηγορία»», σημείωσε η Λιάνα Ιωαννίδου και κάλεσε όλους τους προσαχθέντες να καταγγείλουν αυτήν την πρακτική στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και στις εισαγγελικές αρχές.
Για «συνταγματική εκτροπή», «βιασμό της αλήθειας» και «τρομοκρατία των κατοίκων» έκανε λόγο ο Βασίλης Τζιμούρτος, ο οποίος δήλωσε ότι οι πρακτικές αυτές έχουν ως στόχο «τη φίμωση του φρονήματος» των κατοίκων και των αλληλέγγυων σ’ αυτούς. Τόνισε δε ότι η εμπρηστική επίθεση που έγινε στις Σκουριές είναι «έξω από το DNA των κατοίκων της περιοχής και τη φιλοσοφία των αγώνων τους».
Ο ποινικολόγος Γιώργος Κυρίτσης, ο οποίος υπερασπίζεται τον 54χρονο μηχανικό που συνελήφθη για ηθική αυτουργία στην εμπρηστική επίθεση υπογράμμισε: «Στην περιοχή της βορειοανατολικής Χαλκιδικής έχουν καταργηθεί επίσημα οποιαδήποτε έννοια δικαιώματος κυκλοφορίας και εκδήλωσης άποψης. Έχει ξεχαστεί η έννοια του νομικού πολιτισμού. Η κορύφωση σημειώθηκε μετά την επίσκεψη στην περιοχή του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Δένδια».

πηγη zoornalistas

Οι Έλληνες δεν έχουν έλλειψη θάρρους! Έλλειψη πίστης έχουν πλέον !!!

Από το vasiliskos2

Ο ελληνικός λαός είναι ταπεινωμένος, σαστισμένος, φοβισμένος αλλά ταυτόχρονα είναι απρόθυμος και ψυλλιασμένος. Απρόθυμος να κάνει άχρηστες κινήσεις πλέον, και ψυλλιασμένος στα σκουπίδια που του πετάνε στη μούρη όσοι έχουν σχηματίσει την αντίληψη πως είναι ο τέλειος μ@λάκας.
Ίσως μοιάζει υπερβολικά αισιόδοξο να ονομάζει κανείς το λαό που βυθίζεται στις περιπέτειες του Σουλεΐμάν, στα βλακώδη…ριάλυτι, στα δελτία ειδήσεων για λοβοτομημένους , που ψηφίζει ακόμα όσους τον εκτελούν, που περιμένει υπομονετικά στις ουρές για τα χαράτσια, «ψυλιασμένο», όμως σκεφτείτε το καλύτερα.
Ο Έλληνας στην ουσία δεν υπήρξε ποτέ αγαθιάρης. Και μόνο να λέμε αυτή την έκφραση για τους ευατούς μας, μας έρχονται γέλια. Έλληνας κι αγαθιάρης είναι σχήμα οξύμωρο. Άλλωστε κι οι «φίλοι» μας Ευρωπαίοι μας σούρανε πολλά, -λαμόγια, κλέφτες, τεμπέληδες, πονηροί, ψεύτες, παρτάκηδες- αλλά αθώους δεν μας θεώρησε ποτέ κανένας.
Μυαλό υπάρχει και περισσεύει. Τσαντίλα ατελείωτη. Κομμένα χέρια από τα εκατομμύρια ψηφοφόρους – πελάτες των δυο δεινοσαύρων, αμέτρητα. Συνειδητοποίηση πως μαζί τα φάγαμε αλλά εμείς φάγαμε τα ψίχουλα κάτω από το τραπέζι ενώ επάνω ξεκοκαλιαζόταν χωρίς έλεος το σώμα ολόκληρης της πατρίδας, κι αυτό το ξέρουμε.
Η εποχή της αθωότητας στην Ελλάδα, του ήθους και του κάλλους έχει τελειώσει κάτι…αιώνες πριν. Το ίδιο και η πίστη. Αυτό που λείπει σήμερα από τον ελληνικό λαό δεν είναι ούτε το θάρρος, ούτε η οργή, ούτε η ικανότητα να παλέψει για τα ιδανικά του.
Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι πως μας λείπουν ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ που αξίζει κάποιος να θυσιάσει το χρόνο του και τη ζωή του γι΄αυτά. Ακριβώς επειδή δεν είμαστε αγαθιάρηδες, δεν μας κουνάει κανείς από το καναπέ εκτός κι αν μας έχει πείσει πως έχει πραγματικά κάτι το αξιόλογο να προτείνει κι όχι μπούρδες. Το ότι μετατρέπουμε τη ζωή μας σε μια αποθήκη γεμάτη από σκουπίδια δεν σημαίνει πως έχουμε πιστέψει πως δεν είναι σκουπίδια αλλά λουλούδια. Είμαστε συνειδητοποιημένοι σκουπιδοσυλλέκτες.
Οι Έλληνες δεν είμαστε δειλοί. Είμαστε δύσπιστοι ή μάλλον τώρα πια απόλυτα άπιστοι. Στο ότι, οποιοσδήποτε θεός ή άνθρωπος λέει αλήθεια. Μέσα μας καίει πάντα η φλόγα η οποία όμως έχει μάθει πια να εκτονώνεται στις όσο το δυνατόν πιο ανώδυνες (πνευματικά) ασχολίες. Οι Έλληνες πάλεψαν με τα θηρία σε όλη τους την ιστορία κι ίσως εδώ και μερικά χρόνια ζήτησαν απλά το «ραχάτι» τους, τη πολυτέλεια να μην σκέπτονται, να μην δημιουργούν, να μην θέλουν να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν. Σαν τον γιο που τρώει τα έτοιμα από το πατέρα του που έφτυσε αίμα για να τα φτιάξει.
Πολλές φορές ο αδιάφορος, ο παρτάκιας, ο πονηρός, είναι απλά κάποιος που δεν έχει εμπιστοσύνη ούτε στη μάνα που τον γέννησε και τρέχει να κάνει το κουμάντο του με οποιοδήποτε τρόπο, για να σώσει το τομάρι του. Είναι εκείνος που συνειδητοποιεί πως γύρω του τα περισσότερα είναι ψεύτικα και δεν αξίζει να θυσιάσει στάλα από το αίμα του για να τα υπερασπίσει.
Στη χώρα αυτή πάντα μαζί με τους μεγαλύτερους ήρωες, περπάταγαν στα ίδια μονοπάτια και οι μεγαλύτεροι Εφιάλτες. Σε όλα υπερβολικοί ήμασταν πάντα. Όπως στις τραγωδίες μας. Τα πάθη μας τύραννοι, η αυτοθυσία μας χωρίς όριο, η πονηριά μας άπιαστη, η ευφυΐα μας ανεξάντλητη αλλά μπορούσε με τον ίδιο ρυθμό να χρησιμοποιείται τη μια για να δημιουργεί θαύματα και την άλλη για να διαπράττει τα πιο έντεχνα εγκλήματα….
Ο Έλληνας δεν απεργεί, δεν κατεβαίνει σε πορείες, δεν συνδικαλίζεται, δεν αγωνίζεται γιατί δεν έχει κέφι να το κάνει. Επειδή δεν πιστεύει. Σε τίποτα και σε κανέναν πλέον.
Ο Έλληνας δεν είναι υποταγμένος αλλά βαθιά προδομένος. Από όλους αυτούς που πίστεψε και τον διέψευσαν και κυρίως από τον ίδιο του τον εαυτό που συγκρούεται ασταμάτητα ανάμεσα σε κάτι μεγαλειώδες που ήταν και χάθηκε κι αυτό που κατάντησε. Η σκιά του εαυτού του.
Αντίθετα με άλλους λαούς που συνεχίζουν να ψάχνουν τον άγιο Βασίλη, το πασχαλινό κουνελάκι και το καλό κυνηγό που θα σκοτώσει το κακό λύκο, εμείς έχουμε εγκαταλείψει αυτή την αναζήτηση προ πολλού. Ίσως κάτι να παίχτηκε κάπου εκεί στο τέλος του τελευταίου μεγάλου πολέμου. Κι ο τελευταίος εθνικός σπαραγμός ίσως ξεζούμισε και τα τελευταία ψίχουλα μεγαλείου από μέσα μας.
Οι τελευταίοι πιστοί σήμερα είτε πολιτικών είτε θρησκευτικών ιδεών, μοιάζουν περισσότερο σαν να εκπληρώνουν ένα δυσάρεστο καθήκον παρά σαν ενθουσιώδεις πολεμιστές της πίστης τους. Μαζί με το κεράκι στην εκκλησία κατεβάζουν καντήλια ολημερίς, μαζί με τα πανώ που κρατάνε σαν αγγαρεία στα χέρια, κοιτάζουν στραβά τα ζόμπι που εκπροσωπούν τα στρατόπεδα τους. Όσοι ακόμα στην Ελλάδα πιστεύουν σε κάτι από όλα αυτά που σερβίρονται, από τους ίδιους και τους ίδιους βρυκόλακες που ρήμαξαν το τόπο και κάθε ελπίδα, είναι περισσότερο ιδεοληπτικοί παρά ιδεολόγοι.
Ο Σουλειμάν δεν είναι τηλεοπτικό ίνδαλμα για κανένα Έλληνα, γραμμένο τον έχει κανονικά ο θεατής αλλά τυχαίνει να έχει γραμμένα και τα ντόπια τηλεοπτικά δρώμενα οπότε μια ή άλλη είναι τι θα δει. Αδιάφορο. Κάτι να υπάρχει στην οθόνη όταν γεμίζει ο καναπές. Το ριάλιτυ είναι γελοίο αλλά ο καραγκιόζης δεν υπάρχει πια, ούτε ο Κλούβιος με τη Σουβλίτσα, ούτε η θεία Λένα, ούτε ο μικρός ήρωας, ούτε οπότε τι ριάλιτυ, τι δελτίο ειδήσεων, τι αποκλειστική έρευνα… μια από τα ίδια δεν είναι κατά βάθος? Ναι το διάβασμα ενός βιβλίου είναι αξιόλογη απασχόληση αλλά το τσατάρισμα στον υπολογιστή, η φραπεδιά και τα σκυλάδικα της καψούρας είναι πιο… ανώδυνα. mañanaθα κάνουμε κάτι άλλο, σήμερα άστο…
Με απλά λόγια ο Έλληνας ξέρει πως μέσα του δεν έχει αγγέλους και κουδουνάκια αλλά δαίμονες. Το γνωρίζει. Ακόμα κι ο τελευταίος κάτοικος του πιο απομακρυσμένου χωριού εδώ σ΄αυτό το τόπο μιλάει με τους δαίμονές τους και ξέρει πολύ καλά ότι υπάρχουν. Αλλά κάπου στο βάθος της ιστορίας του πίσω, ενώ είχε βρει μοναδικούς κι ανεπανάληπτους τρόπους να τσακίζει αυτά τα δαιμόνια, να τα υποτάσσει και να τα βάζει να δουλεύουν για όφελός του, έχασε το νήμα (βοήθησαν πάρα πολλοί γι΄αυτό…)
Έτσι σήμερα είναι πάντα ο ίδιος αλλά με ένα μεγάλο μειονέκτημα.
Έχει ξεχάσει ποιος είναι και τι είναι ικανός να κάνει.
Και το χειρότερο πείθει σιγά σιγά τον εαυτό του πως τίποτα δεν είναι και πως τίποτα δεν είναι ικανός να κάνει, γιατί οι ίδιοι που του έκλεψαν κάθε δυνατότητα να θυμηθεί, οι ίδιοι τον βομβαρδίζουν με την αντίληψη πως όσα νόμιζε ήταν μπαρούφες, παραμύθια, ευσεβείς πόθοι αλλά ψεύτικοι, ανυπόστατες αντιλήψεις.
Ίσως αυτό να είναι και το τελευταίο χαρτί που μπορούν να παίξουν πάνω μας. Να προσπαθήσουν να μας πείσουν πως δεν ξέρουμε να παίζουμε και να πάμε πάσο…
Ας βγούμε γρήγορα από τη ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΛΟΦΑ. Το ότι δεν πιστεύουμε κανέναν είναι τελικά το σοφότερο πράγμα που κάνουμε αυτή τη στιγμή. Το ζήτημα όμως είναι να συμμαζευτούμε και να γεννήσουμε νέες ιδέες. Αυτό δεν κάναμε πάντα? Από το τίποτα δεν χτίζαμε θαύματα?
Από μια πέτρα που έπεφτε στη γη δεν γεννηθήκαμε? Ίσως οι περισσότεροι να ζουν στο απόλυτο σκοτάδι αλλά υπάρχουν πολλοί περισσότεροι από όσους φαντάζεστε που έχουν ξυπνήσει. Το κακό είναι πως είναι διάσπαρτοι και παλεύουν μονάχοι. Η Ελλάδα όμως είναι ένας μικρός χώρος, νοιώθω πως κάπου όλες αυτά τα ελεύθερα πνεύματα αργά ή γρήγορα θα συναντηθούν.
Η απλά παραμυθιάζομαι. Ναι παραμυθιάζομαι κι εγώ, αλλά άλλο το να πιστεύεις σε παραμύθια κι άλλο σε ψέμματα. Η μεγάλη δύναμη που μπορούμε να αντλήσουμε από μέσα μας είναι να θυμηθούμε την ικανότητά μας να πλάθουμε μύθους κι όχι ψέμματα.
Όταν αρχίσουν να γεννιούνται ξανά ηρωικοί αφηγητές κι όχι ανόητοι παπαγάλοι κάτι θα αρχίσει να κινείται γύρω μας….
Ας θυμηθούμε κάποιους υπέροχους λόγους του ποιητή, γιατί σ΄αυτό το τόπο εκτός από υπαλλήλους της εκάστοτε τρόικα και τους υπηρέτες των τοκογλύφων, γεννήθηκαν και Λιαντίνηδες…
Το ελληνικό μέτρο «το γνώθι σαυτόν»
Το ελληνικό μέτρο είναι η ήρεμη αποδοχή από τον έλληνα της απάνθρωπης φύσης. Αποδοχή που έχει υψωθεί στη σφαίρα της πράξης. Δεν πρέπει να μας ξεγελά, που μέσα σ’ αυτόν το γαλήνιο όρο φαίνεται πως λείπει η δραματική διάσταση. Μήπως είδε τάχα κανείς την κτηνωδία της φύσης στο λουλούδι που ανοίγει, στο πουλί που λαλεί, στο κορίτσι που λούζεται;
Χωρίς το δραματικό του στοιχείο το ελληνικό μέτρο θα ‘ταν ένας πολεμιστής σε γυναικωνίτη. Ο Ηρακλής, ας πούμε, στα κομμωτήρια της Ομφάλης με τις λυδές παλλακίδες που του φορούσαν τα πασουμάκια’.
Ύστερα το «γνώθι σαυτόν», που οδηγεί στο ελληνικό μέτρο, πρέπει να το κατανοούμε σαν γνώθι σαυτόν της πράξης. Στους έλληνες το γνώθι σαυτόν το υπαγόρεψε η ανάγκη, γυμνώνοντας ως το κόκαλο τον άνθρωπο, να φανερωθεί το έσχατο πρόσωπο της ύπαρξης του, που σαν όπλο θα αντιμετώπιζε το έσχατο πρόσωπο της φύσης, το απάνθρωπο, όπως τό’χε φανερώσει το ελληνικό φως. Δεν ειναι τυχαίο πως το γνώθι σαυτόν ήταν χαραγμένο στους Δελφούς, στο ιερό του θεού του φωτός.
Τελικά το γνώθι σαυτόν και το ελληνικό μέτρο, το «έδιζησάμην έμεωυτόν» και οι «Έρινύες της Δίκης» για να μιλήσω τη γλώσσα του Ηράκλειτου, δεν είναι ο νόμος αλλά το ήθος των ελλήνων. Ο νόμος που οδηγεί σ’ αυτό το ήθος, η θεωρία που οδηγεί σ’ αυτή την πράξη, ειναι η γνώση τους για τη δύναμη της ανάγκης. Η χωρίς την ύβρι και την ατίμωση, δηλαδή, υποταγή του έλληνα στην κτηνωδία της φύσης.
Μιλώ για κείνα τα αμεταμέλητα «έα, έα» και για κείνα τα μυριετή «αίαΐ, αΐαϊ» που μας έρχουνται ακόμη από το μυθικό βράχο του Καυκάσου, καθώς τα ξεστομίζει ο καρφωμένος Προμηθέας: «Ωχού, ωχού» και «αλλίμονο, αλλίμονο.

πηγη PAGANELI

Σκουριές: Χρυσές σημαδεμένες τράπουλες…

Του Χρήστου Μάτη

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή: Ό,τι έγινε στις Σκουριές το βράδυ του Σαββάτου δεν θα έπρεπε να χρήζει αποδοκιμασίας. Είναι μία πράξη, η οποία προβλέπεται στον Ποινικό Κώδικα. Ο Ποινικός Κώδικας προβλέπει και ένα κράτος δικαίου, το οποίο σέβεται τον εαυτό του, επιλαμβάνεται και επιβάλλει το νόμο με τα μέσα που διαθέτει. Συνήθως…προς κάθε κατεύθυνση.

Γιατί τότε κάποιοι επιμένουν, ότι πρέπει να αποδοκιμαστεί μία ποινικά κολάσιμη πράξη;Επειδή σε αυτή τη χώρα η πολιτική εξουσία έχει φροντίσει να διαχωρίσει το νόμιμο από το ηθικό.
Η αποδοκιμασία, λοιπόν, της επίθεσης δεν έχει χαρακτηριστικά υποστήριξης της νομιμότητας, αλλά ηθικής αποστασιοποίησης από τα κίνητρα όσων την διέπραξαν και δικαίωσης της ίδιας της επένδυσης, η οποία είναι κατά κοινή ομολογία αμφιλεγόμενη. Η αποδοκιμασία δεν είναι απλά ο αφορισμός των δραστών, αλλά η ηθική νομιμοποίηση της επένδυσης.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του δημάρχου Θεσσαλονίκης: «Τέτοιου είδους ενέργειες σε μια περίοδο που η χώρα μας αναζητεί εναγωνίως επενδύσεις για τη δημιουργία θέσεων εργασίας μόνο κακό μπορεί να κάνουν», αναφέρει ο κ.Μπουτάρης.
Όμως, τα μέτρα προστασίας μίας επένδυσης από κακοπροαίρετες επιθέσεις σε όλον τον κόσμο αποτελούν μέρος του κόστους της ίδιας της επένδυσης. Στην Νιγηρία για παράδειγμα, οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι, αλλά καμία εταιρεία δεν φεύγει.
Tι είναι αυτό, το οποίο καθιστά τις ξένες εταιρείες επιφυλακτικές; Η επικινδυνότητα ενός αντάρτικου, όπως αυτό που εκδηλώθηκε στην Χαλκιδική; Στην Τουρκία είναι καλύτερα τα πράγματα με το κουρδικό αντάρτικο να κάνει επιθέσεις ακόμη και σε τουριστικούς στόχους;
Έφυγε από την Ελλάδα η AEG επειδή το 1977 έγινε στόχος της επίθεσης του Κασίμη και του Τσουτσουβή;
Καλώς η κακώς, όπως λέει και η τρόικα, είναι η ευρέως διαδεδομένη άποψη για διαφθορά και διαπλοκή του ελληνικού πολιτικού προσωπικού με συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, που καθιστά τις ξένες εταιρείες επιφυλακτικές.
Ποια, για παράδειγμα, σοβαρή ξένη εταιρεία θα δεχόταν να συμμετάσχει σε ένα επενδυτικό σχήμα, που θα διεκδικούσε π.χ. κάποια μεταλλεία, όταν φημολογείται, ότι ο εξαναγκασμός μιας μεγάλης κατασκευαστικής εταιρείας να τα αποκτήσει, ήταν αντάλλαγμα για να της παραχωρηθεί η δυνατότητα να κτίσει 5.000 βίλες – προσθήκη σε παρακείμενο ξενοδοχείο;
Ποιος σοβαρός ξένος όμιλος θα εξέταζε ως πρώτη παράμετρο στην πρόθεσή του να αγοράσει αυτά τα μεταλλεία, την διατήρηση των θέσεων εργασίας, που αφορούσαν κυρίως στην εκλογική πελατεία του τότε αρμόδιου υφυπουργού;
Ποια σοβαρή ξένη εταιρεία θα ενδιαφερόταν να κάνει μία επένδυση π.χ. στα πάρκινγκ της Θεσσαλονίκης, μόλις διαπίστωνε ότι ο δήμαρχος της πόλης αποπειράθηκε να μειώσει τα δημοτικά τέλη για ΕΝΑ συγκεκριμένο πάρκινγκ;
Ποιος σοβαρός ξένος επιχειρηματίας δεν θα παρατηρούσε, ότι ιδιοκτήτης αυτού του συγκεκριμένου πάρκινγκ είναι ο ίδιος όμιλος, που έχει επενδύσει στα μεταλλεία, την περιβαλλοντική αρτιότητα των οποίων υπερασπίστηκε, μετά την επίθεση, ο ίδιος δήμαρχος; Και ποιος ξένος παρατηρητής δεν θα σημείωνε την κατά κόρον προβολή του, από τα μέσα ενημέρωσης που ανήκουν στον ίδιο όμιλο;
Γιατί να έλθει λοιπόν ένας ξένος όμιλος στην Ελλάδα, όταν ξέρει όλα αυτά και δεκάδες άλλα παρόμοια παραδείγματα;
Είναι προφανές ότι αν κάποιος ξένος σήμερα θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα, θα σταθμίσει το ενδεχόμενο η κοινωνική έκρηξη να τον αναγκάσει να αντιμετωπίσει επιθέσεις, όπως αυτή στις Σκουριές. Και ενδέχεται να αποθαρρυνθεί.
Είναι ακόμη πιο βέβαιο, όμως, ότι θα λάβει υπόψη του τη διαφθορά και τη διαπλοκή του ελληνικού πολιτικού προσωπικού. Και αυτές μετά πάσης βεβαιότητος θα τον αποθαρρύνουν.
Όπως αποθαρρύνουν και την ελληνική κοινή γνώμη, να αποδεχτεί την ηθική της νομιμότητας δεκάδων κυβερνητικών και διοικητικών πράξεων, που βλέπει να εξελίσσονται καθημερινά γύρω της.
Πώς να κατανοήσει, γιατί θα πρέπει μία μεγάλη εταιρεία να επιδιώκει νομοθετική ρύθμιση δια φίλων της βουλευτών, για να αποκτήσει το δικαίωμα να χτίσει περίπου 30.000 τετραγωνικά σε ένα οικόπεδο, στο οποίο τα δικαστήρια της έχουν απαγορεύσει να χτίσει;
Και «κατά σύμπτωση» με την αμέριστη συμπαράσταση του ιδίου δημάρχου, ο οποίος υπερασπίζεται τη νομιμότητα και την περιβαλλοντική αρτιότητα της επένδυσης στην Χαλκιδική, την ίδια στιγμή που η πόλη του βρίσκεται πάνω σε μια περιβαλλοντική ωρολογιακή βόμβα, εξαιτίας της ανικανότητας της διοίκησής του να διαχειριστεί τα σκουπίδια…
Πιστεύω βαθιά ότι η βία δεν μπορεί να λύσει το δομικό πρόβλημα του διαλυμένου ελληνικού κράτους και ότι μόνο η κοινωνία των πολιτών μπορεί να επιβάλλει κανόνες, που θα αποτρέψουν την χρήση της (της βίας) ως μέσου για τη διευθέτηση αντικρουόμενων συμφερόντων. Αλλά αυτό απαιτεί αυτή η κοινωνία να επιβάλλει πολιτικό σύστημα με διαφάνεια και δημοκρατικούς κανόνες.

*Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, επικεφαλής της παράταξης ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ- Οικολογία στην Πράξη

Έφυγε ο Ολάντ με μία «τσάντα» γεμάτη ενέργεια, νερό και τρένα!

Μετά και την ομιλία του Γάλλου Προέδρου στην Ελληνογαλλική Σχολή, ο Φρανσουά Ολάντ μετέβη στο διεθνή Αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος» και απογειώθηκε, επιστρέφοντας στο Παρίσι με μία «βαλίτσα» γεμάτη ενέργεια, υδάτινους πόρους, σιδηρόδρομους και πολύ πιθανόν ..φρεγάτες!
Ο Γάλλος πρόεδρος μπορεί στις δηλώσεις του να είπε ότι δεν ήρθε να πουλήσει όπλα, δεν σημαίνει όμως πως δεν ...μπορεί να νοικιάσει κιόλας!

Και από κυβερνητικούς κύκλους προκύπτει η πληροφορία όμως ότι και η ελληνική πλευρά δεν προτίθεται να μείνει με «σταυρωμένα» χέρια στον τομέα της άμυνας και της υπεράσπισης των συμφερόντων της ΑΟΖ.

Πρόσθετα, μία από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Γαλλίας η «Le Figaro» ,επιμένει ότι «η Ελλάδα θα νοικιάσει δύο φρεγάτες από τη Γαλλία για την ενίσχυση του πολεμικού της ναυτικού με την προσδοκία μιας «επανεκκίνησης» των στρατιωτικών προμηθειών, από τη Γαλλία είπε γαλλική κυβερνητική πηγή στο περιθώριο της επίσκεψης Γάλλου Προέδρου François Hollande στην Αθήνα.

Η «επί της αρχής» συμφωνία θα πρέπει να ολοκληρωθεί κατά τη διάρκεια της επίσκεψης -στο τέλος Φεβρουαρίου-στην Αθήνα, του Γάλλου υπουργού Άμυνας Jean-Yves Le Drian», είπε η ίδια πηγή. Και οι «ενοικιάσεις» δεν σταματούν στις φρεγάτες. Σύμφωνα με πληροφορίες που προέρχονται επίσης από την Le Figaro, «η Γαλλία θα νοικιάσει και τέσσερα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας στην Ελλάδα».

Στο ρεπορτάζ της επισημαίνει ότι οι συζητήσεις για τις φρεγάτες Fremm, διαρκούν εδώ και χρόνια και αφήνεται να εννοηθεί ότι εμπόδιο για την ολοκλήρωσή τους είναι οι ...γερμανικές αντιρρήσεις!

Αν και ολιγόλεπτη ήταν θερμή η συνομιλία με τον Φώτη Κουβέλη, που είχε ο Φρανσουά Ολάντ, κατά τη διάρκεια του γεύματος στο Μέγαρο Μαξίμου.

Ο Γάλλος πρόεδρος, σύμφωνα με τη ΝΕΤ, θέλησε να μάθει τις εντυπώσεις του προέδρου της ΔΗΜΑΡ από τη συμμετοχή ενός αριστερού κόμματος σε μία τρικομματική κυβέρνηση, χαρακτηρίζοντας ως «πείραμα» την συνεργασία της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.

Ο κ. Κουβέλης του απάντησε ότι πρόκειται για μία θέση ευθύνης, καθώς, όπως τόνισε, η ΔΗΜΑΡ θα μπορούσε να είχε διαλέξει τον εύκολο δρόμο της αντιπολίτευσης.

«Από θέση ευθύνης επιλέξαμε να συμμετάσχουμε στην κυβέρνηση γιατί υπήρξε κίνδυνος η χώρα να βγει από το ευρώ», είπε ο Φώτης Κουβέλης στον Φρανσουά Ολάντ, σύμφωνα με τη ΝΕΤ. Παράλληλα, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ υπογράμμισε, ότι η Γαλλία θα πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη στην Ελλάδα και να βοηθήσει ώστε να έρθουν επενδύσεις, προκειμένου να υπάρξουν θέσεις εργασίας.

Η συνάντηση Ολάντ – Βενιζέλου και η συζήτηση περιστράφηκε κυρίως γύρω από δύο θέματα, τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην Κύπρο, αλλά και το επικείμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, καθώς τα δύο κόμματα συνεργάζονται και στην Ευρώπη.

Επίσης, Ευάγγελος Βενιζέλος και Φρανσουά Ολάντ συζήτησαν για την άνοδο της Χρυσής Αυγής, αλλά και αντίστοιχων κομμάτων σε πανευρωπαικό επίπεδο, κάτι που αποτέλεσε θέμα συζήτησης και στο τετ α τετ που είχαν στο γεύμα εργασίας νωρίτερα. Πρόσθετα, συζητήθηκαν οι τελευταίες αποφάσεις των Βρυξελλών, θέματα που αφορούν στο ΕΣΠΑ, και ζητήματα κυβερνητικής αλλά κοινωνικής συνοχής.

«Θα παρακαλούσα οι πάντες να αντιληφθούν ότι σήμερα για την Ελλάδα είναι μία σημαντική στιγμή για την έννοια «επιχειρηματικότητα»», ανέφερε ο Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς κατά την διάρκεια της ομιλίας του σε Γάλλους και Έλληνες επιχειρηματίες στο ξενοδοχείο Hilton.

Ο Πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι «θα πρέπει να κεφαλαιοποιήσουμε αυτή τη σημαντική στιγμή και προς όφελος της Γαλλίας αλλά και της Ελλάδας». «Η επιλογή να στηρίξουμε την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη ήταν επιλογή λογικής, συναισθήματος και καρδιάς», είπε ο Φρανσουά Ολάντ, μιλώντας σε Γάλλους και Έλληνες επιχειρηματίες στο ξενοδοχείο Χίλτον.

«Αν η Ελλάδα παρέμενε στη ζώνη του ευρώ για μας θα ήταν δόξα και νίκη για τη ζώνη του ευρώ», τόνισε. «Κάναμε τα πάντα για να πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας και θα ήθελα με την ευκαιρία να χαιρετίσω την στάση της κυρίας Μέρκελ, έτσι ώστε όλοι να λάβουμε τις σωστές αποφάσεις για να παραμείνει η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ. Κερδίσαμε τη μάχη εκείνη και αυτό το οφείλουμε στην επιλογή που έκαναν οι Έλληνες να επενδύσουν σε μία κυβέρνηση συνεργασίας», είπε ο Γάλλος Πρόεδρος.

«Θέλουμε να ενισχύσουμε την διοικητική και οικονομική συνεργασία της Ελλάδας με την Γαλλία», επεσήμανε ο κ. Ολάντ, υπογραμμίζοντας ότι η χώρα μας ανέλαβε πολύ σοβαρές προσπάθειες που έπεισαν τους ευρωπαίους εταίρους. «Οι επιχειρήσεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να επενδύσουν με την στήριξη των κυβερνήσεων», ανέφερε, επισημαίνοντας την ανάγκη για χάραξη νέων προοπτικών ώστε να μην χαραμιστούν οι νέες γενιές. Χρειάζεται ικανότητα επενδύσεων που θα βοηθήσουν στην Ελλάδα, είπε ο Φρανσουά Ολάντ, τονίζοντας ότι πολλές γαλλικές εταιρείες παρέμειναν στην Ελλάδα παρά την κρίση και ότι πολλές γαλλικές εταιρείες επιθυμούν να επενδύσουν στην Ελλάδα.

«Θέλω να εκφράσω ένα μήνυμα εμπιστοσύνης. Ερχόμενος εδώ εκφράζω την φιλία που είναι γνωστή, την αλληλεγγύη που ξέρετε, την προσπάθεια που θα γίνει και εσείς προσπάθεια καταβάλλετε», είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε : «Δεν ήρθα εδώ να σας πω ότι πρέπει να κάνετε περαιτέρω πράγματα. Ήρθα για να σας πω ότι πρέπει τώρα να περάσουμε σε ένα άλλο επίπεδο. Η ανάπτυξη είναι η λέξη κλειδί. Αυτή που εν τέλει πρέπει να αποκατασταθεί στην Ευρώπη. Πρέπει να επενδύσουμε στην ανάπτυξη. Οι δυσκολίες που βιώνουν οι μισθωτοί και οι άνεργοι δεν πρέπει να πάνε χαμένες».

«Η Ελλάδα κάνει προσπάθειες προς την κατεύθυνση οριοθέτησης της ΑΟΖ» επεσήμανε ο κ. Σαμαρας κατά τη διάρκεια των κοινών του δηλώσεων με τον Φρανσουά Ολάντ και πρόσθεσε: «Σε λιγότερο από 15 μέρες θα επισκεφτώ την Τουρκία σε μια συνάντηση υψηλού επιπέδου. Ορισμένες συμπεριφορές δεν βοηθούν την επίλυση των προβλημάτων. Θα επιλύσουμε τα προβλήματα μας με φιλικό τρόπο, καθώς αυτό συμφέρει και την Ευρώπη», σημείωσε ο Έλληνας πρωθυπουργός.

Ο κ. Σαμαράς διεμήνυσε ότι τα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας που βρίσκονται στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο, αποτελούν πλουτοπαραγωγικές πηγές ευρύτερα της Ευρώπης και η Ελλάδα έχει το δικαίωμα της ΑΟΖ, να το κάνει όποτε θέλει. Από την πλευρά του ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε ότι θα επικρατήσει το διεθνές δίκαιο για την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ. Μάλιστα εξέφρασε ανοικτά το ενδιαφέρον του για την κοινή εκμετάλλευση αυτών.

«Αν η Γαλλία μπορεί να συνεκμεταλλευτεί πιθανά κοιτάσματα στην Ελλάδα, θα το κάνει» είπε, στέλνοντας έτσι σαφές μήνυμα και προς την Τουρκία. «Είναι ευκαιρία για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη να έχει αποθέματα αερίου» τόνισε ο κ. Ολάντ. «Οι φίλοι φαίνονται στις δύσκολες ώρες», είπε ο Κάρολος Παπούλιας στον Γάλλο πρόεδρο, επισημαίνοντας για μια ακόμη φορά πως ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο.
«Θα είμαστε μπροστά σε μια κοινωνική έκρηξη, αν πιέσουμε το λαό να δώσει περισσότερα», τόνισε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας υπογραμμίζοντας το πρόβλημα της ανεργίας.

«Ήρθα σαν φίλος της Ελλάδας και δεν ζητάω θυσίες» είπε ο Γάλλος πρόεδρος αναγνωρίζοντας τις προσπάθειες των Ελλήνων.
«Οι Έλληνες έχουν φτάσει στα όρια τους» είπε ο κ. Ολάντ, τονίζοντας πως αυτό που προέχει είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.

Αυτό που μένει να δούμε, είναι τι αντιδράσεις ενδεχομένως θα υπάρξουν από το Βερολίνο και αν και κατά πόσο οι σημερινές συμφωνίες θα είναι ή όχι όσο εύθραυστες στο παρελθόν υπήρξαν οι συμφωνίες που απέρρεαν από τη συνθήκη των Σεβρών ...όπως οι πορσελάνες τους!

ΠΗΓΗ NEWSBOMB

Χαλκιδική: κυβερνητικές…Σκουριές

Διαβάστε προσεκτικά πως θα ζούμε στη Μακεδονία και τη Θράκη σε λίγα χρόνια.

Δεν είναι εικασίες, είναι πραγματικότητα, τεκμηριωμένη από την μελέτη που κατέθεσε η ΙΔΙΑ η εταιρία.
Την παρουσίασε σε ομιλία του ο καθηγητής του Α.Π.Θ. κ. Λαζαρίδης, παρουσία πολλών καθηγητών και επιστημόνων:
Για την τζάμπα “επένδυση” των “Καναδών”:
Ενώ η αγοράστρια εταιρία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» έδωσε μόλις 11.000.000 ευρώ για να αγοράσει από το Ελληνικό Δημόσιο ένα τεράστιο κομμάτι της Χαλκιδικής, η χρηματιστηριακή της αξία έχει ανέβει από την αγορά αυτή σε 2,5 ΔΙΣ! Τα εκτιμώμενα μεταλλεύματα είναι 15-20 ΔΙΣ!
Η Ευρωπαϊκή επιτροπή διαπίστωσε ότι το τίμημα ήταν εξαιρετικά χαμηλό και κάλεσε την εταιρία να πληρώσει ΠΡΟΣΤΙΜΟ 15,34 εκατ. στο ελληνικό δημόσιο.

Το καταπληκτικό και πρωτάκουστο:

Αντί να προσφύγει η εταιρία για άρση του προστίμου, προσέφυγε ή ίδια η κυβέρνηση εναντίον της απόφασης αυτής! Τόσος πόνος για την εταιρία, ή τόσο πολύ μας περίσσευαν τα 15,34 εκατομμύρια ευρώ;
Σημειωτέον ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ επί των μεταλλευμάτων. ΜΗΔΕΝ τοις εκατό!!! (0%). ΜΗΔΕΝ χρυσός λοιπόν…
Εδόθη από τους Καναδούς στον Μπόμπολα 5%, για να κινεί τα νήματα στο τηλεοπτικό και πολιτικό σάπιο κατεστημένο.

Όσο για την ανάπτυξη, διαβάστε τα παρακάτω

Ανάπτυξη εννοούν ότι προσλαμβάνουν κάποιους ντόπιους κατοίκους, που εξαθλιωμένοι από την ανεργία, έχουν ως αποστολή να κατεδαφίσουν το ίδιο τους το σπίτι! Η περιοχή σε λίγα χρόνια ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΙΚΗΣΙΜΗ από την σκόνη με τα βαρέα μέταλλα η οποία θα καταστρέψει κάθε ζωή και υγεία σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων, με πρώτη τη Θεσσαλονίκη.
Τους βάζουν να αλέσουν εκατομμύρια τόνους πολύτιμου δασικού εδάφους, που θα το επεξεργαστούν με θανατηφόρα κυανιούχα για να παραλάβουν λιγότερο από 1 γραμμάριο χρυσού ανά τόνο σκόνης!!! Κι αυτά τα λένε οι ειδικοί καθηγητές και επιστήμονες. Τότε να δούμε που θα βρουν δουλειά οι σύγχρονοι γενίτσαροι και τα παιδιά τους… αφού θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για άγνωστο προορισμό.

Έτσι ο κύριος Μπόμπολας και η παρέα του, έβαλαν στην τοπική κοινωνία συνενόχους στην ΒΙΒΛΙΚΗ καταστροφή της Μακεδονίας και της Θράκης… (γιατί έπεται το ΚΙΛΚΙΣ, η ΡΟΔΟΠΗ και ο ΕΒΡΟΣ).

Η καταστροφή θα είναι τεράστια, γιατί ο τρόπος εξόρυξης θα είναι πλέον ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟΣ. Δεν μιλάμε πια για υπόγεια ορυχεία. Θα δημιουργηθούν κρατήρες πλάτους 700 μέτρων και βάθους 220. Οι εκπομπές της σκόνης θα φτάνουν μέχρι τη Θεσσαλονίκη, την Πιερία, τη Θάσο!!!

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι το σχέδιο προδοσίας του Ελληνικού λαού, ολοκληρώνεται με την ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ της εταιρίας ότι θα αθωωθεί με ΝΟΜΟ(!) για την επερχόμενη βιβλική καταστροφή.

Στον νόμο 3220/2004 ΦΕΚ 15Α/28.1.2004 στη σελίδα 349 αναφέρεται ΡΗΤΑ ότι:«H αγοράστρια δεν έχει υποχρέωση και ευθύνη για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος εν γένει ή απορρέουσα από τον Μεταλλευτικό κώδικα, τον Κ.Μ.Λ.Ε., την Κ.Υ.Α. περιβαλλοντολογικών όρων, τις εγκρίσεις τεχνικών μελετών και τις λοιπές εν γένει διοικητικές πράξεις, εγκρίσεις ή άδειες μετά από την αναστροφή της πώλησης σύμφωνα με το άρθρο 4 της παρούσης».
Αν είναι δυνατόν! Να θεσμοθετεί το Κράτος την καταστροφή του περιβάλλοντος, την οποία προστατεύει το Σύνταγμα! Πρέπει όλοι μας να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να σταματήσει αυτή η καταστροφή. 
πηγη ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ
κοινοποιήθηκε από: lefana@shaw.ca
παπα-Ηλίας

Χαμένες γενιές !!! ( Στην έρημο και στη ζούγκλα ποιοι φαντασιώνονται κιβωτούς;)

Για πρώτη φορά, μετά τον πόλεμο, τα παιδιά θα βρεθούν σε χειρότερη μοίρα από τους γονείς τους.

Είναι το τέλος των προσδοκιών. Όσα επαγγέλονταν το καπιταλιστικό μεταπολεμικό κοινωνικό πρότυπο στην «αναπτυγμένη» Δύση, ξηλώθηκαν πόντο-πόντο στην εικοσαετία της νεοφιλελεύθερης επέλασης. Και τώρα βουλιάζουμε στο καθοδικό σπιράλ της ύφεσης και της διάλυσης, χωρίς κανένα σημάδι ανάσχεσης στον ορίζοντα.

Μοιάζει πια κοινότοπη η διαπίστωση, αλλά η δραματικότητα και η φόρτιση επανέρχονται, γιατί με καταιγιστικούς ρυθμούς η πτώχευση ήδη συντελείται στην παρούσα «ενεργή» γενιά, πόσο μάλλον στα παιδιά μας και στα παιδιά των παιδιών μας. Ποιος πολλαπλασιαστής πυροδοτεί τη…γενίκευση σε πρωτοφανείς κλίμακες της αθλιότητας;
Η ουσία κι ο χαρακτήρας των πολιτικών που εκπονούνται και υλοποιούνται διά πυρός και σιδήρου είναι τέτοιας ποιότητας, που θα μπορούσαμε με ασφάλεια και χωρίς καμία υπερβολή να τις χαρακτηρίσουμε πολιτικές καταστροφισμού. Τα στοιχεία είναι εφιαλτικά, δεν τα χωράει ο νους – και στην έκτασή τους και στο βάθος τους.
Ας αναλογιστούμε όχι ξερά τους αριθμούς που τρομάζουν και μόνο ως νούμερα. Αλλά το τι σηματοδοτούν για την κοινωνική συνοχή που κατακερματίζεται, για ολόκληρες γενιές που εξορίζονται στο περιθώριο. Και εδώ σαφώς καθορίζει τα πάντα η βαριά υλική ανέχεια για τα στοιχειωδέστερα της επιβίωσης. Όμως, πόσο εύκολα μπορεί κανείς να θέσει σε δευτερεύουσα μοίρα τις βαριές συνέπειες, δηλαδή τον συνειδησιακό ακρωτηριασμό, την ακραία μορφωτική ένδεια, την αποσάθρωση των κοινωνικών σχέσεων, την απώλεια της αξιοπρέπειας και βέβαια την καταδικαστική αποξένωση από το πολιτικό γίγνεσθαι; Όλα τούτα συνθέτουν τη σήψη που εξελίσσεται ραγδαία και τυλίγει μαζικά πλειοψηφικές μερίδες σε κοινωνίες που βρίσκονται όχι στη σκοτεινή πλευρά του πλανήτη, αλλά εδώ, στον Νότο της Ε.Ε., στην καρδιά της Ευρωζώνης.
Είναι, λοιπόν, αυτή η άλλη πλευρά του οδυνηρού πολλαπλασιαστή: Η ανατίναξη της ίδιας της κοινωνίας στον πυρήνα της, στην υπόστασή της, στο περιεχόμενο, στο νόημά της. Πώς αλλιώς μπορούν να γίνουν αντιληπτά τα ακόλουθα; Σύμφωνα με στοιχεία της ίδιας της Ε.Ε., για το 2011 πάνω από το 30% των παιδιών στη χώρα μας απειλούνταν να ζήσουν σε φτώχεια και αποκλεισμό. Ο δείκτης εκτοξεύθηκε κατά 5 μονάδες σε σχέση με το 2005. Το 31,4% του πληθυσμού, δηλαδή περίπου 3,4 εκατομμύρια καταγράφηκε με εισόδημα κάτω από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος κι από αυτούς 1,3 εκατομμύρια σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας. Λίγο πάνω από το 11% στερούνται ακόμη και τα βασικά της επαρκούς θέρμανσης, του ολοήμερου ηλεκτρικού, της καλής διατροφής. Υπολογίζεται πως πάνω από 60% του πληθυσμού αναζήτησαν υπηρεσίες Υγείας σε ΜΚΟ και δομές κοινωνικής αλληλεγγύης. Τα δεδομένα και πάλι αφορούν το 2011. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τι συμβαίνει σήμερα, όταν η ανεργία επισήμως ανέρχεται στο 27% και πάνω από 60% για τους νέους, ενώ το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ υπολογίζει, πως ο αριθμός των φτωχών στη χώρα αγγίζει σήμερα το εφιαλτικό όριο των 4 εκατομμυρίων!
Ανθρωπιστική καταστροφή. Δεν είναι υπερβολή, ούτε… λαϊκισμός. Είναι η χώρα μας εμείς οι ίδιοι. Και δεν είναι η θεομηνία της κρίσης, αλλά οι «σωτήρες» κι η «σωτηρία» τους που μας βυθίζουν στον όλεθρο. Κάτι πρέπει να γίνει. Επειγόντως, ήδη έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμός. Στην έρημο και στη ζούγκλα ποιοι φαντασιώνονται κιβωτούς;

πηγη PAGANELI

Και τώρα, μάχη στο ΣτΕ για τον Ερημίτη...

Εμμένει στην προηγούμενη απόφασή του και συμπαραστέκεται στον αγώνα των κατοίκων της Κασσιώπης το Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων, το οποίο επί τρίωρου συζήτησε το Σάββατο, την πώληση του Ερημίτη.
Το θέμα τέθηκε με πρωτοβουλία της επικεφαλής της Αντικαπιταλιστικής Συνεργασίας Αντωνίας Λαχανιώτη η οποία έκανε και τη σχετική εισήγηση στο σώμα, με δεύτερη εισήγηση από τον επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Θεόδωρο Γουλή, ενώ η συζήτηση διεξήχθη παρουσία δεκάδων κατοίκων της περιοχής της Κασσιώπης, των μελών της επιτροπής αγώνα αλλά και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.
“Θα δώσουμε μάχη”
Η εισηγήτρια του θέματος Τόνια Λαχανιώτη υπογράμμισε ότι πρόκειται για έγκλημα το οποίο έχει δρομολογηθεί από την κυβέρνηση εις βάρος της συγκεκριμένης περιοχής και αν δεν το σταματήσουν δεν θα είναι το τελευταίο: «Χρειάζεται ανατροπή αυτής της πολιτικής που ξεπουλάει δημόσια περιουσία για να εξυπηρετήσει τη λυκοσυμμαχία «επενδυτών» και «δανειστών» με την οποία η κυβέρνηση συντάσσεται πλήρως πανηγυρίζοντας για «ανάπτυξη» και «επενδύσεις». Μαζί με όλους τους εργαζόμενους θα δώσουμε τη μάχη για να παραμείνουν δημόσια περιουσία όσα η κυβέρνηση ξεπουλάει», επεσήμανε η περιφερειακή σύμβουλος της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
Ο Θ. Γουλής από την πλευρά του ζήτησε να προταχθεί το κύριο θέμα που, κατά τη γνώμη του, είναι το ότι «σήμερα έχουμε μία πολιτική που σαρώνει τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και μαζί με αυτή σαρώνει τη δημόσια περιουσία και τις δημόσιες υποδομές».
Φατήρας: Μαθημένοι στον αγώνα...
Στη συνεδρίαση μίλησε απευθυνόμενος τους περιφερειακούς συμβούλους ο εκπρόσωπος της Επιτροπής Αγώνα κατά της Εκποίησης του Ερημίτη, Δ. Φατήρας, ο οποίος υπογράμμισε ότι για τους κατοίκους τίποτα δεν έχει τελειώσει: «Είμαστε μαθημένοι στον αγώνα και το ξέρετε», τόνισε υποστηρίζοντας ότι δεν θα είχε συμβεί η αρνητική εξέλιξη της πώλησης αν υπήρχε σταθερή αντίθεση από τον περιφερειάρχη και το δήμαρχο.
Στη συνεδρίαση μίλησε και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Σταμάτης Πελάης (και ως μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου) ο οποίος υπογράμμισε ότι οι συνάδελφοί του μέσω της γενικής τους συνέλευσης έχουν ταχθεί ομόφωνα κατά της συγκεκριμένης επένδυσης.
Τα νομικά όπλα εν όψει της δίκης
Στη συζήτηση τέθηκαν ζητήματα που έχουν να κάνουν, μεταξύ αλλων, με τα νομικά όπλα που η κοινωνία της Κέρκυρας και οι φορείς της διαθέτουν ώστε να αποτρέψουν την “αξιοποίηση” του Ερημίτη με το χτίσιμο της παρθένας, σήμερα, περιοχής. Την Τετάρτη συζητείται στο ΣτΕ η προσφυγή που έχει καταθέσει η Περιφέρεια με την οποία ζητά να ακυρωθεί η μεταβίβαση της περιοχής του Ερημίτη στο ΤΑΙΠΕΔ ως αντιβαίνουσα στο νόμο, αφού αποτελεί αφενός μεν δασική έκταση, αφετέρου προστατευόμενο οικοσύστημα. Όπως επεσήμανε ο περιφερειακός σύμβουλος Γ. Καρύδης, ο νομικός σύμβουλος της περιφέρειας που στηρίζει την υπόθεση δικαστικά, έχει καταθέσει ως παρατήρηση στο περ. Συμβούλιο ότι ακόμα και αν απορριφθεί η προσφυγή κατά της παραχώρησης στο ΤΑΙΠΕΔ, η Περιφέρεια μπορεί να καταθέσει προσφυγή κατά της δόμησης στην εκταση προσβάλλοντας το χωροταξικό σχέδιο που έχει συμπεριληφθεί στη διαδικασία πώλησης.
Η απόφαση
Η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου ήταν ομόφωνη και αναφέρει τα εξής:
1) Να ανακληθεί η Απόφαση της Κυβέρνησης και του ΤΑΙΠΕΔ για την παραχώρηση επί 99 χρόνια της Δημόσιας Έκτασης "ΕΡΗΜΙΤΗΣ" στην Κασσιώπη - Κέρκυρας.
2) Να υλοποιηθεί η Απόφαση της Π.Σ. υπ’αρίθμ. 12/2011, καθώς και της Δ.Σ. του Δήμου Κέρκυρας, να ανακηρυχθεί η περιοχή σαν ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, απολύτου προστασίας, να μην ιδιωτικοποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο, ούτε να οικοδομηθεί, όπως ήδη προβλέπεται στο από 19/06/2012 Π.Δ. ΦΕΚ 229 "για την προστασία των νησιωτικών υγρότοπων" στο οποίο έχει ενταχθεί ο "ΕΡΗΜΙΤΗΣ".
3) Το Π.Σ. συμπαραστέκεται στον αγώνα των κατοίκων Κασσιώπης και των μαζικών φορέων της Κέρκυρας και θα στηρίξει τους αγώνες τους.
4) Να συμπαρασταθεί έμπρακτα, σε συνεργασία με το Δήμο Κέρκυρας, ώστε να διανοιχθούν τα μονοπάτια και να περιφραχθεί ο χώρος. Γι’ αυτό προτείνει να γίνουν άμεσα οι απαραίτητες μελέτες από το Δήμο Κέρκυρας.
5) Κάθε απόφαση να προσβάλλεται από τον αρμόδιο φορέα, με τη συμπαράσταση της ΠΙΝ με κάθε νόμιμο τρόπο.
6) Να ζητηθεί και η συνδρομή του Δήμου Κέρκυρας σε όλα τα θέματα αρμοδιότητάς του.
7) Να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν ο κίνδυνος που ελλοχεύει για την εθνική μας ασφάλεια και να γίνει σεβαστή, ως αναγκαία, η ύπαρξη στο χώρο φυλακίων του Πολεμικού Ναυτικού που διαθέτει και ραντάρ.
8) Η Απόφαση αυτή του Π.Σ. να δημοσιευθεί στον Αθηναϊκό και τοπικό Τύπο και να σταλεί στον Πρωθυπουργό, στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Δ.Σ. ΤΑΙΠΕΔ, αρχηγούς Κομμάτων και Βουλευτές Ιονίων Νήσων.
Ψηφοφορία
Εν τω μεταξύ, η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας έχει ξεκινήσει ηλεκτρονική συλλογήυ υπογραφών κατά της πώλησης του Ερημίτη. Ήδη έχουν συγκεντρωθεί περισσότερες από 750 υπογραφές. Η διεύθυνση της ψηφοφορίας είναι η:
http://www.avaaz.org/en/petition/Exclude_selling_of_protected_biotopes_of_Corfu_island_in_Greece_from_the_Memorandum_of_Economic_and_Financial_Policies/?cPsSObb

πηγη CORFUPRESS

ΟΙ ΛΑΙΚΙΣΤΕΣ…

Η παραπάνω φωτογραφία έκανε τον γύρω του διαδικτύου την προηγούμενη εβδομάδα, όταν και δημοσιεύτηκε από τον Guardian. Ενώ κόσμος συνωστίζονταν έξω από το Υπουργείο Ανάπτυξης (τι πράγμα;) σαν μπουλούκι για να πάρει μια σακούλα πορτοκάλια δωρεάν, οι κονδυλοφόροι του Σατανά, εργαζόμενοι σε πύργους διαφθοράς, μιλούσαν για Καμπερνέ και χαβιάρι.
Μάλιστα, είχαν το θράσος, δίνοντας αβάντα σε πολιτικάντηδες, να παπαγαλίσουν πως αυτές οι σκηνές “δεν… κάνουν καλό στην εικόνα της χώρας“! Πάλι καλά δηλαδή που δεν κατηγόρησαν τους αγρότες που μοίρασαν τα προϊόντα τους, ότι είναι στημένοι. Αντί να προβληματιστούν με την κατάντια της πολιτικής τους που έχει οδηγήσει την κοινωνία σε τέτοια επίπεδα καταπάτησης της αξιοπρέπειας, εκείνοι πάλι ενδιαφέρθηκαν για την βιτρίνα. Σαν γριές πόρνες που έχουν χρόνια να γευτούν σπέρμα, χρησιμοποιούσαν την γλώσσα τους για να γίνουν αρεστοί στα μεγάλα αφεντικά της “ανάπτυξης”.
Μάλιστα κάπου άκουσα τον όρο “λαϊκισμός” από χείλη μισθοφόρου για να περιγράψει το γεγονός. Αυτό σε συνδυασμό με την απόφαση του ΕΣΡ η ΕΡΤ να μην προβάλει εικόνες εξαθλίωσης και φτώχειας μας οδηγεί σε επικοινωνιακή προπαγάνδα που θυμίζει ολοκληρωτικά καθεστώτα της Ασίας και της Λ. Αμερικής. Βέβαια, θα πρέπει να κάνουμε ξεκάθαρο πότε χρησιμοποιείται η έννοια λαϊκισμός από το στόμα της εξουσίας.
Λαϊκιστής λοιπόν, είναι ο καθένας από εμάς, ο οποίος τολμάει να βάζει στην ίδια μοίρα τον πολιτικό με τον απλό πολίτη. Θες ίση εφαρμογή του νόμου για όλους, θες μεγαλύτερο μισθό και θέτεις ως επιχείρημα τα προνόμια του βουλευτή, θες να εκφράσεις την απογοήτευσή σου και την αγανάκτηση; Ε, λοιπόν είσαι λαϊκιστής! Γι’ αυτό ακριβώς οι Έλληνες πολιτικοί είναι ολιγάρχες. Έχουν διαφορετική αντίληψη περί δημοκρατίας, απ’ ότι έχεις εσύ. Ακόμη και οι νόμοι φτιάχνονται σαν να μην περιλαμβάνουν μέσα και τους ίδιους.
Αυτό που κάνουν όλα αυτά τα χρόνια, είναι να βάλουν την κοινωνία αντιμέτωπη με τον εαυτό της. Να στραφεί η κάθε ομάδα απέναντι στην άλλη. Να μην ανέχεσαι το γεγονός ότι έχεις εξαθλιωθεί και να θες να μπουν κι άλλοι στο club. Οι άλλοι είναι όλοι όσοι δεν έχουν μπει ακόμη (πχ απεργοί ενός κλάδου) και συνάμα πανηγυρίζεις όταν μπαίνουν. Οι πολιτικοί και οι τσιλιαδόροι τους που εργάζονται σε εκδοτικούς οργανισμούς, ξέρουν πολύ καλά τι πολιτικές εφαρμόζουν γι’ αυτό αντιδρούν και συνάμα καλλιεργούν ενοχικά σύνδρομα.
Η μέγιστη πολιτική ανηθικότητα και ο γιγαντιαίων διαστάσεων λαϊκισμός, είναι ο λόγος των βουλευτών. Γιατί με το πρόσχημα ότι “μας ψήφισε ο λαός” δικαιολογούν τα τερατουργήματά τους, τα σκάνδαλα και την αλητεία τους, προσπαθώντας να αποκρύψουν ότι εκεί που βρίσκονται δεν βρέθηκαν μόνο από τους ψήφους, αλλά από μηχανισμούς που τους έχουν αναθρέψει ακριβώς γι’ αυτόν τον σκοπό. Για να αποκτήσουν αξίωμα. Και είναι οι χειρίστου είδους λαϊκιστές, καθώς κουνάνε το δάχτυλο στην κοινωνία ότι είναι ανήθικη και τους ανέδειξε, για να δώσουν άλλοθι στην δική τους αθλιότητα. Ο έσχατος λοιπόν λαϊκισμός, είναι να βλέπουμε χωρίς ίχνος μεταμέλειας, αυτούς που ισοπέδωσαν την χώρα να γίνονται τιμητές της εξυγίανσης.

ΠΗΓΗ  strangejournal

Εμείς σπρώξαμε τα παιδιά στον Βελβεντό!!!

 

Από τη Νινέττα Κοντράρου-Ρασσιά

Κοίταζα ξανά και ξανά εκείνη τη βαθιά ουλή λίγο κάτω από το μάτι. Το αίμα είχε παγώσει, το βλέμμα όμως ήταν πυρακτωμένο, θυμωμένο, έτοιμο να επιτεθεί, όπως θα έκανε το πληγωμένο γεράκι. Κάτι μου θύμιζε αυτό το βλέμμα. Δεν ξέρω πώς, αλλά μου ήρθε στο νου μια εικόνα καμιά δεκαριά χρόνια παλιά.
Ηταν άνοιξη, μοσχοβολούσε η γειτονιά του Αγίου Δημητρίου στο Ψυχικό και δύο αγοράκια στο δασάκι στου Μωραΐτη παίζανε κλέφτες κι αστυνόμους. Δεν είχαν ούτε πέτρες στις τσέπες ούτε σφεντόνες στο χέρι ούτε καν ένα νεροπίστολο. Κυνήγαγαν το ένα το άλλο, παίρνοντας θέση μάχης πίσω από τους κορμούς των δέντρων κι όταν ο Νίκος έπιανε τον Αλέξη γινόταν πανζουρλισμός από τις φωνές τους. Πέρασαν τα χρόνια κι ανάμεσά τους σ' εκείνο το ανέμελο παιχνίδι εμφανίστηκε..
ένας πραγματικός αστυνόμος, που δεν είχε ούτε σφεντόνα στην κωλότσεπη ούτε καν ένα νεροπίστολο. Σήκωσε το σιδερικό του και σημάδεψε εκείνα τα παιδιά. Το αγόρι που έμεινε όρθιο συμμετείχε τις προάλλες στη ληστεία στον Βελβεντό Κοζάνης. Πήρε κι αυτό το σιδερικό του και σημάδεψε, όχι κανέναν άνθρωπο, αλλά μια τζαμαρία. Ενιωθε έτσι πως το χέρι του έπαιρνε εκδίκηση για την απρόκλητη, αυθαίρετη, ασυγχώρητη άσκηση αστυνομικής βίας.
Τις προάλλες στον Βελβεντό Κοζάνης είδα το παιδί μου να σημαδεύει την εξουσία. Κάθε εξουσία, πολιτική, οικονομική, κοινωνική. Είδα όμως το παιδί μου να σημαδεύει κι εμένα που ήμουν σπίτι με το τηλεκοντρόλ στο χέρι κι άκουγα τον εκφωνητή να ανακοινώνει θριαμβικά τη σύλληψη των ληστών. Μεγάλη η επιτυχία της Αστυνομίας και μπράβο της. Κυνήγησε το παιδί που είχε μείνει όρθιο εκείνο το βράδυ στα Εξάρχεια πριν από μερικά χρόνια και κατάφερε να το πιάσει στον Βελβεντό Κοζάνης. Κοίταξα ξανά την πληγή του κάτω από το μάτι. Αυτή τη φορά μού φάνηκε ανοιχτή, υγρή, χαίνουσα. Το αίμα έτρεχε κόκκινο, ζεστό κάτω από το μάτι. Το βλέμμα μου θόλωσε, γιατί ξαφνικά ένιωσα πως εγώ, άθελά μου, έσπρωξα το παιδί τις προάλλες στον Βελβεντό Κοζάνης. Εγώ του έδωσα το όπλο. Εγώ, που δεν θα σήκωνα ούτε νεροπίστολο ενάντια στην τζαμαρία ουδεμιάς εξουσίας. Εγώ και η δική μου αδράνεια όπλισαν το χέρι του. Αυτό το παιδί, και κάθε άλλο παιδί, θα ήταν ακόμη στο δασάκι του σχολείου και θα έπαιζε κλέφτες κι αστυνόμους χωρίς σφεντόνα, αν δεν το σημάδευε πριν από λίγα χρόνια η ένστολη εξουσία. Αυτή που τώρα επιχαίρει για την επιτυχία της.
Φταίμε όμως κι εμείς οι φιλήσυχοι, οι συμβιβασμένοι. Φταίει η αδράνειά μας και το ότι υποταχτήκαμε στη μοίρα μας. Φταίνε βέβαια και οι άλλοι, πρόσωπα που συνωστίζονται στον ίδιο καθρέφτη, οι διανοούμενοι, από τους οποίους μάταια περιμέναμε μια δυναμική αντίδραση, μια γενναία και περήφανη αντίσταση. Αλλά, μην ξεχνάμε ότι τα ποτάμια φουσκώνουν στην κοίτη τους. Μην εκπλαγούμε λοιπόν όταν θα φτάσουν στα σπίτια μας και μας πνίξουν.

ΚΟΝΤΡΑρίσματα / Ελευθεροτυπία (8/2/2013)

Τελικά τι ώρα τους έδειραν;

Μέγα θέμα εγείρεται με τη δημοσίευση των φωτογραφιών των 4 συλληφθέντων από την ελληνική αστυνομία.
Αφού πρώτα σας θυμίσουμε ότι για το photoshop στις πρώτες φωτογραφίες ο κ. Δένδιας είχε πει ότι χρησιμοποιήθηκε για να τους κάνει αναγνωρίσιμους (προφανώς τους είχαν κάνει αγνώριστους από το ξύλο), προσέξτε τι αποδεικνύεται σ' αυτή τη δεύτερη σειρά των φωτογραφιών που έδωσε στη δημοσιότητα η ελληνική αστυνομία.
Πριν σας παραθέσουμε το επίμαχο απόσπασμα από το δελτίο τύπου της ΕΛΑΣ, να σας θυμίσουμε το εξής: ο λόγος της δημοσιοποίησης των φωτογραφιών είναι για να πείσουν τον κόσμο..
ότι τα χτυπήματα στα πρόσωπα των 4 συλληφθέντων έγιναν κατά τη διάρκεια της συμπλοκής. Άρα, το κρίσιμο στοιχείο είναι η ώρα λήψης των φωτογραφιών. Αυτό μας λέει η ελληνική αστυνομία. Ότι ορίστε. αυτές οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στις 13.30 το μεσημέρι. Και τα χτυπήματα τα είχαν. Άρα, δεν τους χτυπήσαμε μετά στο τμήμα.
Αφού κρατάμε αυτό το δεδομένο, ας διαβάσουμε τι λέει το δελτίο τύπου της ΕΛΑΣ. Η σύλληψη έλαβε χώρα περί την 12:50 ώρα περίπου στην οδό Τρύφωνος στο κέντρο της Βέροιας.
Οι δράστες προσήχθησαν στη Διεύθυνση περί την 13:00-13:05 ώρα. Φωτογραφήθηκαν ατύπως με κινητό τηλέφωνο περί την 13:11-13:14 ώρα και με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή του Γραφείου Εγκληματολογικών Ερευνών της Υπηρεσίας περί την 13:30 ώρα. Το Τ.Α. Βέροιας προσπάθησε ανεπιτυχώς αρχικά να αποστείλει τις φωτογραφίες στην Δ.Α.Ε.Ε.Β. την 13:30 ώρα μέσω του υπηρεσιακού e-mail.
Οι φωτογραφίες απεστάλησαν τελικά στη Δ.Α.Ε.Ε.Β. μέσω πάλι του υπηρεσιακού e-mail περί την 13:45 ώρα
Άρα, η ΕΛΑΣ επίσημα μας ενημερώνει ότι οι φωτογραφίες που δίνει στη δημοσιότητα τραβήχτηκαν στις 13.30 το μεσημέρι.
ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ 8.25;;;;;
Στη φωτογραφία του Δημήτρη Μπουρζούκου, το ρολόι τοίχου που φαίνεται στο βάθος αποδεικνύει τι ώρα είναι ακριβώς. όταν τραβήχτηκε η φωτογραφία. Είναι 8 και 25 πρώτα λεπτά.
Άρα, αυτή η φωτογραφία που δείχνει το πρόσωπο του συλληφθέντος γεμάτο χτυπήματα δεν τραβήχτηκε λίγα λεπτά μετά την άφιξη του συλληφθέντος στο τμήμα (όπως ισχυρίζεται επίσημα η ελληνική αστυνομία) αλλά αρκετές ώρες μετά ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ Η ΙΔΙΑ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!
Η σύλληψη έγινε την Παρασκευή το μεσημέρι και οι φωτογραφίες (με το photoshop) δόθηκαν στη δημοσιότητα το επόμενο απόγευμα. Άρα έχουν μεσολαβήσει αρκετές ώρες από τη σύλληψη. Και όμως τα σημάδια στο πρόσωπο είναι εμφανέστατα.
Πρέπει AΜΕΣΑ ΤΩΡΑ να απαντήσει ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης.
ΑΜΕΣΩΣ ΤΩΡΑ να απαντήσει ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας.
Τι θα μας πουν; Ότι ήταν σταματημένο το ρολόι τοίχου της αστυνομίας;
Περιμένουμε να το ακούσουμε και αυτό!

ΠΗΓΗ  Το ΧΩΝΙ

Προς νοικοκυραίους επιστολή !!!

Γράφει ο Χριστόφορος Κάσδαγλης

Για σένα, φίλε μου, δουλεύουν όλοι αυτό τον καιρό. Για σένα δουλεύει ο Δένδιας, για σένα δουλεύει ο Κεδίκογλου, για σένα ο Χατζηδάκης, ο Μουσουρούλης, για σένα κι ο ίδιος ο Σαμαράς. Μπορεί και να μην τα καταφέρνουν και τόσο καλά στο δίχτυ προστασίας των αδυνάτων, στην ανάπτυξη, στον έλεγχο των τιμών, στη συλλογή των φόρων. Αλλά μοχθούν για να σου εξασφαλίσουν εσένα το αίσθημα της ασφάλειας, την τήρηση του νόμου και της τάξεως.

Για να μπορείς να νιώθεις εσύ ότι υπάρχει επιτέλους εξουσία «να βάλει σειρά σ’ αυτό το μπάχαλο» που είναι η Ελλάδα. Το ότι το μπάχαλο είναι δικό τους δημιούργημα δεν…έχει και τόση σημασία. Τώρα θα το ταχτοποιήσουν για χάρη σου – με την αστυνομία.
Για χάρη σου υπόσχονται να ξεκαθαρίσουν «όλους τους λογαριασμούς» απ’ τη μεταπολίτευση και μετά. Το γεγονός ότι το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» αποτελεί κλασική μεθοδολογία του υποκόσμου δεν τους πειράζει καθόλου – εφόσον δεν σε πειράζει κι εσένα…
Εσύ χρειάζεσαι παιδεία για το παιδί σου, υγεία για τον εαυτό σου και την οικογένειά σου, φροντίδα για τα γεράματά σου. Χρειάζεσαι πολιτισμό, αξιοκρατία, ισονομία. Κι αυτοί σπεύδουν να σου προσφέρουν αυτή την απατηλή αίσθηση της ασφάλειας και την απολύτως ρεαλιστική αίσθηση της πυγμής του κράτους. Δεν επιχειρούν να σε καθησυχάσουν, να σε τρομάξουν θέλουν.
Δεν έχει σημασία για μένα αν είσαι αναντάμ παπαντάμ δεξιός ή αν ήσουν κεντρώος, σοσιαλιστής ή ακόμα και αριστερός – ανανήψας ή όχι. Σημασία έχει που νιώθεις τώρα νοικοκύρης – που κι αυτό το καταλαβαίνω. Κι εμένα πήζει το μυαλό μου με τα χρόνια, αλλάζουν κάπως οι προτεραιότητές μου, σκέφτομαι πιο ψυχρά. Γι’ αυτό όμως κι εγώ σου λέω: βάλε το μυαλό σου να σκεφτεί!
Εντάξει, το ξέρω, το έχω αφομοιώσει, εσύ είσαι νοικοκύρης και δεν σου αρέσουν οι διαδηλώσεις, το κλείσιμο των δρόμων, τα επεισόδια, τα δακρυγόνα. Για τα επεισόδια και για τα δακρυγόνα θα συμφωνήσω βέβαια μαζί σου – σε κανέναν δεν αρέσει να τον ραντίζουν.
Σου λένε ότι οι διαδηλώσεις δεν αφήνουν τον κόσμο να μπει στο μαγαζί σου. Κάποτε το πίστευες κι εσύ – κι ίσως να ίσχυε ως ένα βαθμό. Τώρα το ’χεις καταλάβει καλά ότι ακόμα κι αν επικρατήσει παντού απόλυτη «τάξη και ασφάλεια», και πάλι ούτε μύγα δεν θα μπαίνει στο μαγαζί σου, ελλείψει ρευστότητας. Όπως δεν έχεις εσύ, δεν έχουν κι εκείνοι. Όσο δεν έχουν εκείνοι δεν θα ’χεις ούτε κι εσύ.
Σου είπαν πως έπρεπε να κάνεις τη θεραπεία για να σωθείς, πως δεν πρέπει να αμφισβητείς τις συμβουλές του γιατρού, ούτε καν να πάρεις μια δεύτερη γνώμη, γιατί το περιστατικό ήταν επείγον. Κι εσύ τους ψήφισες, γιατί σε έπεισαν ή γιατί φοβήθηκες ή απλώς επειδή δεν σε έπεισαν οι άλλοι.
Κι έπειτα από δυο χρόνια ήρθαν οι ίδιοι και ομολόγησαν πως ήταν λάθος η θεραπεία, λάθος το φάρμακο και οι δόσεις. Αλλά για αλλαγή θεραπείας και για χορήγηση αντίδοτου ούτε κουβέντα. Ξανά μανά την ίδια θεραπεία, μέχρι να γιάνεις ή να πεθάνεις.
Καλά τα έλεγε βέβαια ο αρχηγός του κόμματος, ότι η λιτότητα σκοτώνει τον κοινωνικό ιστό, ότι δεν θα επιτρέψει να συνεχιστεί η λάθος θεραπεία, ότι θ’ αλλάξει και το πρόγραμμα και το μείγμα. Καλά τα έλεγε, μόνο που στο δρόμο λοξοδρόμησε κι άρχισε να υπογράφει δηλώσεις μετανοίας (για το καλό της πατρίδας, βέβαια – αχ, αυτή η πατρίδα!). Κι όμως συνέχισε να λέει ότι θ’ αλλάξει το μείγμα, ότι θα σε βοηθήσει να πάρεις μια ανάσα, ότι θα προχωρήσει στην ανάπτυξη. Κι εσύ τον ψήφισες πάλι, γιατί σε έπεισε ή γιατί φοβήθηκες ή απλώς επειδή δεν σε έπεισαν οι άλλοι.
Κι έπειτα, ήρθε στα πράγματα κι έκανε τα ίδια και χειρότερα.
Σε απείλησαν ότι θα φύγουμε απ’ το ευρώ και τρόμαξες. Ότι αν πάρουν την εξουσία οι άλλοι θα σου πάρουν το σπίτι, θα χάσεις τη δουλειά σου. Ότι θα ’ρθει ο Γλέζος να σου ρουφήξει τις οικονομίες με το καλαμάκι. Τώρα τις οικονομίες σού τις ρουφάει ο Στουρνάρας με το μπουρί της σόμπας. Το σπίτι απειλούν να σου το πάρουν οι τράπεζες – αν δεν προλάβει η εφορία. Κι όσο για τη δουλειά σου, ακόμα κι όταν δεν τη χάνεις, απλώς ο εργοδότης δεν σε πληρώνει. Κι εδώ που τα λέμε, αν πρόκειται να δουλεύεις τζάμπα για ποιο λόγο να μπει στη διαδικασία να σε απολύσει…
Θέλουν να κάνουν απολύσεις στο Δημόσιο. Εσύ, τώρα, έχεις ψηθεί ότι το κράτος πρέπει να είναι μικρότερο και λες «ναι, να γίνουν απολύσεις αρκεί να μην είμαι εγώ αυτός που θα απολυθεί». Πρώτα πρώτα, ενδέχεται να είσαι εσύ ακριβώς εκείνος που θα απολυθεί. Κι έπειτα, αν γίνουν απολύσεις κι απ’ το δημόσιο, ποιος θα ’χει λεφτά να αγοράσει προϊόντα από το μαγαζί σου; Ποιος θα νοικιάσει το σπίτι σου; Ποιος θα καταναλώσει τα είδη που εισάγεις; Ποιος θα φάει τα ζαρζαβατικά που παράγεις; Ποιος θα πληρώσει εισφορές για να συνεχίσεις εσύ να παίρνεις τη σύνταξή σου – έστω αυτή τη λίγη που σου άφησαν ανέπαφη;
Ξέρω, είσαι νοικοκύρης. Αλλά κι εμείς νοικοκυραίοι είμαστε. Κι οι άστεγοι νοικοκυραίοι ήταν πρώτα, απλώς βρέθηκαν στη θέση του αδύναμου κρίκου. Κι όταν σπάσει ένας αδύναμος κρίκος πάει η αλυσίδα, διαλύεται, και το καράβι ολόκληρο το παίρνει το κύμα. Μα κι αν καταφέρουν κάπως να ενώσουν τους εναπομείναντες κρίκους, πάλι θα βρεθούν νέοι αδύναμοι κρίκοι που θα σπάνε, και μετά άλλοι κι άλλοι, μέχρι ο κόμπος να φτάσει ως εσένα.
Και όμως, ακόμα και τώρα, απαντάς σε δημοσκοπήσεις με ένα «ναι μεν αλλά» και τους δίνεις θάρρος. Το μήνυμα που τους στέλνεις με τις απαντήσεις σου είναι «συνεχίστε, κάντε μου κι άλλα, έχω ακόμα αποθέματα, εδώ είμαι εγώ για να με αρμέγετε!».
Δεν θα σου πω «καλά να πάθεις». Πρώτον γιατί ξέρω πως το ’χεις πει πολλές φορές μονάχος σου στον εαυτό σου. Κι έπειτα γιατί γνωρίζω πολύ καλά πως έγιναν τα πράγματα, τις ίδιες αγωνίες είχα κι εγώ, τους ίδιους φόβους, τις ίδιες αμφιβολίες. Κι ούτε θα σου πω να πάς να κόψεις το χέρι σου, έτσι που τα ’κανες. Άλλωστε, θα το χρειαστείς το χέρι για να το ξαναχρησιμοποιήσεις. Για να το υψώσεις σε σχήμα γροθιάς ή, ακόμα καλύτερα, στο σχήμα της νίκης.

πηγη PAGANELI

Τακτικές Γκουαντάναμο στην Ελλάδα καταγγέλλει ο Guardian

Tι γράφει η βρετανική εφημερίδα για τα βασανιστήρια και τις κακοποιήσεις των συλληφθέντων στην Κοζάνη

«Η ελληνική αστυνομία κακοποίησε τέσσερις ύποπτους ως τρομοκράτες και έπειτα το συγκάλυψε». Αυτός είναι ο τίτλος της βρετανικής εφημερίδας Guardian σχετικά με την κακοποίηση των τεσσάρων νεαρών που συνελήφθησαν για τη διπλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης.
Η εφημερίδα κάνει λόγο για χρήση βίας με «τακτικές του Γουαντάναμο». Επίσης αναφέρει ότι «οι ελληνικές αρχές αντιμετώπισαν αντιδράσεις μετά τις καταγγελίες ότι αστυνομικοί έδειραν βάναυσα τέσσερα άτομα ως ύποπτα μέλη τοπικής τρομοκρατικής οργάνωσης, προτού δώσουν στη δημοσιότητα τις πειραγμένες φωτογραφίες..
σε μια ωμή προσπάθεια να αποκρύψουν τα τραύματα».
Στο δημοσίευμα τονίζεται ότι εισαγγελέας της Αθήνας διέταξε έρευνα μετά τις καταγγελίες συγγενών των συλληφθέντων, που «κατηγόρησαν την ελληνική αστυνομία για υιοθέτηση τακτικών του Γκουαντάναμο».
Η εφημερίδα, που πέρυσι είχε δημοσιεύσει καταγγελίες για βασανισμό κρατουμένων στη ΓΑΔΑ, και είχε προκαλέσει τη σφοδρή αντίδραση του υπουργού Δημόσιας Τάξης Νίκου Δένδια, επανέρχεται εμμέσως σε εκείνο το θέμα αναπαράγοντας δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ. Oπως γράφει η Guardian “το κόμμα υπενθύμισε στους Έλληνες το δημοσίευμα της περσυνής χρονιάς με παρόμοια περιστατικά κτηνωδίας”.
Eξ άλλου όπως γράφει το enet.gr ένα ακόμα "πύρινο άρθρο" για τη χώρα μας είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας. Πρόκειται για δημοσίευμα του περιοδικού NewStatesman με τίτλο: «Επιλεκτική μηδενική ανοχή: εξακολουθεί να υπάρχει δημοκρατία στην Ελλάδα;», το οποιο στηλιτεύει την κυβερνητική πολιτική στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΠΗΓΗ ZOORNALISTAS

Αχ, Νίκο…

Δεν μιλώ μόνο σε σένα, απλά έτυχε να μάθω την ιστορία σου καθώς ξαφνικά την δημοσιεύουν τα Μέσα Ενημέρωσης (;) συχνά με φριχτή και χυδαία πονηριά, άλλες φορές αδιάφορα και ίσως που και που απέριττα, χωρίς δηλαδή τα προπαγανδιστικά περιττώματα…

Ομολογώ, δεν ήξερα. Δεν ήξερα.
Νόμιζα, πως εκείνος ο ένστολος δολοφόνος, είχε σκοτώσει «μόνο» τον φίλο σου τον Αλέξανδρο.
Δεν είχα ιδέα πως ο φόνος ήταν διπλός.
Δεν είχα ιδέα πως ενώ ο Αλέξανδρος βρέθηκε κάτω από το χώμα, εσύ αφέθηκες πίσω στα δεκαπέντε σου να συνεχίζεις επί γης με τα πάντα για σένα να έχουν τελειώσει οριστικά, κι’ από τότε ίσως χωρίς να το καταλαβαίνεις, να ψάχνεις να βρεις το μονοπάτι για να συναντήσεις τον καλό σου φίλο.
Δεν είμαι ο πατέρας σου, αλλά είσαι γιός μου.
Είσαι ο γιος κι’ ο αδερφός, και ο αγαπημένος κάθε ανθρώπου που το μυαλό του κρατά ακόμα ένα ελάχιστο νήμα που να τον συνδέει με την καρδιά του και με τα όνειρα του, κάθε ανθρώπου που έχει μέσα του λίγη τσίπα κι’ αξιοπρέπεια.
Είσαι γιος όλων μας, όλων εκείνων που μεγαλύτεροι από σένα ζήσαμε, γεράσαμε, πεθάναμε εδώ και χρόνια ή και αιώνες, κι’ αφήσαμε τον κόσμο ακίνητο, να δουλεύει σαν μια τεράστια κρεατομηχανή στη βάση της οποίας το αίμα και ο ιδρώτας σκεπάζουν και πνίγουν όσα ωραία κατόρθωσαν οι άνθρωποι.
Γιατί, στο τόσο αίμα, στην τόση αδικία, νιώθω μερικές φορές πως όλα τα τραγούδια και οι μουσικές οι εξαίσιες και τα ποιήματα τα στοχαστικά, όλα, χάνουν το νόημα τους αφού ακόμα επιτρέπουμε την ακύρωσή τους μέσα από όσα αφήνουμε ακόμα να γίνονται.
Είσαι 20, είμαι 56.
Είμαι 40, 30, είμαι 80, 100. Είμαι αιώνων. Και είμαι ο ίδιος.
Στα 20, να βλέπω καθαρά στα 30 να ψάχνω να βρω τις καμπύλες που θα φέρουν σε λογαριασμό το όνειρο με την πραγματικότητα- που φτιάχτηκε πριν από μένα- και μετά, να γίνομαι ένα με αυτήν την πραγματικότητα, άντε, προσθέτοντας κάποιο μικρό φτιασίδι .
Έτσι τσουλά ο κόσμος. Λίγο, και πάλι. Λίγο, και πάλι.
Έτσι νομίζω δηλαδή.
Αχ βρε Νίκο…
Η αλήθεια είναι πως αν είχα βρεθεί στη θέση σου κάποτε στα δεκαπέντε μου, ίσως να είχα πάρει το ίδιο μονοπάτι ή και «χειρότερο» ακόμα. Δεν ξέρω.
Δεν έχω ιδέα αν θα έβρισκα το θάρρος, την αποκοτιά να κηρύξω πόλεμο.
Βλέπεις, ο πόλεμος έχει ήδη κηρυχτεί προ πολλού, από άλλους. Από τις εξουσίες- καλά το πιστεύεις αυτό θαρρώ.
Και εμείς, νομίζουμε πως «πολεμάμε» αλλά στην πραγματικότητα αμυνόμαστε διαρκώς βαφτίζοντας την άμυνα με διάφορα ονόματα, τα βρίσκεις εύκολα τα ονόματα αυτά στις ετικέτες των ιδεολογιών.
Νίκο, σου ζητώ συγνώμη.
Σου ζητώ συγνώμη που εσύ είσαι στη φυλακή, ενώ οι κουστουμάτοι κλέφτες, καταχραστές, άρπαγες, κυνικοί και δολοφόνοι, κυκλοφορούν χαχανίζοντας και μας βγάζουν τη γλώσσα με τα σάλια τους να στάζουν, καθώς αυτοί, δεν παύουν ποτέ να πεινάνε.
Για χρήμα και δύναμη. Ψοφάνε να γίνονται «θεοί» και ορίζουν έτσι τις τύχες των άλλων.
Και το που μας καταντήσανε, το ξέρεις, το ξέρω, το ξέρουμε.
Τα ξέρουμε;
Αυτοί δεν είναι που κατασκευάζουν τον κάθε Κορκονέα;
Δεν ξέρω αν το άκουσες, τις ώρες που εσύ ήσουν ήδη στα τρυφερά και στοργικά χέρια της Ελληνικής Πολιτείας, ένας συνάνθρωπος μας από τη Σενεγάλη κατέληξε στις γραμμές του τρένου κυνηγημένος όχι από τις δυνάμεις Καταστολής, αλλά, από την Δημοτική Αστυνομία.
Ο εκφασισμός μας, προχωρά σαν τον επιθετικό καρκίνο στο σώμα της κοινωνίας Νίκο.
Και πρέπει τώρα, να ζητήσω συγνώμη (πόσο μα πόσο ηλίθια λέξη κάποιες φορές) και από τα παιδιά αυτού του ανθρώπου.
Θέλω να τους πω «δεν είμαστε όλοι έτσι» αλλά γιατί να με πιστέψουν αφού αφεθήκαμε να γίνουμε έτσι;
Εγώ επέτρεψα να γίνουμε έτσι. Εγώ και κανένας άλλος.
Αχ, Νίκο, Νίκο…
Η αλήθεια είναι πως δεν συμφωνώ καθόλου με τις ληστείες-απαλλοτριώσεις- τις βόμβες κλπ.
Η αλήθεια η πικρή, είναι πως όλα αυτά, το μόνο που καταφέρνουν στο τέλος, είναι μια τρύπα στο νερό και κάποιοι, καλή ώρα όπως εσύ και οι σύντροφοί σου, γίνονται ανώφελη θυσία στον βωμό ενός συστήματος που έχει μάθει να αυτοπροστατεύεται και να αυτοσυντηρείται.
Έχει πείρα δεκάδων αιώνων σε αυτό.
Μην με ρωτάς ποια είναι η λύση. Δεν ξέρω, δεν ξέρω τίποτα.
Λες, είσαι Αναρχικός.
Καλά κάνεις!
Αιώνες πριν η Αντιγόνη , το 467 «π.Χ» φώναξε:
«ούδ' αισχύνομαι έχουσ' άπιστον τηνδ' αναρχίαν πόλει»
«καμιά ντροπή δεν έχω να πάω κόντρα στη θέληση των κρατούντων»
Ίσως να ξέρεις, πως σε αυτά τα λόγια που βάζει ο Αισχύλος στα χείλη της Αντιγόνης, πάρα πολλοί διαβάζουν την πρώτη εκ βαθέων αντιεξουσιαστική κραυγή.
Και τι ήθελε η Αντιγόνη;
Να τιμήσει τον αδερφό της τον Πολυνείκη.
Και τι ήθελες εσύ;
Να τιμήσεις τον αδερφό σου, τον Αλέξανδρο.
Σου είπα πιο πάνω «Καλά κάνεις!».
Πάντα πίστευα Νίκο, πως η αντιπάθεια προς την Εξουσία, είναι τόσο φυσική, όσο και η αναπνοή.
Αλλά, νομίζω, πως η καλύτερη εκδίκηση προς όλους αυτούς τους εμετικούς και χαμερπείς, είναι να μην τους αφήσεις να σε τυφλώσουν από το μίσος που σου δημιουργούν.
Αυτή την τυφλότητα επιδιώκουν.
Αυτό το θόλωμα που στο τέλος φτάνει να ευνουχίζει την δική σου πολυτιμότητα, για να την ακυρώσει.
Θυμάμαι πριν από λίγα χρόνια, διάβαζα μία προκήρυξη της Συνομωσίας τω Πυρήνων της Φωτιάς.
Την διάβασα προσεκτικά και την είχα σχολιάσει.
Μου φάνηκε, καθώς τη διάβαζα, πως μέσα της «άκουσα» αντίλαλους από τον Jim Morrison.
«This is the end, this is the end my friend».
Βέβαια, και ο Morrison, ολοκαύτωμα του εαυτού του έγινε.
Αλλά, πρόλαβε και πήγε κόντρα, χωρίς να τον ευνουχίσουν και να τον τυφλώσουν.
Άφησε ξωπίσω του, πέντε, δέκα, είκοσι τραγούδια, πραγματικά φλογοβόλα, που τύλιξαν τον πλανήτη, έφτασαν με τη δύναμή τους παντού και έκαναν τη απογοήτευση πολλών, λιγότερη.
Την συντρόφεψαν. Έγιναν βιταμίνη για το πάθος του κάθε ένα, να πολεμήσει το κτήνος όχι κουτουλώντας το κατακέφαλα, αλλά ακολουθώντας το προσωπικό του όνειρο.
Και ξέρεις Νίκο, καλέ μου Νίκο, μόνο έτσι ίσως μπορεί να γίνει κάπως, κάτι.
Γιατί τα όνειρα των ανθρώπων αδιόρατα ενώνονται και κάθε τόσο, κάνουν τη διαφορά.
Μια τόση δα μικρή διαφορά, ανεπαίσθητη ίσως, αλλά που αθροίζεται με την προηγούμενη και την επόμενη.
Κι αυτή η διαφορά, μας αφορά όλους.
Νίκο, δεν ξέρω τι άλλο να σου πω. Να επαναλάβω πως ντρέπομαι για λογαριασμό μου και όλης της γενιάς μου; Κι’ ας μην είμαστε όλοι κατάπτυστοι. Το αποτέλεσμα μετράει.
Και το αποτέλεσμα είσαι εσύ. Η θέση στην οποία έχεις βρεθεί.
Εσύ και οι σύντροφοί σου. Είμαι μαζί σας κι’ ας διαφωνώ με την πρακτική σας.
Είμαι μαζί σας, γιατί είναι αδύνατον να είμαι «απέναντι» και γιατί η αδιαφορία είναι χειρότερη κι’ από την αντιπαλότητα.
Κλείνω με τα λόγια ενός ανθρώπου που σε αγαπά πολύ και με μεγαλύτερη συνέπεια από μένα.
Ενός ανθρώπου που με τον τρόπο του, υπήρξε βαθύτατα αναρχικός και μισήθηκε από τους χυδαίους της εποχής μας.
Του Μάνου Χατζιδάκι:
«Πεθαίνουν νέοι από ξυλοδαρμούς και οι δράστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι και, τέλος, δεν… ανακαλύπτονται. Την ίδια ώρα η πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, ίσως μ’ αφέλεια, σ’ όλην αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε τον Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δε συνήθισαν στην «παρουσία του τέρατος»
Νίκο συγνώμη. Συγνώμη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΗΤΤΑΣ
twitter@pittasgeorge

ΠΗΓΗ TVXS