του
Γιάννη Μυλόπουλου
Παρά την εργώδη προσπάθεια της επικοινωνιακής μηχανής της κυβέρνησης να
αποκρούσει τις σε βάρος της κατηγορίες για τις ευθύνες της στο τραγικό
δυστύχημα των Τεμπών, υπάρχουν 9 + 1 ατράνταχτες αποδείξεις της ενοχής της που δεν μπορούν να
συγκαλυφθούν.
1. Η κυβέρνηση έχει αντικειμενική ευθύνη για την ασφάλεια των σιδηροδρομικών
μεταφορών. Παρά το γεγονός της ιδιωτικοποίησης της λειτουργίας των σιδηροδρόμων,μια
πολιτική που όπως σε όλον τον κόσμο, έτσι κι εδώ, φέρει μεγάλη ευθύνη για την
κατάρρευση των υποδομών, των συστημάτων και του προσωπικού στα τρένα, εντούτοις
η ευθύνη για την ασφάλεια παρέμεινε στο υπουργείο μεταφορών.
Αυτή είναι μια αλήθεια που η κυβέρνηση επέλεξε να συγκαλύψει δια της
πλήρους υποβάθμισης της σχετικής συζήτησης.
2. Η κατάρρευση όλων των ασφαλιστικών δικλείδων που λειτουργούσαν μέχρι το
καλοκαίρι του 2019 στον σιδηρόδρομο.
- Ξεκινώντας από την τηλεδιοίκηση που στη Λάρισα έπαψε να
λειτουργεί από το καλοκαίρι του 2019, όταν κάηκαν σε πυρκαγιά τα καλώδια
του συστήματος και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να τα αποκαταστήσει.
- Και συνεχίζοντας με τη φωτοσήμανση η οποία, αν λειτουργούσε, θα
έδινε σήμα λάθος πορείας στον μοιραίο μηχανοδηγό της επιβατικής
αμαξοστοιχίας.
- Το σύστημα ενδοεπικοινωνίας στα τρένα,
το GSM–R,του
οποίου η προμήθεια έγινε από το 2018, αλλά το 2023, 5 ολόκληρα χρόνια
μετά, δεν είχε τεθεί ακόμη σε λειτουργία. Και το οποίο αν λειτουργούσε, η
μετωπική σύγκρουση θα είχε αποφευχθεί, καθώς θα ήταν εφικτή η επικοινωνία
του σταθμάρχη με τους μηχανοδηγούς, αλλά και των μηχανοδηγών μεταξύ τους.
- Το Κέντρο Ελέγχου Λειτουργίας του ΟΣΕ στην οδό
Καρόλου στην Αθήνα, του οποίου η λειτουργία διακόπηκε μετά το
καλοκαίρι του 2019 και το οποίο, αν λειτουργούσε, θα διαπίστωνε και θα
έστελνε εγκαίρως σήμα στον μηχανοδηγό της επιβατικής αμαξοστοιχίας για τη
λάθος πορεία του.
Είναι σαφές και αναντίρρητο ότι το υπουργείο μεταφορών φέρει ακέραιη την
ευθύνη για την κατάρρευση όλων των ασφαλιστικών δικλείδων, η απουσία των οποίων
προκάλεσε ή δεν απέτρεψε τη μετωπική σύγκρουση των δυο αμαξοστοιχιών.
Και είναι περίεργο που ακόμη δεν έχει γίνει
προανακριτική επιτροπή στη Βουλή για τις αντικειμενικές ευθύνες της πολιτικής
ηγεσίας του υπουργείου που φέρει την ευθύνη.
Η οποία ήταν ενήμερη και ειδοποιημένη εγγράφως και κατ’ επανάληψη για τις
τραγικές ελλείψεις σε ασφαλιστικές δικλείδες στους σιδηροδρόμους.
3. Η κατάρρευση του σιδηροδρομικού προσωπικού. Η οποία ξεκίνησε στα
χρόνια των μνημονίων και ήταν ευθύνη της κυβέρνησης μετά το 2019 να την έχει
αποκαταστήσει. Και η οποία, αντ’ αυτού, επιδεινώθηκε έτι περαιτέρω.
Η απουσία ικανού και έμπειρου προσωπικού ήταν υπεύθυνη
για το ότι τη μοιραία νύχτα ένας άπειρος και χωρίς προσόντα σταθμάρχης βρέθηκε
μόνος του να χειριστεί μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, χωρίς καμία υποστήριξη
από έμπειρο προσωπικό.
Ακόμη και αν υποτεθεί ότι ο πρωθυπουργός είχε δίκιο που, σε εποχή μεγάλης
ανάπτυξης των τηλεπικοινωνιών και των ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας έριξε
όλη την ευθύνη στον σταθμάρχη, και πάλι την ευθύνη για την τοποθέτηση αυτού του
σταθμάρχη στη συγκεκριμένη θέση με αναξιοκρατικά κομματικά κριτήρια, καθώς και
την ευθύνη για την αποψίλωση ικανού και έμπειρου προσωπικού, την έχει η
κυβέρνηση και συγκεκριμένα το υπουργείο μεταφορών.
4. Η απόπειρα διάχυσης στο παρελθόν και συμψηφισμού των ευθυνών για το δυστύχημα
σε προηγούμενες κυβερνήσεις. Όταν ένα δυστύχημα συμβαίνει στη… βάρδια
μιας κυβέρνησης, η οποία μάλιστα βρίσκεται επί 3,5 χρόνια ήδη στην εξουσία και
συνεπώς είχε όλον τον χρόνο να θεραπεύσει ατέλειες, ελλείψεις και
δυσλειτουργίες αλλά δεν το έκανε, ο συμψηφισμός των ευθυνών της με τυχόν
ευθύνες προηγούμενων κυβερνήσεων συνιστά αναμφίβολα απόδειξη ενοχής της.
Πρόκειται για την κλασσική και εν πολλοίς μάταιη τακτική όλων των
απεγνωσμένων ενόχων οι οποίοι, προκειμένου να ελαφρύνουν τη θέση τους, ενοχοποιούν
και άλλους για το έγκλημα το οποίο οι ίδιοι αποδεδειγμένα διέπραξαν.
Το γεγονός ότι τέτοια μετωπική σύγκρουση δεν έγινε ποτέ στο παρελθόν, ακόμη
και πριν το 2018, όταν η σιδηροδρομική γραμμή ήταν ακόμη μονή, αποτελεί
κορυφαία απόδειξη ότι τότε λειτουργούσαν οι ασφαλιστικές δικλείδες που
προαναφέρθηκαν και οι οποίες απέτρεπαν παρόμοια δυστυχήματα.
Ακόμη και αν η μη ολοκλήρωση της σύμβασης 717 βαραίνει
και προηγούμενες κυβερνήσεις, το γεγονός ότι υπήρχαν τότε
εναλλακτικές ασφαλιστικές δικλείδες που μπορούσαν να αποτρέψουν μετωπικές
συγκρούσεις και οι οποίες δεν λειτουργούσαν με ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη
και της ηγεσίας του υπουργείου μεταφορών και των στελεχών των σιδηροδρομικών
οργανισμών επί υπουργίας Κ. Αχ. Καραμανλή, ενοχοποιεί ευθέως την κυβέρνηση που
με τις πράξεις της προκάλεσε ή που με τις παραλείψεις της δεν απέτρεψε το
δυστύχημα.
Πέφτει στο κενό, επομένως, η προσπάθεια
αντιπερισπασμού και συμψηφισμού που επιχειρεί η κυβέρνηση, ενοχοποιώντας
προηγούμενες κυβερνήσεις για τις αποκλειστικά δικές της ευθύνες.
5. Το ξεμπάζωμα και το μπάζωμα του εδάφους αποτελεί παράνομη πράξη συγκάλυψης
των ευθυνών για την ανάφλεξη και την πυρόσφαιρα που την ακολούθησε μετά τη
σύγκρουση.
Το βεβιασμένο μπάζωμα τις πρώτες, ακόμη, μέρες μετά το δυστύχημα, πριν
προλάβει να ξεκινήσει η επί τόπου έρευνα των αρχών, κατά τρόπο ώστε να μην
είναι εφικτή η εξακρίβωση του εύφλεκτου υλικού που προκάλεσε την ανάφλεξη,
συνιστά την αξιόποινη πράξη της απόκρυψης πειστηρίων εγκλήματος και της
υπόθαλψης εγκληματία.
6. Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά. Όλα τα πορίσματα καταλήγουν ότι η
ανάφλεξη οφείλεται σε εύφλεκτα υλικά που παρανόμως μετέφερε η εμπορική
αμαξοστοιχία. Τα οποία όμως δεν βρέθηκαν, γιατί αλλοιώθηκε το έδαφος πριν
συλλεγούν κρίσιμα στοιχεία και πρωτογενείς αποδείξεις των συνθηκών κάτω από τις
οποίες συνέβη το δυστύχημα.
Η προσπάθεια του πρωθυπουργού να αποδώσει την ανάφλεξη
σε έλαια σιλικόνης, τα οποία, όμως, δεν είναι εύφλεκτα και στη συνέχεια να ωραιοποιήσει το
άρον άρον μπάζωμα, κατά παράβαση των πρωτοκόλλων συλλογής στοιχείων και πριν
ακόμη αρχίσει η σχετική έρευνα του πεδίου, προδίδει τους ενόχους για την
επιχείρηση συγκάλυψης.
7. Το μπάζωμα δεν έγινε για καλό σκοπό. Το επιχείρημα του
πρωθυπουργού πέφτει στο κενό και η ανάγκη άμεσης αποκατάστασης του εδάφους
ακυρώνεται.Τη στιγμή που αυτό, τελικά, δεν εξυπηρέτησε σε τίποτε. Μια και ο
σιδηρόδρομος άρχισε να λειτουργεί, αν και με προβλήματα και με διακοπές,
τουλάχιστον τρεις βδομάδες αργότερα…
Υπήρχε, συνεπώς, πολύς χρόνος για να αφεθούν οι έρευνες να διεξαχθούν
κανονικά, να συλλεγούν τα δείγματα και τα πρωτογενή στοιχεία και στη συνέχεια
να μπαζωθεί και να ομαλοποιηθεί το έδαφος.
Όμως το γεγονός ότι υπάρχουν πυροσβέστες που καταθέτουν στον ανακριτή ότι
πιέστηκαν για να υπογράψουν πρωτόκολλα έρευνας χωρίς να την έχουν πραγματοποιήσει,
αποτελεί άλλη μια μαρτυρία ότι το μπάζωμα δεν έγινε για καλό σκοπό.
8. Οι ευθύνες για την παράνομη πράξη της συγκάλυψης δια του μπαζώματος. Όπως προκύπτει από το
μαίηλ Τριαντόπουλου και από τις σχετικές καταγραφές στο διαδίκτυο, η κυβέρνηση
ανέλαβε να πληρώσει τη δαπάνη για την εκτέλεση αυτής της παράνομης πράξης.
Και όπως είναι γνωστό, κανείς δεν πληρώνει για έργα
που ο ίδιος δεν έχει παραγγείλει, δεν έχει εγκρίνει και που δεν τον
εξυπηρέτησαν.
Αν η κυβέρνηση πράγματι δεν γνώριζε για το μπάζωμα και δεν το είχε
παραγγείλει η ίδια, όφειλε να αρνηθεί να αποπληρώσει την εκτέλεσή του.
9. Ευθύνες για τη συγκάλυψη έχει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Εκτός από τις ευθύνες
της κυβέρνησης για τη συγκάλυψη, τίθεται ευθέως και ζήτημα για την ενοχή και
του ίδιου του πρωθυπουργού.
Που προκύπτει εξ αιτίας του γεγονότος ότι ο Τριαντόπουλος, ο οποίος
αποδεδειγμένα βρίσκονταν στο πεδίο για να συντονίσει τον καθαρισμό του εδάφους,
(δεν έγινε τίποτε άλλο, άλλωστε, τις πρώτες μέρες μετά το δυστύχημα), ήταν
υφυπουργός στον πρωθυπουργό και συνεπώς, είναι ηλίου φαεινότερο ότι εκτελούσε
δικές του εντολές.
Η επιχειρούμενη με διάφορα μέσα και τεχνάσματα αθώωση Τριαντόπουλου στην
προανακριτική επιτροπή δεν επιχειρείται τόσο για να σωθεί ο ίδιος, όσο ο
εντολέας του.
10.
Τα συνεχιζόμενα προβλήματα στο
σιδηροδρομικό δίκτυο καίνε την κυβέρνηση. Δυο χρόνια μετά το
δυστύχημα και 6 χρόνια μετά τις εκλογές του 2019, το σιδηροδρομικό δίκτυο
εξακολουθεί να λειτουργεί με μεγάλα προβλήματα και ελλείψεις.
Παρ ολίγον δυστυχήματα, συχνές διακοπές λειτουργίας, τεχνικά προβλήματα που
ανακύπτουν συνεχώς, φανερώνουν ένα δίκτυο σε κατάρρευση.
Αλλά και οι δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού, ότι ασφαλές δίκτυο θα
έχουμε σε δυο χρόνια, το 2027, όπως και οι δηλώσεις του πρώην προέδρου του ΟΣΕ,
ο οποίος ζητά να σταματήσουν να λειτουργούν τα τρένα για δυο χρόνια, λόγω
ελλείψεων και προβλημάτων ασφάλειας, μαρτυρούν τη μεγάλη αλήθεια.
Που είναι ότι στα 6 χρόνια της κυβέρνησης Μητσοτάκη οι
σιδηροδρομικές μεταφορές κατέρρευσαν σε βαθμό που δεν μπορούν πλέον εύκολα να αναταχθούν.
Ακόμη και αν η προηγούμενη κυβέρνηση ευθύνεται, πράγματι, για τη σημερινή
κατάσταση, όπως ευθέως την κατηγόρησε ο πρωθυπουργός στη Βουλή, 6 χρόνια ήταν
αρκετά για την αποκατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου.
Και αυτή η διαπίστωση αποτελεί την πιο τρανταχτή απόδειξη των ευθυνών της
κυβέρνησης Μητσοτάκη για το έγκλημα των Τεμπών.
*Γιάννης Α. Μυλόπουλος, Καθηγητής, πρώην
Πρύτανης ΑΠΘ
TVXS
