Ολοκληρώθηκε την Κυριακή 20 Μαρτίου το 36o Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Ο εκφυλισμός των συλλογικών διαδικασιών, η συναλλαγή και η νοθεία ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά των εργασιών. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι απασχόλησαν ελάχιστα τις εργασίες του συνεδρίου. Αντίθετα κυριάρχησε ο ανταγωνισμός στον καταγγελτικό λόγο, μια άνευ όρων άγονη παραταξικοποίηση.
του Κώστα Κεχαγιόγλου*
Ταξιδέψαμε για την Ρόδο, Τέταρτη 16 Μαρτίου πρωί – πρωί, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος. Δεν υπήρχε τίποτα στο πρόγραμμα μέχρι την Πέμπτη το απόγευμα. Δηλαδή μια μέρα χαλάρωσης στη χλιδή του Rodos Palace.
Πέμπτη απόγευμα ξεκινάνε οι εργασίες με χαιρετισμούς, ευχές και με μια εκδήλωση για τους πρόσφυγες, αποκρύπτοντας ταυτόχρονα την ανύπαρκτη παρέμβαση στο εν λόγο θέμα από την ΓΣΕΕ.
Παρασκευή: Το πρωί χαιρετισμοί κομμάτων, ξένων αντιπροσωπειών, φορέων.
Το απόγευμα η σειρά των διαδικασιών, εισήγηση, απολογισμός και διαδικασίες. Τρεις ώρες συζητούσαμε για να νομιμοποιήσουμε μαϊμουδιές και πλαστογραφίες για έναν αντιπρόσωπο που ήταν άρρωστος και δεν μπόρεσε να κάνει εκλογές, λες και δεν υπάρχουν άλλοι στο διοικητικό συμβούλιο. Σε άλλη περίπτωση ο δικαστικός αντιπρόσωπος είχε πάρει μετάθεση πριν 12 χρόνια από την περιοχή και εμφανιζόταν (μάλλον πλαστογραφημένα) να έχει επικυρώσει πρακτικό εκλογών. Δυο από τα σωματεία είχαν εκλογές την ίδια ημερομηνία, την ίδια ώρα και φυσικά με τον ίδιο δικαστικό αντιπρόσωπο. Σε άλλη δευτεροβάθμια οργάνωση μεγάλα σωματεία της είναι ανύπαρκτα. Υπάρχει δε σύλλογος «εργαζομένων» που έκανε εκλογές πριν καταθέσει το καταστατικό στο Πρωτοδικείο. Μητρώο μελών σωματείου που δεν έχει καμία σχέση με την κατάσταση ψηφισάντων. Οι φύλακες, το 1/3 περίπου των αντιπροσώπων, έχουν ψηφίσει σε δύο και τρία σωματεία. Συνολικά, για πάνω από 40 αντιπροσώπους υπήρχαν ενδείξεις νοθείας. Ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις πάνω από το 1/3 των αντιπροσώπων ήταν «μαϊμού». Την Παρασκευή το βράδυ λοιπών νομιμοποιήσαμε τις «παρατυπίες». Και το συνέδριο ουσιαστικά τελείωσε. Το Σάββατο η αίθουσα ήταν άδεια, κάποιοι λίγοι ομιλητές και ελάχιστοι ακροατές. Οι περισσότεροι σύνεδροι ήταν σε οργανωμένα (παραταξιακά) τουρ και απολαμβάνανε την πανέμορφη Ρόδο. Το βράδυ του Σαββάτου σε ένα περιβάλλον αφθονίας, σαν σε μια γενναιόδωρη δεξίωση γάμου μεγαλοπαράγοντα, φάγαμε, απολαύσαμε χορευτικά συγκροτήματα και ζωντανή μουσική μέχρι το πρωί.
Την Κυριακή εκλογές.
Είχα σκοπό να ζητήσω το λόγο, είχα γράψει και μερικές αράδες. Σε ποιους να μιλήσω και τι να πω;
Δεν μίλησα τελικά.
Εκτεθήκαμε ανεπανόρθωτα. Η εργατική τάξη, ο αιμοδότης αυτής όλης της παράνοιας, μέσω της διαχείρισης των εισφορών των εργαζομένων ή θα βάλει στη θέση τους τα συνδικάτα και την ΓΣΕΕ, δηλαδή να εκπροσωπήσει και να υπερασπιστεί όπως οφείλει την αξιοπρέπεια της μισθωτής εργασίας, ταξικά, αγωνιστικά, δημοκρατικά, δίπλα στα καθημερινά προβλήματα, δίπλα στον εργαζόμενο , ή θα βουλιάξει στον βούρκο των μηχανισμών της γραφειοκρατίας και της οικονομικής διαφθοράς. Ο κόσμος του μόχθου κατά την άποψη μου πρέπει να αποφασίσει το πρώτο.
Υπάρχει άλλος δρόμος
Ελπιδοφόρο μήνυμα από αυτό το συνέδριο είναι η δημιουργία του συμμαχικού σχήματος με την ονομασία Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (στηρίχθηκε από το Μ.Ε.Τ.Α. και το Ε.Μ.Ε.Ι.Σ). Μία κίνηση που φιλοδοξεί να γίνει ένας πραγματικός σύμμαχος των εργαζομένων, που θα συμβάλει στην αναβάθμιση της δράσης απέναντι στη γραφειοκρατία και την αναποτελεσματικότητα, που θα στοχεύει στην ανατροπή των συσχετισμών στα συνδικάτα, που θα δημιουργεί νέους όρους και προϋποθέσεις για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση. Που θα συμβάλει ώστε να στηθούν συνδικάτα στους χώρους δουλειάς.
Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση κατάφερε μέσα σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον και σε ελάχιστο χρόνο να συγκροτηθεί και να έχει αξιοπρεπή παρουσία στο συνέδριο. Πρόθεση ήταν και παραμένει να στείλουμε ένα μήνυμα στον κόσμο της εργασίας ότι κάτι αλλάζει και να λειτουργήσει ως κίνητρο για να εντάξει τους «εκτός των τειχών» (νέους, γυναίκες, μετανάστες) στις δομές των συνδικάτων, να σηματοδοτήσει ότι ο συλλογικός αγώνας μπορεί να φέρει αποτελέσματα, να ξαναφέρει την αισιοδοξία και την ελπίδα ότι το παιχνίδι δεν είναι στημένο, ότι κάτι πάει να ανθίσει μέσα στο εργατικό κίνημα κόντρα σε αυτά τα αναποτελεσματικά και απαξιωμένα συνδικάτα.
Το επόμενο στοίχημα είναι να μείνει, να ριζώσει και να διευρυνθεί. Στους τόπους δουλειάς, στην κοινωνία, στα συνδικάτα. Για την αναζωογόνηση των συλλογικών διαδικασιών με δημοκρατική αντίληψη.
Υ.Γ. Αίσθησή μου είναι ότι ζήσαμε για λίγες μέρες σε έναν παράλληλο κόσμο. Σε μία άλλη κατάσταση που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Λες και ζούμε σε ονειρικές εποχές. Αξίζει να γίνει μια κουβέντα και για τον λογαριασμό…
*Ηχολήπτης, Γενικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος
LEFT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου