Τις μέρες δόξας του Σαρκό έχει ζηλέψει η οικεία συγκυβέρνηση.
του Απόστολου Λυκεσά
Κατά την δεκαετία 1873 – 1874, στο Παρίσι, η καλή κοινωνία και οι διανοούμενοι, όσο και το φιλοθεάμων κοινό, είχαν προσθέσει στη λίστα των παραστάσεων που έπρεπε οπωσδήποτε να παρακολουθήσουν, το θέαμα ενός ανθρώπου ο οποίος υπνώτιζε πάνω στη σκηνή ανθρώπους και τους έβαζε να να κάνουν ότι αυτός ήθελε. Η παράσταση δεν δινόταν σε κάποια σκηνή, ούτε στα βουλεβάρτα του Παρισιού, αλλά στο νοσοκομείο Σαλπερτιέρ. Χωλοί ανέβαιναν στη σκηνή και χόρευαν χωρίς πρόβλημα ενώ υγιείς δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους. Δεν έκανε τσίρκο ο Ζαν Μαρτέν Σαρκό, νευρολόγος και ψυχίατρος ήταν και είχε ξακουστούς ανθρώπους για βοηθούς στο εργαστηριό του, σαν τον Πιερ Ζανέ και τον Ζίγκμουντ Φρόιντ.
Ο Σαρκό είχε κάνει επιστήμη την ύπνωση, έκανε πράγματι θαυμαστά πράγματα παίζοντας με το μυαλό των ασθενών, γιατί ασθενείς ήταν οι «ηθοποιοί» των παραστάσεων και ο γιατρός μας είχε κάνει σκοπό της ζωής του να αναλύσει αυτό που όλοι ξέρουμε σήμερα σαν Υστερία. Εκ των υστερών, βέβαια, οι ίδιοι οι μαθητές του, που έχασκαν αρχικά με ανοιχτό το στόμα για τις ικανότητες του δασκάλου τους τον αποκαθήλωσαν, αποδεικνύοντας ότι οι ασθενείς του μιμούνταν ο ένας τα συμπτώματα του άλλου, τόσο, που πολλές φορές δεν χρειαζόταν καν την καθοδήγηση του φωτισμένου τους υπνωτιστή. Κι ακόμη, δεν ήταν μόνο η δυνατότητα του Σαρκό να υποβάλλει, συνέβαινε κάτι ακόμη χειρότερο, οι ασθενείς, χαρούμενοι με όσα θαυμαστά θαύμαζε το κοινό των παραστάσεων, για να ευχαριστήσουν τον ηγέτη και θεό τους ήταν λίγο περισσότερο υπάκουοι από όσο η ύπνωση από μόνη της θα κατάφερνε. Από ασθενείς δηλαδή γινόταν παλιάτσοι. Αυτά, βέβαια, αποκαλύφθηκαν πολύ αργά , και ήταν μια πενταετία που πολλοί πίστευαν ότι ο Σαρκό θα μπορούσε να υπνωτίσει ολόκληρο το Παρίσι, κυκλοφορούσαν φήμες ότι πράγματι το είχε κάνει και κανείς δεν είχε καταλάβει τίποτα, και πώς να το καταλάβει οποιοσδήποτε αφού ήταν όλοι... υπνωτισμένοι, τσαρλατάνοι στα μπορντέλα, τα καμπαρέ και τα θέατρα έδιναν τις δικές τους ερμηνείες, ποιήματα, διηγήματα και μυθιστορήματα και άρθρα σωρός, γραφόταν γύρω από το θέμα, κάτω από τις γκαζόλαμπες των δρόμων άνδρες με ημίψηλα και γυναίκες με φουρό δεν κοιτούσαν ο ένας τον άλλο, από φόβο, μην και ο Υπνωτιστής τους θέσει υπό την κυριαρχία του. Ύστερα πολύ απλά το κοινό βαρέθηκε και ανέλαβε η επιστήμη.
Τις μέρες δόξας του Σαρκό έχει ζηλέψει η οικεία συγκυβέρνηση. Θαρρεί ότι, εκτός από τους βουλευτές οι οποίοι αυτοβούλως και με την πολιτική ιδιοτέλεια που τους αναλογεί, θα υπνωτίσει και πάλι τον πληθυσμό, πείθοντας τους πάντες ότι θα θεραπεύσει κάθε χωλότητα, φτώχεια και δυστυχία. Σήμερα, στη βουλή, όπως εντέχνως και με πάθος νεόκοπου υπνωτιστή διακινείται, θα κοινοποιηθεί με τις κατάλληλες λέξεις και την απαραίτητη σύνταξη πως θα βγούμε από τα μνημόνια και όχι μόνο αυτό αλλά από την κυβέρνηση θα βγει το ΠΑΣΟΚ και θα μπει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε εκλογές, ούτε κυβέρνηση της αριστεράς, αν είναι δυνατόν, τι ρεαλισμοί είναι ετούτοι, εδώ γύρισε ο Νικήτας στη ΝΔ, το είπαν όλοι οι φακίρηδες και οι γητεύτριες φιδιών των καναλιών κοιτόντας τον κοσμάκη βαθιά στα μάτια με το βλέμμα της Λιζ Τέηλορ. Κι ο Σκουρλέτης που χθες είπε ότι όλα αυτά είναι ανέκδοτα κι αυτός υπνωτισμένος ήταν. Τέτοια λένε.
Μόνο που η πενταετία κατά την οποία το κοινό θελγόταν ή απλώς συγκινούνταν από τις ικανότητες των υπνωτιστών του, τελείωσε. Οι θεατές της παράστασης διαπίστωσαν ότι δεν πλήρωσαν μόνο εισιτήριο αλλά οι υπνωτιστές τους άδειασαν κανονικά τις τσέπες. Τώρα έρχεται η ώρα να πληρώσουν οι υπνωτιστές το αντίτιμο και να καταλάβουν τι σημαίνει να κάθεσαι εσύ και όχι οι άλλοι πάνω σε καρφιά.
alterthess
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου